Morgunblaðið - 07.10.1990, Qupperneq 29

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 7. OKTÓBER 1990-
C 29
Ragnar Emilsson
arkitekt - Minning
Það er svo undarlegt hvernig
tíminn líður. Það er ósköp stutt
síðan ég sat aftur í stóra bláa jepp-
anum hans Ragnars. Ég sat við
gluggann, horfði á fólkið, húsin,
garðana og bílana líða fram hjá.
Eg spáði í framtíðina, reyndi að
gera mér í hugarlund hvernig allt
yrði. Ég hlakkað til að verða stór
og geta ráðið mér sjálf.
Það eru tíu ár síðan þetta var.
Einhvern veginn tókst mér að eld-
ast. Það gerðist miklu hraðar heldur
en ég átti von á. Heimurinn lítur
nú allt öðruvísi út en forðum. Hann
er alls ekki eins og ég hafði ímynd-
að mér. Fráfali Ragnars var ekki
innj í myndinni.
Ég hef þekkt Ragnar frá því að
ég man fyrst eftir mér. Hann hefur
verið einn af þessum föstu, 'sjálf-
sögðu punktum í tilverunni. Þegar
ég hugsa um bláa jeppann standa
tóman úti á götu, þá fínnst mér svo
ótrúlegt að Ragnar skuli ekki vera
til staðar til að keyra hann. Bíl-
stjórasætið er tómt, svo undarlega
tómt.
Ragnar var góður fjölskylduvin-
ur. Hann var heilmikið í hesta-
mennsku og reyndist hjálplegur
þegar fjölskyldan prófaði sig áfram
á þeirri braut. Hann var alltaf reiðu-
búinn til að hjálpa þegar þörf var
á. Hann var skemmtilegur og skart-
aði óvenjulegri kímnigáfu. Hann
hafði þessa sérstæðu djúpu rödd
sem skar sig ávallt úr fjöldanum,
rödd sem erfitt er að gleyma. Hann
var ekki maður sem sýndi tilfinn-
ingar sínar, en það mátti lesa þær
úr verkum hans. Ég man eitt sinn
að ég var að fara yfir eina bóka-
hrúguna sem koma átti fyrir í
geymslunni. Ég rakst á bók sem
vakti forvitni mína. Hún var stærri
en allar aðrar. Þetta reyndist vera
eldgömul teiknimyndabók. Hún var
slitin og sundurtætt, blöðin rifin og
upplituð. En fremst var skrifað með
fallegri og stílhreinni skrift, stafirn-
ir stórir og dansandi: „Til
Svövu ...“ Það skein svo mikil hlýja
úr jafn fábreyttum orðum að ég var
agndofa. Þarna birtist mér ný hlið
á manni, manni sem ég taldi mig
þekkja svo vel, viðkvæm og hlý.
Þetta var jólagjöf frá Ragnari til
mömmu.
Tíminn hegðar sér undarlega. A
morgnana er hann svefndrukkinn
og flýtir sér hægt, um miðjan dag-
inn er hann í kappi við sjálfan sig.
Hann gefur og tekur í senn. En það
er sumt sem fær staðist tímans
tönn. Það eru tilfinningar og minn-
ingar. Rétt eins og með stafina sem
stóðu hreinir og skýrir í gamalli
slitinni bók, þá mun minningin um
Ragnar lifa í hjarta mínu.
Hrund Olöf Andradóttir
Minning:
Fjóla Jóhannsdótt-
irfrá Hlíðarlandi
Hví er nú visnuð vangarós
og viðkvæm stirðnuð mund?
Hví er nú brostið brúnaljós
er blikaði skært um stund?
Hví er nú sofinn svipur hreinn
og saklaust hjarta kalt?
Ég veit það ei! - þú veist það einn
sem veist í heimi allt.
(K.J.)
Kær vinkona, Fjóla Jóhannsdótt-
ir er nú horfin sjónum. Ég fæ víst
seint skilið þá almættishönd er slík
högg greiðir.
Mín kæra vinkona, hve margs
er ekki að minnast frá okkar sam-
eiginlegu stundum á Reykjalundi
fyrir 2 árum. Er við fyrst hittumst
og vorum þar samvistum í 4 mán-
uði. Þó að kynnin yrðu ekki löng,
þá bundumst við strax sterkum
böndum. Böndum sem fólk binst
oft er á við sjúkdóma að stríða,
fólk sem skilur hvort annað. Þau
bönd héldust fram til hénnar hinstu
stunda er við spjölluðum um hinar
mörgu hliðar mannlegs lífs og hún
ræddi af slíku raunsæi og innri
styrk að ég fór ætíð sterkari af
fundi hennar. „
Hvarvetna gat Fjóla sér hið besta
vitsorð og með sinni ljúfu og já-
kvæðu framkomu vann hún hug
allra þeirra er henni kynntust. Ekki
síst þeirra er voru samferða okkur
á Reykjalundi haustið 1988. En þar
var háð hörð barátta um bætta
heilsu, betra líf.
Halla ég ekki á neinn þó ég segi
að þar hafi Fjóla verið í forustu.
Og hversu gott var að ýlja sér við
heitan kaffisopa með henni eftir
erfiðar göngur dagsins hvort sem
úti var frost eða fjúk. Og er kvölda
tók og húmið færðist yfir, þá urðum
við aftur eins og telpur á heimavist
er deildu saman sínum innstu þrám
og draumum. Og enn er komið
haust, óveðursskýið við sjóndeildar-
hringinn nálgaðist, sólin skammtaði
geisla sína. Fjóla gekkst undir mikl-
ar og erfiðar aðgerðir, og hver slík
aðgerð kveikti veika von í bijósti,
von um að lífi hennar yrði bjargað.
Hún kunni glögg skil á sjúkdómnum
og'ræddi áhrif og möguleika af slíku
raunsæi að enginn var þar af
ósnortinn. En eigi má sköpum
renna, mannlegur máttur náði ekki
að bjarga lífi hennar.
Hún bar höfuðið hátt uns yfir
þyrmdi og helstríðinu lauk. Fjóla
gengur ekki framar í þessu lífi, en
bros augna hennar er minning, kær
' minning um yndislega konu og góð-
an félaga.
Megi Guð almáttugur veita hénni
ró, en hinum líkn sem lifa.
Svo gengur allt að guðs vors ráði,
gieðin og sorgin skiptast á.
Þótt vinur hnigi lík að láði
og logi tár á hrelldri brá,
þá huggar eitt, er aldrei brást,
Við aftur munum síðar sjást.
(Kristján Jónsson.)
Þórhildur Sigurðardóttir.
Blomastoja
Fnöfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld
til kl. 22,- einnig umhelgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
HVAÐ ER
PARADOR
ÞÝSKAR ÞILPLÖTUR
GÆÐAVARA í STÍL
Fyrirliggjandi
Þ.ÞORGRfMSSON&CO
ÁRMÚLA29, SÍMI 38640
LEGSTEINAR
GRANÍT - MARMARI
Helluhrauni 14, 220 Hafnafjörður,
pósthólf 93, símar 54034 og 652707.
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
INGIBJÖRG ÞÓRÐARDÓTTIR,
Hrísmóum 9,
lést í Landspítalanum 4. október. Jarðarförin auglýst síðar.
Guðmundur Helgi Sigurðsson,
börn, tengdabörn og barnabarn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐBJÖRG RUNÓLFSDÓTTIR
frá Gröf,
Hvassaleiti 56, Reykjavik,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju miðvikudaginn 10. október
kl. 11. Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu,-er bent á Krabba-
meinsfélag íslands.
Kristinn Jónsson,
Sigurborg Kristinsdóttir, Kári Valversson,
Guðmundur Kristinsson, Íris Sigurðardóttir
og barnabörn.
.JrSato a®
LEIKFIMI
Nú er hafin hin vinsæla þrek- og teygjuleik-
fimi í Breiðagerðisskóla. Æfingar miðaðar
við alla aldurshópa.
Upplýsingar í síma 40089 eftir kl. 19.00.
Er meistariim þinn
meistari?

MEISTARA- OG VERKTAKASAMBAND BYGGINGAMANNA
SKIPHOLTI 70 - 105 REYKJ AVÍK - SÍMI 91-36282
Birting afmælis-
og minningargreina,
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á
ritstjórn blaðsins á_2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og
á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á þvl vakin, að greinar verða að berast með góð-
um fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudags-
blaði að berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar
aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru
tekin til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að
birta tilvitnanir í ljóð eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar get- :
ið. Sarna gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar
afmælisfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð og með góðu línubili.
t
Þökkum innilega öllum þeim er sýndu okkur samúð og vinarhug
við fráfall móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu
INGUNNAR JÓNASDÓTTUR,
Austurbrún 6,
Reykjavík.
Kristbjörg Helgadóttir,
Þóra Helgadóttir,
Jónas Helgason,
Gisli Helgason,
tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður
og afa,
Armanns JÓNSSONAR,
Hraunbæ 124.
Anna Benediktsdóttir,
Diana Ármannsdóttir,
Anna Dóra Ármannsdóttir,
Brynjar Ármannsson,
tengdabörn og barnabörn.