Morgunblaðið - 18.05.1991, Síða 1

NYTJAHLUTIR SEM
ENGINN NOTAR
LEIRLISTARMAÐURINN Kolbrún Björgólfsdótt-
ir, betur þekkt undir nafninu Kogga, opnar í dag
sýningu í listhúsinu Nýhöfn. Þar sýnir hún tuttugu
verk, „vasa og skálar“, en ekki neina venjulega
vasa og skálar því allt er það í yfirstærðum. Verk-
in eru úr leir, þau stærstu allt að mannhæðar há
og vega um hundrað kíló, og Kogga segir að þau
séu einskonar niðurstaða tíu ára vinnu og þróunar
á stíl og tækni.
/
W raun og veru eru þetta allt
nytjahlutir,“ segir Kogga,
„en það orkar tvimælis, því
það notar þetta ekki nokkur
maður þegar það er orðið
þetta stórt. Ég held að eng-
inn setji vatn í svona risa-
stóra vasa. Þetta er frekar
eins og hjá Rómveijum; þeir
voru með risaker sitt hvoru megin
við inngang í byggingar, stóra og
stolta vasa. Þannig gerðu forn-
þjóðir, eins og Grikkir og Róm-
veijar, geysistór ker sem voru
ekki notuð sem flát, þrátt fyrir
að þau væru það.
Alltaf er viss togstreita milli
nytjalistar og fagurlistar. Munur
er á þvi að vera keramiker eða
leirkerasmiður. Þegar menn mála myndir eða gera
skúlptúr eru þeir oft frekar að fást við innihald en
útlit, en Danir kalla þetta sem ég er að fást við „dekor-
ativ kunst“, og það lýsir því vel. Oft er erfitt að finna
heiti yfir svona hluti, þeir eru svo ungir hjá okkur.
Það sem málarar eða myndhöggvarar eru að fást við
er stundum mjög „ódekóratíft", en hefur þá innihald
í staðinn. Fyrst og fremst er ég að fást við listiðnað,
og ég tel mig ekki vera fagurlistamann, í hefðbund-
inni merkingu þess orðs.
Innan þessa ramma hef ég verið að skapa mína list.
Ég nota tækni sem ég hef meira eða minna fundið
upp sjálf og þróað síðastliðin tiu ár. Þótt ég hafi ver-
ið með verkstæði og gallerí þann tíma, þá er ég fyrst
núna að sýna afrakstur og árangur allrar þessarar
vinnu. Ég hef þróað mig áfram í gegnum smáa hluti,
finnst ég hafa náð ákveðnum árangri, og tími vera
kominn til að setja það frá mér og koma því á fram-
færi. Og síðast og ekki síst fannst mér vera orðið
nauðsynlegt að sýna þar sem mér fannst ég vera far-
in að sjá þessa tækni, þennan stfl og ákveðin form frá
mér, notuð af öðrum listamönnum."
Andleg fátækt og þróun
eigin stíls
- Maður hefur rekist á hiuti sem eru líkir því sem
þú ert að gera.
„Já, og sumt er meira en bara líkt. Ég er auðvitað
mjög óánægð með það og finnst það óskapleg fátækt
þegar listamenn geta ekki tekist á við að þróa sinn
stfl. Auðvitað er eðlilegt að fólk verði fyrir áhrifum
þegar það er að byija, eða að koma úr námi, við verð-
um það öll. En þegar hlutur er tekinn upp nokkuð
hrár og notaður, þá fínnst mér það merki um andlega
(SJÁNÆSTU SÍÐU)
Kogga
opnar
sýningu
og ræðir
um leir,
eftirop-
anir og
listiðnað