Alþýðublaðið - 20.02.1959, Síða 5

iissip
fÉi

;'’;'É;/vÉv
llÍÍIilÉSÍP.
->4Vv ' #
;•. ; :■ , , • . V

■ :'P ■: ■ ■■;■■::
psií#b
irATnm
\
Vgh*ft ?/%&*■
r ]’CíS££M f
,»■ / MAUO %
W/asC.
lAHÖ k

KOR'FIlí sýnir helzíta
stöðvar, sem upp verm
settar á Suðurskautslaitdi
vegua rannsókna í sam-
bandi við jarðeðlisfræði-
árið, —
Guðsteinu — Rafmagnsvindur í baksýn.
OKKUR finnst
og Stefán hélt á pípunni fyrir
aftan bak á meðan, en þessi
alltaf eitthvað hressandi við USJ1 a c.u
það að koma niður að höfn og mynd varð ekki nærri því
sjá skipin sem þar liggja og eins góð vegna þess, að þeir
mennina, sem yinna þar við hlógu báðir.
fermingu og affermingu, aka Við spurðum Jón hvort
lyftivélum og hvað þessar vél timburmenn væru ekki oft
ar nú allar heita. Svo eru líka timbraðir, en hann sagði, að
aðrir þarna á ferð og í fljótu þetta væri aðeins þriðja ferð-
bragði sér maður ekki að þeir in sín í röð. Stundum hefði
geri nokkurn skapaðan hlut.
Bara ganga þama fram og aft
ur. Ef betur er að gáð, sér
maður að þessir menn, sem í
daglegu tali eru nefndir „toll-
arar“, hafa vakandi auga á
öllu þarna niðurfrá. Stundum
eru þeir með skjöl og alls kon
ar plögg í höndum og bera
það, sem kemur upp úr' lest-
um skipanna, saman við það,
sem stendur á þessum blöðum.
Við fórum upp landganginn á
Goðafossi, þar sem hann lá
fyrir neðan afgreiðslu Sam-
einaða og hittum tollara við
landganginn. Tollarinn, sem
hann að vísu farið eina og
eina ferð á ,,Goðanum“ þegar
Siggi gamli tömmer hefði far-
ið í frí, en nú væri Siggi kom-
inn á nýja Selfoss.
Við spurðum Stefán hvort
hann grunaði Jón timbur-
mann um að hafa aðhafzt
nokkuð ólöglegt í þessum
þrem ferðum, en Stefán vildi
ekki segja neitt um það, af
GREIN þessi er efíir dr.
Laurence M. Gould, relttor
Carleton Collage í Minne-
sotafylki. Dr. Gould er
meðlimur bandarísku skipu
lagsnefndarinnar vegna al-
þjóða jarðeðlisfræðiársiirs
og stjórnar suðurskaufs-
rannsóknum þeim,. sém
framkvæmdar eru á veg-
um nefndarinnar á þessu
tímabili.
s,
ÍUÐURSKAUTSLANDIÐ
er ól-íkt öllum öðrum megin-
löndum jarðarinnar. Þau eru;
öll tengd með eiðum eða
gröndum eða aðskilin af
grunnum höfum, í mesta lagi
60 mílur að breidd. Hafið,
sem ’ aðskilúr suðurskauts-
svæðið frá; öðruni löndum, er
aftur á móti hundruð og suins
staðar jafnvel þúsundir mílna
breitt, enda sámeinast hin
stóm úthöf jarðarinnar þar í
belti, sem umlykur suður-
skautið.
Ef ekkert land hefði verið
á suðurskautinu, væri ekki
tuii|iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|uiii«iiiiiiiiiMUt!iJi>iiliiiiiiiiiiiii
UiiUlllllllUIUIUIIIUIIIIUIlllllUUIIUIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIUIIIIUIIUUIIIIIUIimUiUUilUUliil
eða á. Jón sagðist hins vegar
hafa verið að reyna að veiða
hitt og þetta upp úr Stefáni,
en þetta var auðvitað allt í
gríni og Jón hélt áfram að
„pæla“ tankana og Stefán að
fylgjast með því, sem kom
upp úr þrjúlestinni.
GUNNAR
— Tólf síður í dag.
heitir Stefán, var í miklum
samræðum við timburmann-
inn á Goðafossi, sem heitir
Jón og við fórum að öllu með
varúð, til þess að láta þá ekki
sjá myndavélina, áður en við
smelltum af.
Satt að segja datt okkur
fyrst í hug að kannske væri
nýtt smyglmál í uppsiglingu,
vegna þess hve þeir voru al-
varlegir á svipinn, Stefán toll
ari og Jón timhurmaður.
Við spurðum kurteislega,
hvort hér væri um spíritus
eða tyggigúmmí að ræða, en
það var þá hreint ekkert
Smygl á ferðinni og Stefán,
sem var lengi stýrimaður á
varðskipunum, var að segja
Jóni frá einhverju, sem skeði
á þeim árum.
Stefán tollari sagðist ekki
mega reykja í „úniforminu“
en á myndinni var hann með
pípuna í hendinni. Við buð-
umst þá til að taka aðra mynd
•fc-- OKKUR var
boðinn Vísir um leið og við
komum upp á landganginn á
leið í land. Sá, sem þarna bauð
okkur Vísi til kaups, var
Gunnar Engilbert. Hann var
með bunka af blöðum undir
hendinni. Við spurðum hvað
væri merkilegast í Vísi í dag.
Gunnar sagði að það væri glás
af fréttum og svo væri Vísir
líka tólf síður í dag. Við sá-
um að þetta voru reyfarakaup
og keyptum blað. Gunnar ætl
aði að þjóta burtu um leið og
hann fékk túkallinn, okkur
langaði til þess að ræða meira
við hann. Aðspurður sagðist
hann vera búinn að seMa Vísi
nokkra daga og það væri gott
að selja við höfnina. Karlarn-
ir kaupa blað áður en kaffi-
tíminn byrjar, sagði Gunnar,
og stundum kallar maður ein-
hverja hasarfrétt og þá kaupa
margir. Stundum er alveg
slagur.
víraflækjunni með sveittan
skallann.
Við spurðum Guðstein
hvernig honum litist á nýja
Selfoss og hið margbrotna raf-
kerfi, sem er í því skipi. Guð-
steinn sagði, að þrátt fyrir það
þótt ekkert rafvirkj aherbergi
væri á Selfossi, væri það-hug-
Framhald á 11- eíðu.
nema eitt geysistórt haf á
jörðinni. Þegar horft er á
suðurslcautsmeginlandið úr
stöðu beint fyrir ofan suður-
pólinn, er engu líkara en að
því hafi verið kastað um það
bil í miðju þessa heimshafs,
sem síðan teygir sig norður á
bóginn og greinist í Kyrra-
haf, Atlantshaf og Indlands-
höfin tvö — eins og krónu-
blöð á stóru blómi.
Það var öllum ljóst, að
þetta óbyggða, ísiþakta land,
sem er svipað að stærð og
Evrópa og Bandaríkin saman-
lagt, yrði aðalþátturinn í
rannsóknarstarfsemi alþjóða
jarðeðiisfræðiársins. Til þess
að hægt sé að Ijúka rannsókn-
um í . öllum þeim vísinda-
greinum, sem teknar hafa ver
ið fyrir á jarðeðlisfræðiárinu,
þarf ákveðnar upplýsingar,
★----- UPPI á bryggj-
unni hittum við svo Guðstein.
Hann er starfsmaður í þeirri
deild Eimskips, sem sér um
viðhald á skipunum og guð má
vita hvað.
Guðsteinn var þungur á
brúnina svona til að byrja
með og okkur datt helzt í hug
að nú væri eitthvað í ,,hönk“
með rafmagnið í skipunum.
Eimskip er nefnilega búið aí
segja flestum rafvirkjunum
upp starfi og nú mega vél-
stjórarnir standa yfir allri
Stefán og Jón.
Ekkert smygl í kjölfarinu.
sem aðeins er hægt að afía á
suðurskautssvæðinu.
12 þjóðir hafa lagzt á eitfc
með að hrinda í framkyæpMl1
fyrstui sameigínlegu rancsóka
unum á suðurskautssvæðinu,
Lönd þessi eru Argentiní),
Ástralía, Bandaríkin, Belgí%
Chile, Frakkland, Japan,
Nýja Sjáland, Noregur, Sánav*
bandsríki Suður-Afríku, So-
vétríkin og Stóra-Bretland.
SÍIKII.VÆGAR
NIDURSTÖÐUR.
Áætlanir þær, sem gexðar
hafa verið, taka m. a. til rann-
sókna á eðlis- og efnafræði
efra gufuhvolfsins og athug-*
■ana á byggingu og eðli ÍS-
breiðanna miklu og bergTag-*.
anna ,sem þær hvlla á.
Alls eru starfræktar Jfr
rannsóknarstöðvar, og er á-
rangur af starfsemi þéirra.
þegar orðinn mikill og merk-
ur. Mikilvægar niðurstöðuiF m
landmæíingum og j ai ðfræð'fc
hafa náðst í sumum þeirm,
en í öðrum hefur verið afEffö*
merkra upplýsinga í dým-
fræði og sálfræði.
Maðstöð vísindarannsókBa
Bandaríkjanna er við Mc-
Murdbsund, þar sem
flötadeild undir forustu öe-
orge Dufek varaaðmíráls hef-
ur aðsetur. Mennirnir í þess<-
ari flotadeild hafa séð lifltf..
byggingn allra vísindahæMc
stöðva okkar og skipulag|i>»
ingu rannsóknanna. Sex- slit-'
ar bækistöðvar eru reknar á
vegum Bandaríkjanna: Litkv*
Ameríka, Byrd-stöðin, EBs-
worth-stöðin, Wilkes-stöðim,
Heimskautsstöðin og HalieU •
stöðin (sem Nýja Sjálanclf
stendur einnig að).
Upplýsingar þær, sem azíaip
var fyrsta helming j arðeölis-
fræðiársins, voru gefnar (if ■"*-■
marz 1958. og rúmuðust. þeev
á ekki minna en 10 smáiest-
um af pappír. Auk þess h5f<fl»
margs konar upplýsingar ver-
ið send’ar gegnum útvarp fyr-».
ir þennan tíma, og skýrslum-
ar um seinni helming rann-
sóknárársins, sem enn sten»l -
ur yfir, koma ekki út fyrr erv -
í marz. 1959. Upplýsingar þse»t.
sem þannig hefur verio ailað,
verða mikill fengur, og, þattg-
að geta vísindamenn sótt ratui
Framhald á 10. síSiav
Alþýðublaðíö; — 20. febr. 1959