Morgunblaðið - 05.11.1993, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 5. NÓVEMBER 1993
C 5 4
Þeir taka að
sér að fægja silfur
Brott-
nám felst
í 1-2 tíma
rann-
sókn i
fram-
andi far-
artæki.
„Fómar-
dýr hafa
lýst fyr-
irbærinu
í dá-
leiðslu,
ma.aá
þann
hátt sem
myndin
sýnir.
ilutir
rirbæri
áður er þurrkað út úr minni þeirra
allt um atburðinn með þeim afieið-
ingum að fólkið upplifír einhvers
konar tímamissi. „Seinni tíma brott-
nám virðast benda til þess að þeir,
sem lenda í slíku, séu ekki bara tekn-
ir einu sinni heldur er hér um að
ræða samfellt fyrirbæri, sem bytjar
yfirleitt á unga aldri og ekki er óal-
gengt að börn og foreldrar viðkom-
andi hafí lent í því sama.“
I kennslugögnum HMI er m.a.
minnst á nokkur íslensk UFO-fyrir-
bæri, eins og það er orðað:
„í maí 1973 sást glampandi hlut-
ur á lofti frá nokkrum kauptúnum
á Austfjörðum. Samdægurs tók
sjálfvirk kvikmyndavél, sem beint
var að eldgosinu í Vestmannaeyjum,
mynd af ókenndum hlut yfír eldfjall-
inu. Filma þessi mun vera í eigu
Jarðfræðideildar Háskólans. í júlí
1974 sáu þrír menn glampandi hlut
yfir Reykjavík. Þá sáust fljúgandi
ljós í Svarfaðardal sama haust. í
október 1975 sáust ljósfyrirbrigði í
Hvalfirði. í júlí 1975 sáu sex manns
einkennilegan hlut á flugi við Bol-
ungarvík og í september 1976 sá
fjöldi manns UFO-fyrirbæri á svæð-
inu milli Laugardalsfjalla og Eyrar-
bakka og allt til Reykjavíkur." ■
Jóhanna Ingvarsdóttir
hvað smálegt, einn bolla, fáeinar
bækur, tvær kartöflur og einn gam-
all maður vildi selja okkur vettling-
ana sína.“
Skortur á skólabókum
Kirsten segir kennarana ekki
hafa áttað sig strax á því hvernig
ástandið var í skólunum. „Mér gekk
til dæmis illa að skilja það að það
var ekki hægt að setja krökkunum
fyrir að lesa skólabækurnar heima
því ekki eru til nægar skólabækur
fyrir alla. Bekkirnir skiptast á um
að nota þær í skólanum. Þar er
ennfremur skortur á pappír og
myndvarpar eru nánast óþekkt fyr-
irbæri. Hins vegar þekktu kennar-
arnir ágætlega til nýrri kennsluað-
ferða, þrátt fyrir að gömlu ítroðslu-
aðferðinni sé víðast beitt. Það sem
kom Lettunum mest á óvart var
jafnræðið sem _er með kennurum
og nemendum. í Lettlandi, eins og
víðast hvar í Evrópu utan Norður-
landanna, ræður kennarinn ríkjum
í kennslustofunni. Margir nemendur
voru ánægðir með að fá að vinna
meira með efnið eins og okkar
kennsla byggir mikið á en mörgum
kennurum fannst við ekki fara nógu
hratt yfir. Agavandamál eru ekki
neitt í líkingu við það sem gerist á
Norðurlöndunum, nemendur hneigðu
sig til dæmis fyrir okkur á göngun-
um og lettneskur kennari sem hafði
komið til Svíþjóð lýsti því hneyksl-
aður þegar hann hafði séð tvo nem-
endur slást á skólagöngunum."
■
• Urður Gunnarsdóttir
Þeir félagar Guðbrandur V.
Guðgeirsson og Steindór Hall-
dórsson, sem eru liðlega tvítugir
að aldri, bjóða upp á nýstárlega
þjónustu. Þeir taka nefnilega að
sér að fægja silfur fyrir fólk, sem
annaðhvort getur það ekki sjálft
eða nennir því hreinlega ekki.
„Steindór, sem verið hefur í
heimilishjálp á vegum Reykjavíkur-
borgar undanfarna mánuði, fékk
þessa hugmynd í starfí sínu. Þar
umgengst hann gamalt fólk, sem
hefur verið að kvarta yfir því að
þurfa að fægja silfrið og biður hann
gjarnan um að inna þetta vanda-
sama verk af hendi,“ segir Guð-
brandur, sem tók hugmynd vinar
síns fegins hendi þar sem hann
hefur búið við atvinnuleysi að und-
anförnu. „Það má segja að við séum
að reyna að bjarga okkur á eigin
vegum.“
Þeir segjast hafa haft töluvert
að gera síðan þeir byrjuðu þrátt
fyrir að hafa ekkert auglýst þjón-
ustuna, en starfsemin fer fram á
heimili þeirra, Sólheimum 34, þar
sem þeir leigja saman stóra íbúð.
„Við sækjum og sendum og skiljum
eftir tryggingavíxil hjá eigendum
silfursins svo fólkið sé með ein-
hveija tryggingu í höndunum þegar
Guðbrandur V. Guðgeirsson og
Steindór Halldórsson búa saman
ásamt kærustum og hafa tekið
eitt herbergið í íbúðinni undir
nýstárlega atvinnustarfsemi.
við förum með allt silfrið í burtu.
Það má segja að við tökum um það
bil 400 króna jafnaðarkaup á tím-
ann. Innifalið er efni, akstur og
annað sem til þarf. Við bjuggum
Silfurskeið fægð og gerð sem ný.
til hálfgerðan slípirokk og létum
sníða svamp á hann hjá Lystadún.
Hann notum við á stóra fleti. En á
mynstraða fleti notum við tann-
bursta og handsvampa.“ ■