Morgunblaðið - 07.11.1993, Qupperneq 13

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7. NÓVEMBER 1993
B 13
sjaldheyrt í poppheiminum, og
freistandi er að skrifa snara þætti
í tónlist hljómsveitarinnar, til að
mynda fjölbreytnina, á þann bak-
grunn. Þau segjast reyndar ekki
gera sér beint grein fyrir því hvað
megi kenna klassísku námi þeirra,
en eftir nokkra vangaveltur segir
Eyþór að fyrir vikið séu þau minna
„bílskúrsband". „Við getum unnið
meira sjálfstætt, en venjuleg bísk-
úrsbönd vinna mestallt saman. Við
getur aftur á móti komið með lög
sem eru tilbúin með útsetningum
og tilheyrandi.
„Við getum líka unnið tónlistina
alla leið,“ bætir Andrea við. „Það
eru svo margar sveitir sem þurfa
mikla aðstoð þegar þær eiga að
fara að taka upp.“
Sú spurning verður áleitin af
hverju Todmobile sé að hætta í bili
og hvað þau þijú hyggist taka sér
fyrir hendur. Eyþór vekur athygli
á því að þau hafi öll unnið við
margt utan við Todmobile á síðustu
árum og muni vinna áfram. „Þar
kemur okkur líka til góða að hafa
klassíska þjálfun. Líf popparans er
mjög hverfult og stutt, það er best
að deyja ungur, og það er takmark-
að sem hægt er að vinna við þegar
þú er fallinn. Er ekki betra að gera
vel og hætta þegar hæst stendur
frekar en að vera eins og íslensk
fyrirtæki og hætta ekki fyrr en allt
er komið í þrot?“
„Við erum eiginlega að efna lof-
orð,“ bætir Þorvaldur við með
áherslu. „Við lofuðum okkur sjálf-
um að taka ekki upp fleiri en þijár
til fjórar plötur, því við vildum ekki
festast í því að gera plötu á ári í
Lögin af væntanlegri
plötu vísa og til þess
að Todmobile er við
sama heygarðshorn-
ið, því þau spanna
allt f rá hægfara
tónaljóði í grimmt
keyrslurokk.
ætluðum aldrei út í þetta og ég
man eftir því þegar fyrsta platan
kom út var ég að nöldra í Eyþóri
yfir því að þurfa að vera að fylgja
plötunni eftir. Það er í raun mjög
spaugileg atburðarás hvernig við
komumst hingað.“
„Ég verð að segja fyrir mitt leyti
að ég hélt að sveitarböll væru ekki
lengur til,“ segir Eyþór, „ég hélt
að allir væru hættir að segja eru’
ekki allir í stuði? Það er ótrúlegt
hvað þessi orð virka, þú getur farið
fram á svið og sagt „líður ykkur
vel?“ og færð engin viðbrögð og
sagt „eruð þið í góðu skapi?“ og
þá kastar fólk flöskum í þig, en ef
þú segir töfraorðin „eru’ ekki allir
í stuði?“ hleypur berserksgangur á
fólkið. Þetta orð stuð, er einstakt
fyrir verkan sína og á sér líklega
ekki samsvörun í neinu tungumáli,"
bætir hann við og hlær.
sagt að síðasta hljómsveit sem hélt
tónleika í þessu húsi,“ segir Eyþór
og gefur til kynna með glæsilegri
handasveiflu að hann sé að tala um
Leikhús Akureyrar, „hafi verið
Þursaflokkurinn. Hljómsveitir gera
þetta ekki í dag, það eru bara allir
í sveitarballamarkaðnum.
Þessi tónleikaferð og þetta ár
reyndar er pottþétt hápunkturinn á
okkar ferli. Við erum búin að vera
að spila á böllum í tvö ár, vera tvisv-
ar á Þjóðhátíð, taka upp grúa laga,
gekk vel í sumar og erum samt enn
fersk hljómsveit." „Það er gaman
að spila í fullri Njálsbúð,“ bætir
Þorvaldur við, „og ekki síður er
geggjað að spila á Þjóðhátíð."
Platan nýja, sem verður lokaplata
Todmobile í bili, heitir Spillt og þau
velta upp ýmsum skýringum á því,
fáum alvarlegum, og hlæja mikið.
Á endanum segir Eyþór að heiti
plötunnar megi rekja til þess að þau
hafi notað orðið spillt sem góðlát-
legt áminningarorð sín á milli og
sagt þegar sérdeilis vel hefur geng-
ið: „Nú erum við orðin svolítið
spillt." „Það má ekki skilja heiti
plötunnar sem svo að Todmobile sé
orðin spillt, frekar áminning að
hætta skuli leik óspilltur."
Spilling?
Við svo búið er ekki tími fyrir
meira hljóðskraf, því hljómsveitin á
að vera komin inn á svið eftir fimm
mínútur. Seinni tónleikarnir hefjast
og á tilsettum tíma og eru um
margt skemmtilegri en þeir fyrri,
dagskráin rennur ljúflegar í gegn,
og greinilegt að í mörgum laganna
eru liðsmenn Todmobile enn að leita
Stund milli stríða. Slakað á
milli tónleika.
Það er loksins að hljóm-
sveitin kemst I almennilega
búningsklefa. Baksviðs í
Leikhúsinu.
Veijum fslenskt!
Leikur lukkan við þig?
Hún gerir það ef þú verslar við Eldhús og bað
Hluti af ánæg&um vibskiptavinum Eldhúss og babs á matreibslunámskei&i.
í nóvember getur þú dottið í lukkupottinn og fengið
innréttingarnar þínar eða Schoites heimilistækin frítt.
Þeir sem staðfesta pöntun í nóvember fara í pott og
einn heppinn viðskiptavinur verður dreginn út.
A& auki fá allir 5% afslátt og frítt matrei&slunámskei& hjá
meistarakokkinum Sigurði L. Hall, sem kennir réttu handtökin
á frábærum kvöldum í Eldhúsi og baði.
Hjá okkur eru gæðin í öndvegi.
fimmtán ár. Að vissu leyti er það
okkur ekkert ljúft að vera að hætta,
því við erum ekki þreytt á Todmo-
bile.“ „Böllin okkar eru vel «ótt og
hafa verið undanfarin tvö ár,“ skýt-
ur Eyþór inn í og Þorvaldur bætir
við: „Sennilega hefur okkur aldrei
gengið betur. Við erum þó sátt við
þessa staðreynd.“
Eyþór heldur áfram: „Við höfum
líka gert svo mikið i tilefni af því
að við séum að hætta. Við erum
að fara mikinn tónleikatúr, höfum
spilað mikið á böllum og höfum
aldrei gefið út eins mikið af lögurn."
Spaugileg atburðárás
Eins og áður segir átti Todmo-
bile ekki að vera nema hljóðvers-
sveit og þau rifja upp að draumur-
inn hafi verið að taka upp plötu,
halda eina tónleika og byija svo á
næstu plötu; halda sig í hljóðveri
og safna hári og nöglum. Allt fór
þó á annan veg og Þorvaldur segir
að þessi ár hafi verið mikið ævin-
týri, „sérstaklega vegna þess að við
Það hefur vafist fyrir mörgum
að leggja inn á sveitarballamarkað-
inn, enda þarf hljómsveit að vera
vel ákveðin og verulega góð ef hún
hyggst ná árangri á þeim blóðvelli.
Þar hefur Todmobile gengið allt í
haginn, þó það hafi eðlilega verið
á brattann að sækja til að byija
með. „Við ákváðum snemma á síð-
asta ári að halda úti atvinnuhljóm-
sveit," segir Eyþór, „og þá var ekki
annað að gera en taka þessu af
fullri alvöru. Það stóð því ekkert í
okkur þegar við vorum búin að taka
þessa ákvörðun." „Það gekk þó á
ýmsu þegar við vorum að byija,“
rifjar Þorvaldur úpp, „og fyrsta
ballið hjá Todmobile var í Firðinum
í Hafnarfirði fyrir 15-20 roskin
pör, sem var ekki skemmt. En það
hefur gengið betur upp frá því.“
Á ferð sinni um landið að þessu
sinni er Todmobile ekki sem ball-
sveit, heldur er hún að halda tón-
leika, öðrum þræði til að kynna
væntanlega plötu, og slíkar ferðir
eru nánast af lagðar. „Okkur var
eftir dýpri túlkun og nýjum flötum.
Þannig er Eldlagið, sem Eyþór söng
glimrandi fyrr um kvöldið, enn bet-
ur flutt í seinna skiptið og hljómar
eins og glænýtt lag, en ekki eitt-
hvað sem hann er búinn að syngja
ótal sinnum. Liðsmenn sveitarinnar
fyrir utan Andreu, Eyþór og Þor-
vald, eru ekki síður í fullu fjöri og
sýna á sér allar sínar bestu hliðar;
frábær trommuleikur Matthíasar
Hemstock er eins og rauður þráður
í gegnum prógrammið, Eiður þræð-
ir allt saman með fyrsta flokks
bassaleik og Kjartan Valdimarsson
á innblásin innskot á milli þess að
hann fyllir upp bakgrunninn með
liprum hljómborðsleik. Ekki er að
sjá á hljómsveitinni að þetta séu
fjórðu tónleikarnir þennan daginn.
Éftir tónleikana má spyija hvort
blaðamaður sé ekki búinn að fá nóg
af Todmobile eftir tvenna tónleika
sama kvöldið, en það eru reyndar
nokkur lög sem gaman væri að
heyra strax aftur ... flokkast
kannski undir spillingu.
Óháð rannsókn leiddi í ljós, að djúpi sveíninn var
10% lengri á DUX-dýnu en öðrum dýnum.
Djúpi sveíninn er því 45 mínúmm lengri á Dux dýnu.
DUX rúmdýnan er ekki bara það besta sem hægt er að
bjóða baki þínu, - hún endumærir bæði sál og líkama.
Þú liggur ekki á henni - hún umvefur þig
Það er stundum dým verði keypt að kaupa ódýrt.
10% staðgreiðsluafsláttur á takmödaiðu magni
BACKMANtuglfiit