Morgunblaðið - 07.06.1994, Blaðsíða 2
2 B ÞRIÐJUDAGUR 7. JÚNÍ 1994
MORGUNBLAÐIÐ
ÍÞRÓTTIR
Fort
Lauder*,
dale A
S-AMERIKA
ÁSTRALÍA
Punta
del Este
Fremantle
Luckland
Um helgina lauk Whitbred siglinga-
keppninni meö sigri Nýsjálensku
skútunnar Yamaha. Siglingakeppnin
hófst 25. sept. í fyrra en siglt var í fyrsta
áfanga frá Southampton á Englandi til
Punta del Este í Argentínu. Annar áfangi
var frá Punta del Este til Fremantle í
Ástralíu og var lagt upp 13. nóvember.
6Fort Lauderdale
- Southampton
Brottför2í. mai 1994.
3.818 sjómilur.
Southampton
,/--••3^ „
ATLANTS
KYRRA
|™ Punta del Este ■
(ajjWFort Lauderdale
Brottför2. april 1994.
5.475 sjómiiur.
3Fermantle -
Auckland
Brottför 8. jan. ’94.
3.272 sjómílur.
HAF
4Auckland ■ Punta del Este
Brottför 19. feb. 5.914 siómílu
Stormasvxoi
S'tormasvædi
bfám
FOLK
■ GUÐMUNDVR Erlingsson,
knattspyrnumarkvörður, sem um
árabil lék með Þrótti í Reykjavík
er fluttur til Hveragerðis og ætlar
að leika með 4. deildarliði Hamars.
■ FORSETI Búlgaríu kvaddi
knattspyrnulandsliðið með viðhöfn
áður en það hélt á HM í Bandaríkj-
unum í gær. Órói hefur verið í hópn-
um vegna peningamála og sagði for-
maður knattspyrnusambandsins því
af sér í síðustu viku, en framheijinn
Nasko Sirakov sagði að liðið léki
ekki fyrir peninga á HM heldur fyrir
íþróttina og föðurlandið.
■ BRASILÍUMENN gerðu 1:1
jafntefli við Kanadamenn í Ed-
monton um helgina og voru gestirn-
ir allt annað en ánægðir. Sumir leik-
menn Brasilíu neituðu að skipta á
peysum við mótheijana eftir leikinn
og þökkuðu ekki fyrir viðureignina,
en Kanada fagnaði einum stærsta
sigrinum á knattspymuvellinum að
viðstöddum fleiri áhorfendum en
nokkru sinni fyrr.
■ HUGO Sanchez er aldursforseti
landsliðs Mexíkó á HM í knatt-
spyrnu, en hann er 35 ára. Mexíkó
fékk ekki að vera með 1990 vegna
þess að teflt var fram ólöglegu ungl-
ingaliði, en landsliðsmaðurinn Car-
los Hermosillo segir að landsliðið
nú sé það besta síðan 1962.
■ JOSIP Weber lék fyrsta lands-
leik sinn fyrir Belgíu um helgina og
gerði fimm mörk í 9:0 sigri gegn
Zambíu, en það er stærsti sigur
Belgíu í knattspyrnu.
■ WEBER er frá Króatíu, en fékk
belgískan ríkisborgararétt í mars.
Hann hefur verið markakóngur í
belgísku deildinni undanfarin þijú ár.
■ HOLLIHYCHE náði besta tíma
ársins í 100 m hlaupi kvenna, þegar
hún hljóp á 11,03 á Bandaríska
háskólameistaramótinu um helgina.
■ DAN O’Brien frá Bandaríkj-
unum sagði um helgina að hann
ætlaði að bæta heimsmet sitt I tug-
þraut og verða fyrstur til að bijóta
9.000 stiga múrinn.
■ LINFORD Christie átti ekki í
erfiðleikum með að sigra í 100 m
hlaupi á boðsmóti Alþjóða fijáls-
íþróttasambandsins í Sevilla í fyrra-
dag, hljóp á 10.31 í 40 stiga hita
og var ánægður. „Eg er ánægður
með byijunina, en ég þarf fimm mót
til viðbótar til að ná mínu besta.“
Kanadamaðurinn Bruny Surin fór
á 10,39 og Rússinn Alexander Por-
komoski á 10,56.
■ JAVIER Sotomayor, ólympíu-
meistarinn frá Kúbu, stökk 2,42 m
í hástökki og reyndi við 2,46, en
heimsmet hans frá því í fyrra er 2,45.
■ CARLA Sacramento frá Port-
úgal náði besta tíma ársins í 1.500
m hlaupi, hljóp á 4.7,65.
■ SVETLANA Dimitrova frá
Búlgaríu náði sama áfanga í 100 m
grindahlaupi, þegar hún hljóp al2,65
sekúndum.
■ NATALYA Shikolenko frá
Hvíta-Rússlandi setti persónulegt
met í spjótkasti með 71,40 m kasti.
■ DERARTU Tulu frá Eþíópíu
náði næst besta tíma ársins í 5.000
m hlaupi, þegar hún hljóp á 15.40,29
mínútum.
UPPSKERA
Islenskir íþróttamenn hafa
löngum gert sér glaðan dag
að tímabili loknu, haldið upp á
afraksturinn á svo nefndri upp-
skeruhátíð. AIls staðar er yfír
einhveiju að gleðjast og lagt er
á ráðin um að gera
betur næst. Stundum
tekst það, stundum
ekki, en víst er að í
skipulögðu íþrótta-
starfi er markmiðið
ekki aðeins að efla
einstaklinginn á sál
og líkama heldur að ná árangri
í keppni — standa keppinautun-
um framar.
Oft hefur mikilvægi þess að
vera með verið áréttað og er það
göfugt markmið, þar sem það á
við. Það hefur mikið að segja
hjá börnum og unglingum, í al-
menningskeppni og hjá þeim,
sem komnir eru á efri ár en vilja
halda í félagsskapinn, sem
íþróttunum fylgir. Hins vegar á
það ekki við í harðri keppni
þeirra bestu og getur frekar
orðið til þess að rífa niður það
sem gert hefur verið, en byggja
ofan á það sem fyrir er. Tap
getur verið óumflýjanlegt, en
stöðug niðurlæging, þar sem
aldrei sér til sólar, er langt því
frá að vera uppbyggileg.
10 lið hafa leikið í 1. deild
karla í knattspyrnu síðan 1977
og hefur ekki alvarlega verið
rætt um fjölgun. Samkvæmt
reglugerð KSI skulu vera átta
lið í 1. deild kvenna, en í 2.
deild þau lið, sem ekki eiga sæti
í 1. deild. Sagt hefur verið að
vaxtarbroddurinn í íslenskri
knattspyrnu sé hjá kvenfólkinu
og víst er að knattspymustúlk-
um hefur ekki aðeins fjölgað
heldur hefur þeim farið mikið
fram. En hefðin er sterk og
ekki fer á miili mála að þar sem
lengst og best hefur verið unnið
er getan mest. Reyndar skera
fimm lið sig úr í 1. deild kvenna
og af úrslitum fyrstu leikja í
deildinni að þessu sinni að dæma
virðast hin þijú varla eiga erindi
í deild með hinum að svo stöddu.
15:1 talar sínu máli.
Keppikefii einstaklinga og
liða hlýtur að vera að komast í
fremstu röð. Engu að síður ber
Spurningin um ad vera
með á réttum stað, í
deild vid hæti
að hafa hugfast að ekki er væn-
legt til árangurs að sækja meira
af kappi en forsjá í því efni frek-
ar en á öðrum vettvangi. Upp-
bygging tekur tíma og þó vilji
sé til að eiga lið í 1. deild er
ekki þar með sagt að það sé
alls staðar tímabært. Það er eitt
að smala saman í lið og annað
að tefla fram frambærilegu liði.
Reglugerðin segir átta lið í
1. deild kvenna og við það verða
stúlkumar að búa að óbreyttu.
Með áframhaldandi sókn, upp-
byggingu og vöxt í huga má
samt ekki líta á ákveðinn fjölda
liða sem heilaga tölu. Ef deildin
ber ekki átta lið eiga liðin að
vera færri. Tveggja stafa tala í
efstu deild í knattspyrnu er
sjaldséð og bendir til að eitthvað
mikið sé að. í fyrra hætti eitt lið
í 1. deild kvenna í kjölfar stórra
tapa og þrjú lið í deildinni að
þessu sinni hafa varla haft er-
indi sem erfiði.
Það er langt í næstu upp-
skeruhátíð í íslenska knatt-
spyrnuheiminum, en allir hafa
að einhveiju að stefna. Stúlk-
urnar í lakari liðum 1. deildar
kvenna koma ekki til með að
gleðjast yfir mörgum sætum
sigrum, en þær verða reynslunni
ríkari. Hún er líka mikilvæg og
leiðir vonandi til aukinnar upp-
byggingar með keppni í deild
við hæfi í huga.
Steinþór
Guðbjartsson
Ætlar markmaðurinn ÞÓRÐUR ÞÓRÐARSOM hjá ÍA að láta drauminn rætast?
I marki eða
í bflnum
ÞÓRÐUR Þórðarson er kunnugt nafn í íslenskri knattspyrnu.
Þórður var í gullaldarliði Skagamanna, en nú er sonarsonur
og alnafni kominn í mark íslandsmeistaranna og farinn að
skipa frændum sínum og bróður fyrir úti á vellinum. Hann
er jafnframtfyrsti Skagamaðurinn í marki ÍA síðan Davíð Krist-
jánsson var í stöðunni 1976, en Davíð hljóp reyndar í skarðið
og tók fram skóna á ný sumarið 1982, þegar Bjarni Sigurðs-
son meiddist.
Sex aðkomumenn hafa verið
fengnir til liðs við Skaga-
menn til að veija markið síðan
^I 1976. Þórður, sem
Eftir er 22 ára, hefur
Steinþór verið varamark-
Guðbjartsson vörður undanfarin
tvö ár, en greip
tækifærið, þegar það bauðst, hefur
staðið sig vel og á stóran þátt í
að íslandsmeistararnir sitja einir á
toppnum í 1. deild. En var hann
hræddur um að sagan endurtæki
sig, þegar Kristján Finnbogason fór
aftur í KR s.l. haust?
„Jú og ég var ákveðinn í að fara
í annað lið, ef annar markvörður
kæmi, en nokkur félög höfðu haft
samband við mig. Strákarnir í lið-
inu fóru til formannsins og sögðu
honum hvernig málin stóðu og ég
fékk tækifærið, sem heimamenn
hafa ekki fengið undanfarin ár.“
Þú varst miðherji í yngri flokk-
unum, en hvernig stóð á því að þú
fórst að leika í marki?
„Þegar ég var á eldra ári í 3.
flokki fékk Matthías Hallgrímsson
mig til að fara í markið. Þegar ég
var yngri var ég alltaf slæmur í
hnjánum, það vantaði markmann
og ég sló til og þetta hefur gengið
vel síðan.“
Hvemig var að sitja á bekknum
í tvö ár?
„Það var ömurlegt, hræðilegt.“
En mega markmenn í yngri
flokkum IA ekki eiga von á því
með fyrri ár í huga?
„Ég hugsaði ekkert út í það í
Morgunblaðið/Jón Gunnlaugsson
Þórður Þórðarson kann vel við sig á bílunum hjá Bifreiðastöð ÞÞÞ.
yngri flokkunum, en var viss um
að annar maður yrði fenginn, þeg-
ar staðan losnaði."
Gera stuðningsmennirnir meiri
kröfur til þín, en þú áttir von á?
„Nei, alls ekki. Það er ekkert
verið að þrýsta á mig. Ég heyri úti
í bæ að fólk veit að ég er að spila
fyrstu alvöruleiki mína og ég finn
fyrir góðum stuðningi. Þetta hefur
gengið vel og byijunin hjá okkur
er betri en í fyrra — þá vorum við
með níu stig eftir fjórar umferðir,.
en erum nú með 10 stig.“
Olafur Þórðarson er föðurbróðir
þinn, Sigursteinn Gíslason er annar
frændi og Stefán bróðir. Hvað áhrif
hefur það á fjölskyldutcngslin að
vera saman í liði?
„Góð. Ég arga stundum á litla
bróður ef hann stendur sig ekki,
en svo vinnum við líka saman hjá
afa og kaffitímarnir fara allir í tal
um fótboltann."
Er sá „gamli“ ekki harður við
ykkur?
„Hann er einn af þessum hörðu
og skilur ekki að við þurfum að
fara á æfingu rúmlega fimm —
vill að við vinnum til sjö og förum
þá á æfingu, en hann leyfir okkur
samt alltaf að fara.“
Einu sinni var haft eftir bróður
þínum að hann ætlaði að verða
atvinnumaður í knattspyrnu eða
keyra bílana hjá afa. Voru sömu
draumar hjá þér?
„Já. Stefnan er alltaf að komast
út, því ég fer ekki aftur í skóla,
en það er líka gaman að keyra bíl-
ana.“