Morgunblaðið - 09.08.1996, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 9. ÁGÚST 1996 B 3
DAGLEGT LÍF
Morgunblaðið/Ásdís
ÞÓRIR Þórarinsson ásamt dóttur sinni Þóreyju fyrir framan
Laugaveg 76.
EITT tréð á baklóðinni er þeim eiginleikum gætt að blómstra
fyrr en önnur tré í garðinum og þá yfirleitt kringum afmælisdag
Guðrúnar, móður Þóris og ömmu Þóreyjar, sem var 27. apríl.
FORELDRAR Þóris, Þórarinn Kjartans-
son og Guðrún Daníelsdóttir, sem bæði
eru látin.
bjuggu vestan við Læk og annan hóp
sem bjó fyrir ofan Skólavörðuholtið.
Þetta voru ekki ýkja illskeyttir bar-
dagar og yfirleitt fóru leikir okkar
fram í friði og spekt.“
Veglegur
heimilisbíll
Þórir segir að heimilisbragurinn
hafí trúlega verið öðru vísi heima hjá
sér en víðast annars staðar á þessum
árum. „Faðir minn hafði brotist úr
sárustu fátækt og var
orðinn nokkuð vel stæð-
ur þegar ég man fyrst
eftir mér. Hann hafði
mörg jám í eldinum, var
útsjónarsamur og nokk-
uð heppinn í viðskiptum.
Mér fannst hann vera
sívinnandi og man bara
eftir að hann tæki sér
stutt sumarfrí tvisvar á
ári í laxveiði. Ég held
að foreldrar mínir hafí
ekki borist mikið á þrátt
fyrir góð efni. Mamma
tók slátur, bjó til sultu
og saltaði kjöt í tunnu
líkt og aðrar húsmæður
og fór aldrei út fyrir
landsteinana. Þó var alltaf til vegleg-
ur íjölskyldubíll og á sunnudögum
vorum við systkinin látin punta okkur
upp í sparifötin og þá var stundum
farið í bíltúr.
Á heimilinu var mikill gestagangur
og hjá okkur gisti oft fólk utan af
landi. Við bjuggum á allri annarri
hæðinni en í risinu voru mörg lítil
herbergi, þar sem við krakkarnir
gátum leikið okkur að vild. Aðrar
íbúðir í húsinu voru leigðar út og þar
bjuggu stundum stórar fjölskyldur
við þröngan kost.“
Þórir segir að þótt systkinin hafi
þurft að taka til hendinni á gúmmí-
verkstæði föður þeirra og sinnt ýms-
um viðvikum fyrir heimilið, hafí þau
notið ýmissa forréttinda umfram önn-
ur böm í hverfínu. Sem unglingur
geystist Þórir um á Laugaveginum
og víðar á splunkunýju mótórhjóli.
„Ætli ég hafí ekki verið einn af fyrstu
mótorhjólagæjunum í Reykjavík.
Gripurinn vakti gríðarlega aðdáun
félaga minna, en mamma var alltaf
með lífíð í lúkunum og mislíkaði að
pabbi skyldi gefa mér hjólið.“
Stórfjölskyldan
Þar sem Þórir er langyngstur
systkinanna, voru sum þeirra farin
að búa þegar hann var smápatti. Þau
fóru þó ekki langt því flest fluttu sig
fyrst í stað aðeins um set í aðrar
íbúðir í húsinu ásamt mökum sínum
og bömum. Þórir segir að dyrnar á
annarri hæðinni hafí alltaf staðið
opnar og oft hafí stórfjölskyldan ver-
ið samankomin hjá foreldrum hans.
„Faðir minn lést þegar ég var þrettán
ára, en ég bjó hjá mömmu þar til
hún lést 1967. Hún var mikil fjöl-
skyldumanneskja og meðan hún lifði
var meiri samgangur milli systkin-
anna.“
Smám saman varð Þórir sá eini
úr fjölskyldunni í húsinu á Laugaveg-
inum. Árið 1983 varð hann fyrir því
óláni að kviknaði í risinu þar sem
hann geymdi flestar eigur sínar með-
an hann var að endurbæta þriðju
hæðina. í brunanum glötuðust ýmsir
gamlir munir úr búi foreldra hans.
„Ég átti varla neitt nema fötin sem
ég var í og er rétt núna að koma
mér á fjárhagslega réttan kjöl.“
Bruni, vaxandi umferðarniður,
bílastæðisskortur, mengun og hávaði
hefur ekki enn haggað Þóri úr föður-
húsum og hann á ekki von á að svo
verði í bráð. Honum finnst þrátt fyr-
ir allt notalegt að búa við Laugaveg-
inn og er vongóður um að samstaða
íbúa götunnar aukist og hagsmunum
þeirra verði meiri gaumur gefinn í
framtíðinni.
ÁRIÐ 1930 gaf danska dagblaðið Politiken út sér-
stakt íslandsblað. í því birtist þessi auglýsing frá
Laugavegs apóteki og Efnagerð Reykjavíkur h.f.
Teikningin af húsinu er ekki alveg raunhæf því hús-
ið var aldrei merkt efnagerðinni.
* H/F «
EFNAGERÐ REYKJAYÍKUR
Kcyk)«vik, a UiM 1919 Of oib&uhh* til Ak)Ktcl»lub t igai. Det lux cn AktWu-
piul pu Kt. 12yocoMx 1'inMct hw rii Uúie 1 Apot«iu«K*kmiöKm. Utugavc* 16,
hvor kjgct Bttla* p« isw 0% 2<k» Sal, d*hBUvcr Þtuytwt tU Kootorfcka-
Wt v« dcb ul AibiWíWwicf. Hn irccuso Bígbysnw* blivet bcnytui ol Fnbriiw-
«kio ug L»t«f fot Ktov« Kcmilmlicf 0« KxydtkfWr- Fintwei dnvtt cusres-Fomt-
uiojf m«d Bngcmrokkr, Krytkkcia, Fntjtct, jrrovc Kcmíkihcr, korújk-
wkaiske Artvkler, HoshoWaúnswiikkrr. BoWer, (ÍJocobde osv. lin tast KcuciKk
j*mt Ascntcr i I’tovmwa bcvoger «Ue I jndcts Kobnwod, *om Firm»««ned fw Uod-
uceher h«r Forbiadcbc tued Forudcn cngtot-Fonctmn* Uar Firomt tðtoiMM
I-'abt ik» viriuomh cd, hvor der írwxutilkj BagerUrtikWr wmBjwcpuIvci.Æiyíepufycr,
Owmpttlvcf, Citrou-.VaftiBe* AUt>d*l4mhcrtnv,>kcmiík-«ckPÍvke Artikkr wra
Siutívwrte, IAmIícctþuu, BonevóJt siIt lamkelic* ktttmcdtkc Aiúkkr, Hmhtdd-
nla<urt»kk>r wtn Soí*, Ssfter, Hddike, Kddiknyrt, I royurvcr 0«., Bobkr “k
(ioooUdc. Vi cr velforvyn*Je i»ed mod«rne Msvkiacr lil Frcru«j|ling a\ twem*ynte
Vurtr. Sailcdca tr Anlagct «U FrenutUIing al Ikdiicr o* CbocvWtíc nvli* blevet yder-
ligct't udvklet. Ii«t «r dei ems*te Hrnttt i I»i»í>d, *oen ftCutitiHer CV>sX>!mk ved Oj>-
mbcKlAWR d RMtioffertw fr» Cinmdtn ul. Jmltil »or U» A«r >»dc» hd« uímkö
íarcq lnJustrt VWMI j Kcykýarik, oum JcMt Iwr uu lorwrdret ug, 09 mu» ci LcJ I dcu
industrielk Udvtklint. der mod rircndo Ha« cr (ursRMct hcr. m*» Vimm WRW «
indhiae «n tnrgci wuk SiUlio*.* D< údrtc to Asr <t Onut'uuiRrtr lcmJnhict.
arnar á Laugavegjnum ekki hafa
verið til hins betra. Ihaldssemi borg-
aryfirvalda stendur allri þróun fyrir
þrifum. Með þessu áframhaldi líður
ekki á löngu þar til hér verða aðal-
lega skrifstofur og krár, en verslun
færist í auknum mæli í úthverfin."
Oddur man tímana tvenna við
Laugaveginn og honum er gatan
ekki jafnkær og forðum. Bílastæða-
vandamál, loftmengun og gegndar-
laus hávaði í bílum og drukknu fólki
segir hann helstu ástæðu þess að
hann er alvarlega að hugsa um að
hætta rekstri apóteksins og selja
húsið. Honum fínnst fráleitt að borg-
aryfírvöld skuli hvetja til íbúabyggð-
ar við Laugaveginn. „Markmið mitt
er fyrst og fremst að veita viðskipta-
vinum mínum góða þjónustu. Slíkt
reynist æ erfíðara, enda virðist
stefna yfirvalda hvorki þjóna hags-
munum íbúa né kaupmanna og við-
skiptavina,“ segir apótekarinn og
kaupmannssonurinn, sem ætlaði
ekki að verða kaupmaður en hefur
alla ævi verið viðloðandi verslun og
viðskipti á Laugaveginum. ■
N eysla fiskmetis
hefur áhrif á tíðaverki kvenna
KONUR sem borða mjög lítið af
fískmeti eða taka ekki inn lýsi fá
mun verri tíðaverki en aðrar kon-
ur. Þetta kemur fram í nýlegri
rannsókn, sem gerð var í Arósa-
háskólanum í Danmörku, en nið-
urstöður hennar voru meðal annars
birtar í danska dagblaðinu Politi-
ken nú fyrir skömmu.
Nálægt 200 heilbrigðar konur á
aldrinum 20 til 45 ára tóku þátt í
rannsókninni. Þær höfðu allar
reglulegar og eðlilegar blæðingar
og notuð ekki getnaðarvarnapillur.
Markmið rannsóknarinnar var að
athuga samhengið á milli tíða-
verkja kvenna og neyslu þeirra á
fæði sem væri ríkt af fjölómettuð-
um fítusýrum. Slíkar fítusýrur
fínnast einkum í fískmeti; fískiol-
íum, feitum físki og lýsi.
„Niðurstöður rannsóknarinnar
fóru ekki á milli mála. Tíðaverkir
kvenna eru verri, eftir því sem
minna er neytt af feitum fiski og
fískolíu,“ er haft eftir Bente De-
utch, en hún hafði veg og vanda
af rannsókninni í Árósa-háskólan-
um. „Því má álykta sem svo að
Morgunblaðið/Þorkell
FÆÐA sem inniheldur fjöló-
mettaðar fitusýrur og vít-
amínið B12 dregur úr tíðar-
verkjum kvenna.
eftir því sem maður borðar meira
af fískmeti því vægari verða tíða-
verkirnir," segir hún ennfremur í
samtali við Politiken.
Niðurstöður rannsóknarinnar
sýndu þannig fram á að miklir tíða-
verkir tengdust lágu magni af fjöl-
ómettuðum fítusýrum og vítamín-
inu B12, en bæði þessi efni finnast
í ríkum mæli í fískmeti. Að sögn
Bente kom einnig mjög á óvart í
rannsókninni hve mikið af ungum
konum borði lítið af físki. „Það er
jafnvel sjaldgæft að konur taki inn
lýsi, en það hefur nú þótt þægileg
leið til að innbyrða hinar mikilvægu
fitusýrur," segir hún.
Þá segir Bente að niðurstöðurnar
styðji einnig þá tilgátu að neysla
hvers konar fæðu sem inniheldur
'fjölómettaðar fítusýrur dregur yfír-
höfuð úr öllum sársauka eins og
til dæmis höfuðverk, mígreni, og
magaverk. „Ástæðan er líkast til
vegna áhrifa frá svokölluðu
prostaglandíni, en það er hópur
efna sem verður til við brennslu
fjölómettaðra fítusýra í líkaman-
um,“ segir Bente að síðustu. ■
'