Morgunblaðið - 27.09.1996, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 27. SEPTEMBER 1996 B 5
DAGLEGT LÍF
segír í vísunni og það
legt og skemmtilegt - að
sgffl sig fram um að vekja
■menda. Pétur Blöndal
ir kynntur fyrir frændum
im náttúrunnar, þýskum
l ragnarökum.
ÞYSKA
Halldór Vilhjólmsson
Bankað
í borðið
MIKIÐ yrði afi stoltur af mér,“
hugsar blaðamaður með sér
hálfhrærður þegar hann sest á
skólabekk í Menntaskólanum í
Reykjavík. Honum verður litið upp
og á helst von á því að horfast í
augu við Svein framtíðarskáld.
Þess í stað heilsar Halldór Vil-
hjálmsson, þýskukennari, honum
kumpánalega og kastar til hans
neftóbaksdós. Síðan heldur
kennslan áfram.
Eins og stundum vill henda
hafa nokkrir nemendur ekki látið
sjá sig og að afloknu manntali
segir Halldór þungbrýndur: „Viljið
þið láta þau vita sem ekki mæta
í tíma og sýna góða ástundun að
þetta komist í blöðin.“ Hann horf-
ir þýðingarmiklu augnaráði á
blaðamann, þótt af svip hans megi
ráða að glettnin býr ekki langt
undan.
Blaðamaður er hins vegar í
stökustu vandræðum vegna þess
að hann veit ekki hvað hann á að
gera við neftóbaksdósina á borð-
inu. Þótt hann vilji ekki vera dóna-
legur kann hann ekki við að skófla
tóbaki í nefið á sér í miðri kennslu-
stund. Hann myndi örugglega
hnerra og þá þyrfti hann vasaklút
að láni. Vandamálið er að tuttug-
asta öldin er gengin í garð, einnig
hér í Menntaskólanum í Reykjavik,
og nemendur eru hættir að ganga
með vasaklúta.
Upphafið að kvikmyndaferli
„Jetzt ist der Herbst schon ge-
kommen und unsere Schule hat
schon vor zwei Wochen angefang-
en,“ hripar nemandi í Gróttubún-
ingi á töfluna. Blaðamaður, sem
er líka af Nesinu, vonar að þetta
sé rétt. Halldór er hins vegar upp-
vit á að halda i gamlar og góðar
hefðir. Halldór ræðir svo stuttlega
við blaðamann og segir að meiri
borgarabragur sé á nemendum en
tíðkast hafí áður fyrr. Þeir taki
meiri þátt í kennslunni og séu
lausari við feimni. „Það er ekki
hægt að kvarta undan framkomu
í þessum skóla,“ segir hann.
Eftir að hafa hastað aðeins á
eina stúlkuna fyrir að vera ekki
farin í næsta tíma segir hann við
blaðamann að það komi sér ævin-
lega á óvart hversu mikið trúnað-
artraust nemendur hafi á kennur-
um, sem komi fram í ritgerðum
og einkasamtölum.
„Þeir segja það sem þeim ligg-
ur á brjósti og eru jafnvel hrein-
tekinn af öðru: „Farðu sparlega
með krítina.“ Blaðamanni til út-
skýringar bætir hann við: „Þessi
skóli er alltaf að spara.“
Eftir að hafa farið yfir heima-
stílinn spyr hann eina stúlkuna:
„Haben Sie das richtig gemacht?"
„Natúrlich,“ svarar hún að bragði.
„Þá verður Guðrún að fá af sér
mynd í blaðinu." Hann stillir sér
upp við hliðina á henni og bætir
við: „Þetta getur verið upphafið
að þínum kvikmyndaferli.“
Því næst upplýsir hann bekkinn
og nýja MR-inginn um notagildi
þýskunnar. „Þýska er frummál
100 milljóna Evrópubúa og annað
mál íbúa Austur-Evrópu,“ segir
hann. Stúlka fyrir aftan blaða-
mann hnerrar og honum verður
hugsað til neftóbaksdósarinnar
með hryllingi. Ef hann ætti nú
bara vasaklút að lána henni.
Hreinskilnari en
mín eigin börn
í lok kennslustundarinnar
banka nemendur í borðin að frum-
kvæði Halldórs til að þakka heim-
sóknina, MR-ingar hafa alltaf haft
skilnari en mín eigin börn.“ Þá
víkur sögunni að neftóbaks-
dósinni. Eftir kennslustundina
kemst blaðamaður að því að Hall-
dór hafði fundið dósina á gólfinu
og sett hana á borðið þess vegna.
Sjálfur er hann frelsaður undan
tóbaksfíkninni og efast raunar um
að tóbak sé leyft í skólanum.
Ekki frekar en tyggigúmmí.
„Gamlir verslingar eru örugglega
ekki leyfðir heldur,“ hugsar
blaðamaður með sjálfum sér og
ákveður að skunda heim til sín
áður en kemst upp um hann.
í stuttri upprifjun í byijun tímans
kemur m.a. fram að hægt er að skipta
Völuspá í þijá hluta. í fyrsta lagi sköp-
unarsöguna, í annan stað áföll, erfið-
leika og spillingu og í þriðja lagi enda-
lok. Eftir að hafa rifjað örlítið upp um
bókmenntalegt gildi Völuspár fyrir
nemendum kveikir Benedikt á sjón-
varpinu með orðunum: „Ef ég man
rétt þarf myndin að vera á svolitlum
hávaða til að hún njóti sín.“
Nú verður ekki aftur snúið. „Hljóðs
bið eg allar helgar kindir," heyrist
í véfréttartón við undirspil Rikshaw.
Smátt og smátt magnast spennan
eftir því sem líður á myndina og
nær hún hámarki í einu meitlaðasta
erindi sem ort hefur verið á íslenska
tungu:
„Bræður munu beijast
og að bönum verðast,
munu systrungar
sifjum spilla;
hart er í heimi,
hórdómur mikill,
skeggöld, skálmöld,
skildir eru klofnir,
vindöld, vargöld
áður veröld steypist,
mun engi maður
öðrum þyrma."
Nemendur fá ragnarökin beint í
æð með myndum úr Vestmanna-
eyjagosinu þangað til þeir sjá upp
koma „öðru sinni jörð úr ægi iðja-
græna.“ MTV-kynslóðin varpar
öndinni léttar og heldur að kvæðinu
ljúki eins og amerískri sápuóperu.
En það er skammgóður vermir.
Eins og til að eyðileggja daginn
fyrir þeim lýkur spádómnum á þeim
ótíðindum völvunnar að Niðhöggur
sé á leið frá Niðafjöllum og nú
muni jörðin „sökkvast". Blaðamað-
ur er þungur á brún þegar hann
arkar úr kennslustofunni og horfir
til himins. Hvergi vottar þó fyrir
Niðhögg. Sólin kinkar hins vegar
til hans kolli, Benedikt brosir í
kveðjuskyni og nemendumir hlaupa
út í helgarfríið. Greinilegt er á öllu
að Niðhöggur hefur öðrum hnöpp-
um að hneppa um helgina og blaða-
maður heldur leið sína á vit sólar-
innar.
er eitt stærsta vandamál nútímans
GULI MIÐINN TRYGGIR GÆÐIN!
B-vítamín og C-vítamín eru nauð-
synleg til að viðhalda sterkum og góðum
taugum, auk þess að vera undirstaða
ótal annara þátta líkamsstarfseminar.
Vítamín í B-STRESS eru sérvalin
næringarefni fyrir taugarnar.
Þau gegna auk þess mikilvægu
hlutverki fyrir heilbrigð efnaskipti,
hárvöxt, heilbrigt hörund og heilbrigða
starfsemí hjarta og æða.
Fœst í heilsubúðtim,
apótekum og heilsuhillum
matvörubúða
Éha
Eilsuhúsið
Kringlunni & Skólavörðustíg