Morgunblaðið - 17.12.1997, Blaðsíða 58

-58 MIÐVIKUDAGUR 17. DESEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
BREF
m BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Grettir
j WÉ-R. EfZ UM 06 O /)S> l/ERA
V/£> FU6LAFÓÐRARANA/'/)
S/4A4A TÍAAA 06 HÚN'

Tommi og Jenni
Ljóska
Ferdinand
Hvað seldirðu mörg jólakort? Hvemig ætlarðu að kaupa gjafir Sagði einhver „hundur“?
Eg seldi ekki neitt! handa öllum vinkonunum þínum?
Ég á engar vinkonur ... allt sem
ég á er hundur
Hver er óttinn?
Frá Sigurði Skúlasyni:
HVER er óttinn? Hvað er það sem
maðurinn óttast í raun og veru og
hvernig bregst hann við sínum
ótta? Þessi spurning var ein af
mörgum sem vöknuðu við lestur
bókarinnar Sálumessa syndara e.
Ingólf Margeirsson, þar sem geð-
læknirinn Esra S. Pétursson leggst
sjálfur á bekkinn og greinir sjálfan
sig og sitt líf.
Hvað óttast ég? Þetta er góð
spurning, því þetta er alvöruspurn-
ing. Það er aldeilis fágætt nú á
dögum að menn gefi sig með þeim
hætti sem Esra gerir í sinni bók.
Enda vekur það viðbrögð, sterk
viðbrögð. Þessi bók er ekki fyrir
alla. Það hugrekki og sú eftir-
fylgja sem hér er á ferð eiga greini-
lega ekki upp á pallborðið hjá
ýmsum. Við viljum mörg ekkert
hafa af sannleikanum að segja,
hvorki eigin né annarra. Og það
er bara eins og það er. En þessi
bók hittir í mark hjá öðrum. Það
er líka greinilegt. Hún gerir það
hér. Hér er á ferðinni einstæð bók
að mínu mati. Hún hafði sterk
áhrif á mig, hvorutveggja á tilfinn-
ingu og hugsun, því þar er gengið
svo hreint til verks, að vekjandi
er. Hvorutveggja hinn sammann-
legi þáttur sem og persónulegt lífs-
hlaup Esra sjálfs er tekið þeim
tökum að snertir mann djúpt. Oft
og tíðum hittir maður sjálfan sig
fyrir við lestur þessarar bókar.
Með fullri virðingu fyrir öðrum
ævisögum leyfi ég mér að segja
að hér er komin ein af þeim fáu
sem eru í alvöru.
Hvað viljum við með lífi okkar?
Hversu auðvelt er ekki að láta það
renna hjá, vera leiksoppur, láta
endalaust mótast af öðrum og
umhverfi sínu. Taka ekki ábyrgð
á sjálfum sér og eigin lífi. Skapa
ekki sitt líf. Fá aldrei að vita hver
eða hvað maður er og til hvers
maður sé hér. Hafa ekki einu sinni
tilburði eða áhuga í þá áttina. Svo
gerist það, að maður stígur fram
á sjónarsviðið og gerir einmitt hið
gagnstæða. Reynir á sinn besta
hátt að gera sér grein fyrir heildar-
myndinni, hver hann sé, hvernig
hann hafi varið lífi sínu og finna
því stað í stærra samhengi en við
gerum alla jafna. Það er hvort
tveggja í senn spennandi og allrar
athygli vert. Sem býður heim einni
spurningunni í viðbót sem vaknar
við lestur þessarar bókar: Hvað
geri ég sjálf/ur? Hef ég einhvern
áhuga á því að vita hvað ég er og
hvað ég er að gera hér? Ef svo er
hvað geri ég þá í því?
Bestu þakkir til þeirra Esra og
Ingólfs fyrir óvenjulega bók, fyrir
vel skrifaða og áhrifamikla bók.
Hún hefur að sjálfsögðu sína ann-
marka eins og öll önnur mannanna
verk. Og einnig hafa aðstandend-
um bókarinnar orðið á ákveðin
mistök eins og fram hefur komið
og Esra sjálfur gengist við. En það
rýrir ekki gildi hennar að öðru
leyti. „Við erum jafn sjúk og leynd-
armál okkar“, segir Esra á einum
stað. Sú fullyrðing svífur yfir vötn-
um bókina á enda og er augljós-
lega útgangspunktur fýrir bókina
í heild. I þeirri fullyrðingu er fólg-
inn mikill sannleikur um leið og
hún er ein allsherjar ögrun fyrir
okkur öll. Eða - hver eru okkar
leyndarmál?
SIGURÐUR SKÚLASON,
Fálkagötu 28, Reykjavík.

Island án
eiturlyfja 2002
Frá Hrafni Pálssyni:
Á SÍÐASTLIÐNU ári samþykktu
ríkisstjómin og Reykjavíkurborg að
koma af stað verkefni, þar sem
unnið yrði markvisst að því að gera
landið vímuefnalaust á næstu fimm
ámm. Verkefninu var skipuð stjóm,
sem síðan hefur leitast við að fá
sem flesta til að slást í hópinn og
vinna að þessu þjóðþrifamáli.
Reyndar hafa margir efast um
raunhæfi þessa markmiðs og talið
að því væri ekki hægt að ná. Þess-
ir sömu efasemdamenn hafa staldr-
að við slagorð verkefnisins, ísland
án eiturlyfja 2002, og talið óskyn-
samlegt að stefna svo hátt.
Verkefnisstjómin gerir sér grein
fyrir, að á brattann er að sækja,
en telur þó, að með háleitara mark-
miði megi ná lengra. Þá þykir
stefnutaka opinberra aðila í þessum
málum og fjárveitingar gefa verk-
efninu þann byr, sem eftir öllum
sólarmerkjum að dæma ættu að
duga því vel. Vegna aukinna af-
skipta ráðamanna hafa fleiri gagn-
legir og góðviljaðir aðilar viljað ljá
forvamarverkefni þessu lið. Þá ber
að geta vaxandi áhuga og þekking-
ar foreldra, sem eykur bjartsýni.
Þeir, sem staldra um of við heiti
verkefnisins, „ísland án eiturlyfja
2002“, til þess eins að fárast yfir
því, ættu frekar að beita kröftum
sínum að kjama málsins, sem er
ísland án eiturlyíja. Sá, sem skoðar
aðeins umbúðimar, veit ekki, hvað
böggullinn geymir. Fortölur af
þessu tagi gera því verkefninu
ógagn.
Markmiðið er jákvætt í sjálfu
sér, enda munu allir jákvæðir Ís-
lendingar ljá því lið. Árangur verk-
efnisins byggist á því, að við látum
málið okkur varða og nálgumst það
sigurglöð. Náist ekki fullur sigur
árið 2002 seljum við okkur nýtt
markmið og höldum áfram að gera
okkar besta. Við þurfum öll að
gera okkar besta.
HRAFN PÁLSSON,
deildarstjóri í heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneytinu ogsitur í
verkefnisstjórn áætlunarinnar ísland
án eiturlyfja 2002.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.