Morgunblaðið - 18.02.2000, Blaðsíða 4

4 C FÖSTUDAGUR 18. FEBRÚAR 2000
BÍÓBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
Ekki
aðeins
Dogma
Áriú í fyrra var metár í aðsókn á
danskar myndir. Afll,3 millj-
ónum seidra mióa voru 3 millj-
ónir á danskarmyndir, eða 27
prósent, sem ertvöfalt meira
en árið áður. Aukninguna má
meöal annars rekja til einnar
myndar, Den eneste ene eftir
Susanne Bier, en þá mynd sáu
850 þúsund Danir.
MYND, sem gerirgrín
að karlmönnum, hef-
ursamkvæmt þessu
pottþétt segulmagn
á danska áhorfendur, því rétt
eins og kvenfólk er iðnara við að
lesa bækur eru þær einnig dug-
legri við að fara í bíó. Næstvin-
sælustu myndina, unglinga-
myndina Kæríighed ved fdrste
hik, sáu 500 þúsund manns.
Nýja kvikmyndaáriö hófst
með mynd, sem gæti einnig laö-
að að sér áhorfendur í krafti
þess að þar leika þrír þekktustu
leikarar Dana af eldri kynslóð-
inni, þau
Ghita Norby,
Frits Helmuth
og Henning
Moritzen.
Dönsk kvik-
myndagerö
hefur átt mik-
illi velgengni
að fagna und-
anfarin ár,
ekki síst
vegna fram-
úrskarandi
mynda, sem
gerðar hafa verið undir dogma-
heitinu. En heima við hafa það
ekki síður verið notalegar,
manneskjulegar og mjúkar
myndir, sem hafa átt vinsældum
að fagna.
Kaspar Rostrup gerði á sín-
um tíma myndina Dansen med
Regitze, þar sem Ghita Nerby
fórmeð aöalhlutverkið. Heri
nærheden er gerð af sama hópi.
Þareru saman á skjánum þau
Ghita, Henning Moritzen, sem
menn muna úr Festerí og Frits
Helmuth, sem meöal annars lék
bruggarann í samnefndum
sjónvarpsþáttum, sem Rostrup
leikstýrði.
Myndin segirfrá móður van-
gefins ungs manns og lífi henn-
arog sonarins. Þegar ung stúlka
finnst myrt í nágrenninu vaknar
grunur móðurinnar um að sonur-
inn eigi hlut að máli. Myndin
segirfrá baráttu hennar við að
sanna sakleysi sonarins og
samskiptum hennarvið lög-
regluforingjann, sem Helmuth
leikur og skransalann, nágranna
hennar, sem Moritzen leikur.
Þetta er mynd, sem tvímæla-
laust höföarfremurtil eldri kyns-
lóðarinnar og hefur fengið góða
dóma, án þess að vera lista-
verk, er þræði nýjar leiöir. Þó
leikararnir þrfr séu góðir þá læð-
ist að áhorfandanum sama til-
finning oggeriststundum áís-
lenskum myndum að leikurinn
sé fremur sviðsleikur en kvik-
myndaleikur. Undantekninginn
er Thure Lindhardt, sem leikur
soninn.
Henning Mor-
itzen: / nýrri
mynd eftir
Kaspar
Rostrup.
senunni?
Eilíf bið er það sem einkennir kvik-
myndahátíðir eins og raunar flest
annað í lífinu. Einhvem veginn er
það svo að mæli maður sér mót við
súperstjömu mætir hún aldrei á til-
settum tíma. Ekki er blaðamanni
ljóst hvort það er til þess að skap-
rauna pöpulnum eða hvort það er
bara í eðli prímadonnunnar. Hann
hefur hins vegar drjúgan tíma til að
velta því fyrir sér þennan morgun
sem viðtal við kínversku leikkonuna
Gong Li á að fara fram, en hún er í
forsæti dómnefndarinnar í Berlín-
alnum.
Eftir drykklanga stund er blaða-
maður látinn vita af því að hún hafi
mætt alltof seint í viðtölin, sem eiga
að fara fram í veitingasal L’Oreal í
hinni nýju Berlinale Palast, og vilji
auk þess fara fyrr. Hann fái því að-
eins eina spumingu. Þessu hefur
blaðamaður aldrei kynnst fyrr; að
vera veitt einkaviðtal fyrir eina
spurningu. Þótt farið sé að síga í
hann ákveður hann að doka aðeins
við þar sem þetta er farið að verða
ansi forvitnilegt.
Loks arkar Gong Li inn í herberg-
ið með túlk upp á arminn. Þessi upp-
tekna kona finnur sér tíma til að
tylla sér rétt aðeins niður og blaða-
maður ber upp spurninguna, sem er
eitthvað á þessa leið: „Hvað finnst
þér að þurfi að prýða þá mynd sem
vinnur gullbjörninn og flækir það
ekki dálítið málin að Zhang Yimou
[fyrrverandi eiginmaður Gong Lij
skuli vera með mynd í kcppninni?"
Það kemur svipur á leikkonuna og
hún segist ekki tilbúin að svara
neinu öðra en því að þetta sé við-
kvæmt mál og hún hafi enn ekki séð
mynd Yimous.
Gullbjörninn vestur um haf?
Blaðamaður verður því að snúa
sér annað eftir vísbendingum um
hvaða myndir era líklegar til að
hreppa verðlaun. Helsti gagnrýn-
andi bandarfska kvikmyndablaðsins
Variety, David Stratton, verður
næst á vegi blaðamanns. Hann segir
of snemmt að segja til um hvaða
myndir muni skara fram úr. Banda-
rískar kvikmyndir virðist þó ætla að
vekja mesta athygli eins og svo oft
áður í Berlín, enda sé Óskarinn á
sama árstíma. Aðrar myndir hafi
valdið vonbrigðum.
Stratton gagnrýnir einmitt opn-
Ekki kemur í Ijós
fyrr en á sunnu-
dag hvaöa kvik-
myndir vinna til verðlauna í Berlínalnum.
En línur eru farnar aö skýrast. Pétur
Blöndal veltir myndunum fyrir sér og ræð-
ir við Gong Li, forseta dómnefndarinnar,
og David Stratton, gagnrýnanda Variety.
Segunda Piel: Vekur athygli utan keppninnar.
unarmynd hátíðarinnar, Milljón
dollara hótelið, fyrir Variety og
finnst lítið til koma, einkum vegna
þess að aðalleikarinn, Mel Gibson,
fer í taugarnar á honum. Þrír kon-
ungar, sem er ádeila á Persaflóa-
stríðið, er að hans mati besta mynd-
in til þessa á hátíðinni. Hann segir að
Magnolia, sem almennt er talin sig-
urstranglegust, sé of löng þótt Tom
Craise standi fyrir sínu. Þá segir
hann að það vanti endi á bandarísku
myndina „The Talented Mr. Ripley"
og það gildi raunar líka um skáld-
söguna sem myndin er byggð á.
Hann segir að myndmnar í Panor-
ama og Foram, hliðardagskrám há-
tíðarinnar, séu ákaflega athyglis-
verðar og hælir myndinni
Myrkrahöfðingjanum í hástert.
„Hún var mögnuð á að horfa,“ segir
hann. „Sumum finnst þetta heldur
grimmileg saga en það verður að
taka með í reikninginn að hún gerist
á háskalegum tíma. Myndin er ekki
auðmelt en hún er fallega gerð og
hiífandi. Hilmir Snær leikur af-
bragðs vel.“
Magnolia fær besta dóma
Það er myndin Magnolia sem hef-
ur fengið besta dóma til þessa hjá
þýsku pressunni, m.a. fullt hús hjá
tveimur dagblöðum. Leikstjórinn
heitir Paul Thomas Anderson og er
þekktastur fyrir myndina Boogie
Nights. Það vakti athygli hér í Ber-
lín að blaðamenn voru aðeins beðnir
um eitt áður en þeh- tóku viðtal við
hann. Þeir máttu ekki spyrja hann af
hverju rigndi íroskum í einu lokaat-
riðinu. Þegar kollegi blaðamanns frá
Politiken spurði hverju það sætti
fékk hann svarið: „Af hverju í fjand-
anum ætti ekki að rigna froskum!?"
Þetta var svo fyrsta spurningin
sem Anderson var spurður þegar í
viðtalið kom. í fyrstu brást hann illa
við en mildaðist svo og sagðist hrein-
lega vera búinn að fá sig fullsaddan á
froskum. Sér hefðu borist ótal gjafir
eftir að myndin var framsýnd vestra
og allar hefðu þær tengst froskum,
hvort sem það vora lifandi froskar
eða húsmunii’ á borð við froska-
lampa. Þetta væri þó skárra en eftir
frumsýningu Boogie Nights þegar
sér hefðu borist ótal „erótískar"
heimatilbúnar myndir í pósti.
Aðrar myndir í aðalkeppninni sem
hafa fengið lofsamlega umfjöllun í
þýsku pressunni era þýska myndin
Paradiso - sjö dagar með sjö konum,
bandaríska myndin „The Talented
Mr. Ripley" og franska myndin Vatn
drýpur á glóandi steina. Af myndum
utan keppni hafa vakið mesta athygli
spænska myndin Segunda piel, sem
sýnd er í Panorama, og heimildar-
myndin Paragraph 157. Móttökurn-
ar sem báðar þessar myndir fengu
hjá hinum kröfuhörðu áhorfendum á
Berlínalnum vora standandi lófa-
klapp.