Morgunblaðið - 07.03.2000, Blaðsíða 8

8 B ÞRIÐJUDAGUR 7. MARS 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 7. MARS 2000 B 9
IÞROTTIR
ÍÞRÓTTIR
Jón Arnar Magnússon vonast til að erfiðleikarnir séu að baki
Gleymdi að
fara í stillingu
„ÞAÐ hefði mátt fara svona vel hjá mér á EM í Belgíu, en þannig
er það nú þegar maður fer ekki í stillingu á réttum tíma, þá gefur
líkaminn sig,“ sagði Jón Arnar Magnússon, tugþrautarkappi og
sigurvegari í þríþraut Stórmótsins.
Eftir
Ivar
Benediktsson
Jón bætti íslandsmet
sitt í langstökki um 6
sentímetra og um 3/
100 úr sekúndu í 50
m grindahlaupi í þrautinni og varpaði
kúlu tæpa 16 metra. Hann bætti þar
með heildarárangur sinn í þrautinni
allnokkuð. Jón sagði bakmeiðslin sem
plöguðu hann á EM á dögunum vera
úr sögunni, eftir að hann fór í „still-
ingu“ við heimkomuna. „Því miður
sagði trassaskapurinn til sín á röng-
um tíma - á miðju Evrópumeistara-
móti.“
í hverju fólst trassaskapurinn?
„Eg hlustaði einfaldlega ekki á
líkamann, lét hjá líða að fara í nudd,
slökun og til hnykkjara. Ég hef bara
„keyrt“ á líkamann og þar kom að allt
stöðvaðist og þrír hryggjarliðir voru
orðnir skakkii- með þeim afleiðingum
að taugar klemmdust."
Burtséð frá vonbrigðunum með
Evrópumótið sagði Jón jákvæða
punkta á tímabilinu innanhúss. Hann
hefði bætt met í langstökki og grinda-
hlaupi og tekið framförum í kúluvarpi
svo dæmi væru tekin. Það sýndi að
hann væri enn í framför. Hins vegar
hefði stangarstökkið ekki gengið sem
skyldi, en hástökksæfingar aftur á
móti lofað framfórum, sem því miður
hefði ekki orðið raunin á EM.
„Ég hef verið að stökkva hátt
þannig að ég hef fulla trú á að ég sé að
sækja í mig veðrið á ný. Hraðinn hef-
ur einnig aukist og snerpan,“ segir
Jón, sem þrátt fyrir aukinn hraða og
snerpu segist vera nokkurn veginn
jafn þungur og á sama tíma fyrir ári.“
Ertu búinn að jafna þig af meiðsl-
unum sem plöguðu þig í fyrra?
„Já, það má segja það. Hnéð er
orðið gott þótt hnéskelin verði alltaf
löskuð. Ég veit alltaf af nárameiðsl-
unum, það er rof í honum, en við Gísli
Guðrún Arnardóttir segir árangurinn í
vetur veita sér aukið sjálfstraust
Ég þarf ýmis-
legt að sanna
„ÞAÐ var einkar mikilvægt að standa sig vel þar sem þetta er síð-
asta mót mitt á vetrartímabilinu og síðasta skipti sem ég keppi á
þessum tíma árs,“ sagði glaðbeitt Guðrún Arnardóttir, Armanni,
eftir að hún hafði tryggt sér sigur í tveimur greinum, 50 m grinda-
hlaupi og 50 m hlaupi, á Stórmóti ÍR. í grindahlaupinu bætti Guð-
rún rúmlega ársgamalt íslandsmet sitt um 12/100 úrsekúndu og
hljóp á 6,89 sekúndum.
Eftir
Ivar
Benediktsson
Það var það stutt á milli greina að
ég fann að það var ekkert púður
eftir í mér þegar kom að 50 metra
hlaupinu. Því var
tíminn ekkert sér-
stakur,“ sagði Guð-
rún, sem var tíu
hundraðshlutum úr
sekúndu frá íslandsmeti Geirlaugar
B. Geirlaugsdóttur, Armanni, 6,44
sek. Þetta er þriðja Islandsmetið
sem Guðrún setur innanhúss í vetur,
en hún sló tvö met á Evrópumeist-
aramótinu í Gent á dögunum, í 60 m
grindahlaupi og 400 m hlaupi. Ljóst
er því að Guðrún er í framför og inn-
anhússkeppnistímabilið hefur gert
henni gott og aukið sjálfstraust
hennar.
„Það er enginn vafi á að árangur
minn í vetur hefur hjálpað mér mikið.
Eftir það sem gekk á síðastliðið sum-
ar varð eitthvað jákvætt að eiga sér
stað nú í vetur og það hefur sem bet-
ur fer gerst. Þetta er hins vegar að-
eins byijunin á árinu, framundan er
mikið keppnisár með hápunkti á Ól-
ympíuleikunum í Sydney í septem-
berlok.“
Hvað tekurnú við?
„Ég fer út til Bandaríkjanna eftir
viku og þá tekur við áframhaldandi
uppbygging. Ég stefni að því að taka
þátt í mínu fyrsta utanhússmóti 29.
apríl ytra í 400 m grindahlaupi. Ég
hef ekki náð Ólympíulágmarkinu
ennþá en ég ætla mér að ná því sem
fyrst á keppnistímabilinu þannig að
það sé frá. Slíkt er alveg nauðsynlegt
ef eitthvað kemur upp á, svo sem
meiðsli, þá hefur maður tíma til þess
að jafna sig án þess að vera í ein-
hveiju stressi.“
Þess má geta að A-lágmarkið í 400
m grindahlaupi er 56,14, en B-lág-
markið er 57,14. íslandsmet Guðrún-
ar er hins vegar 54,59.
Þrátt fyrir að Ólympíuleikarnir
séu á árinu en stórmót í frjálsíþrótt-
um eru alla jafna segist Guðrún ekki
ætla að vera með tvö uppbyggingar-
tímabil.
„Takist mér að ná lágmarkinu
snemma ætla ég að hvíla mig á þeirri
grein um tíma og skipta yfir í 200 og
400 m hlaup og byija síðan að hlaupa
grindahlaupið í júní þannig að tíma-
bililið verði svipað og undanfarin ár.
Það er gott að bijóta upp keppnis-
tímabilið og keppa í öðrum greinum.
Auk þess er ég að æfa með nokkrum
stúlkum og í sameiningu höfum við
áhuga á að keppa svolítið í 4x400 m
boðhlaupi.
Þótt leikarnir séu seint á árinu er
ég þeirrar skoðunar að maður megi
ekki gera of miklar breytingar á und-
irbúningnum, ekki gera hlutina á allt
annan hátt en undanfarin ár. í haust
ákvað ég að haga undirbúningi mín-
um fyrir Ólympíuleikana á svipaðan
hátt og fyrir leikana 1996 og mér sýn-
ist ég vera á góðu róli miðað við það
ár, - heldur hraðari ef eitthvað er.
Ég held því sátt til æfinga í Banda-
ríkjunum og horfi mjög ákveðin til
sumarsins. Mér finnst ég hafa að
miklu að stefna því ég þarf að sanna
svo margt fyrir sjálfri mér eftir það
sem gekk á síðasta sumar.“
Er það raunsær draumur sem þú
átt um sæti í úrsiitum 400 m grinda-
hiaupsins á Óiympíuleikunum?
„Eg tel svo vera. Það var það sem
stefnt var að þegar samningurinn við
Afreksmannasjóð var gerður eftir
síðustu leika. Mér finnst það vera já-
kvæð og góð krafa og ég ætla að gera
allt sem ég get til að sá draumur minn
megi rætast. Við skulum bara sjá til.“
þjálfari höfum breytt æfingum vegna
þess og því vonast ég til þess að hann
verði til friðs.“
Hafið þið Gísli unnið vel í vetur?
„Það höfum við gert. Einnig höfum
við breytt áherslum í æfingum sem
ég vonast til að skili sér og í raun hef-
ur sumt sannað sig strax.“
Hveijar eru þessar breyttu áhersl-
ur?
„Einkum felast þær í minni
áherslu á grunnþol, um leið og meiri
vinna hefur verið lögð í að bæta tækni
og aukin grimmd er uppi á æfingum.
Þetta hefur gengið mjög vel og ég er
jákvæður á framhaldið. Um leið hef
ég þroskast og lært að skynja betur
hvað ég geri vel og hvað miður.“
Jón Amar stendur í sömu sporum
og margir íslenskir íþróttamenn;
hann ætlar sér á Ólympíuleika en
þarf hins vegar að ná tilskildu lág-
marki sem fyrst. „Ég fer á alþjóðlega
tugþrautarmótið í Götzis í Austm-ríki
í lok maí í þeim tilgangi að ná lágmar-
kinu. Takist það þá taka bara við æf-
ingar í framhaldinu. Það má vera að
ég verði með á mótinu í Talence í
Frakklandi, sem að þessu sinni verð-
ur í lok júlí en ekki um miðjan sept-
ember vegna Ólympíuleikanna. Mig
langar til þess að vera með í Talence
upp á að geta verið þátttakandi í
stigakeppni Alþjóðíifrjálsíþrótta-
sambandsins, þá yrðu Ólympíuleik-
arnir þriðja mótið, en það er sá móta-
fjöldi sem þarf til þess að vera með í
stigakeppninni.
Annars verður þetta meira og
minna ein ströng töm héðan í frá og
fram að Ólympíuleikunum í Sydney í
lok september. Fyi-st og fremst er að
ná Ólympíulágmarkinu, á því veltur
framhaldið, án þess verða engir Ól-
ympíuleikar."
Dragila
bætti-
heims-
metið
BANDARISKA frjálsíþrótta-
konan, Stacy Dragila, bætti
eigið heimsmet í stangar-
stökki á bandaríska meist-
aramótinu innanhúss sem
fram fór í Atlanta um helg-
ina. Hún flaug yfir 4,62
metra og bætti eldra metið
um einn sentímetra, en það
setti hún í febrúar. Melissa
Miiller varð önnur með 4,42.
Dragila, sem er 28 ára,
fékk 50 þúsund dollara í bón-
us fyrir metið. Hún reyndi
þrisvar við 4,70 metra, en
felldi í öll skiptin. „Það var
auðvitað ágætt að næla sér í
bónusinn, en ég hefði viljað
fara hærra. Ég ætla mér að
fara yfir 16 fetin, 4,88 metra,
og ætli það takist ekki í júní
eða júlí í sumar,“ sagði hún.
Vala Flosadóttir fagnar eftir að hún hafði stokkið 4,38 m. Hún reyndi síðan við nýtt íslands- og Norðurlandamet -
var hársbreidd að stökkva yfir 4,50 m.
Morgunblaðið/Sverrir
Hársbreidd hjá Völu
ikil eftirvænting var fyrir
keppninni í stangarstökki
kvenna, enda þrír úr hópi tíu bestu
kvenna í þessari grein í heiminum
um þessar mundir mættar til leiks,
þar á meðal Evrópumeistarinn,
Pavla Hamackova, Tékklandi. Fjórði
keppandinn var Svíinn Maria Redin,
en hún blandaði sér ekki í baráttuna
frekar en fyrirfram var búist við.
Redin stökk yfir 3,78 m, en felldi 3,98
í þrígang og var þar með úr leik. Þá
var að hefjast keppni þeirra bestu.
Allra augu beindust að Völu
Flosadóttur, ÍR, sem aldrei hefur átt
eins jafn gott tímabil og nú í vetur.
Vala byijaði keppnina á því að
stökkva örugglega 4,08 í fyrstu til-
raun og síðan 4,28 einnig umsvifa-
laust í fyrstu atrennu. Daniela Bar-
tova, Tékklandi, hóf keppni með því
að stökka 3,98, sleppti 4,08 en fór síð-
an yfir 4,18 í þriðju tilraun eftir basl í
tveimur fyrstu tilraununum. Hama-
ckova stökk, eins og Vala, 4,08 fyrst
hiklaust í fyrstu tilraun og síðan 4,28,
einnig í fyrsta stökki. Hún lenti síðan
í misskilningi við dómara, stökk yfir
4,38, en taldi sig vera að stökkva
4,33. Ráin rétt hékk uppi eftir stökk-
ið en féll síðan þegar Hamackova
hafði fagnað og var komin niður af
dýnunni. Stökkið var dæmt ógilt og
Hamackova lenti í þrefi við starfs-
menn og náði sér ekki á strik eftir
það í keppninni og felldi 4,38 m og
var þar með úr leik. Atvikið setti
leiðinlegan svip á keppnina.
Vala og Bartova létu það hins veg-
ar engin áhi-if á sig hafa. Bartova
lyfti sér yfir 4,38 m í fyrstu tilraun,
og bætti eigið þriggja ára gamalt
mótsmet um 7 sentímetra og vallar-
met Þóreyjar Eddu Elísdóttur, FH,
um einn sentímetra. Vala sýndi síðan
mikið öryggi í annarri tilraun við
4,38 m.
Þar með var hækkað um 12 sentí-
metra, upp í 4,50 sem var tilraun við
íslands- og Norðurlandamet hjá
Völu, en núverandi met hennar er
4,45. Bartova á best 4,51 m innan-
húss. Skemmst er frá því að segja að
Bartova átti aldrei möguleika á að
komast yfir þessa hæð. Vala lenti í
vanda í fyrstu tilraun, fór skakkt upp
og felldi. Önnur tilraun hennar var
mun betri, en tókt ekki. Þriðja til-
raunin var síðan best og þá var Vala
aðeins hársbreidd frá því að fara yf-
ir, vantaði aðeins að sveigja brjóst-
kassann meira aftur eftir að hafa
sleppt stönginni. Vala straukst við
rána og það nægði til þess að hún tók
hana niður með sér í fallinu. „Þarna
munaði litlu en hún var enn nær því
að fara yfir þessa hæð í Þýskalandi á
föstudaginn,“ sagði þjálfari Völu,
Stanislav Szczyrba, eftir keppnina.
Já, Vala var nærri og enginn var sár-
ari yfir því að þetta mistókst en Vala
sjálf sem vildi sýna löndum sínum
allar sínar bestu hliðar á sínu síðasta
innanhússmóti á keppnistímabilinu.
Vala er greinilega í afar góðri æf-
ingu um þessar mundir, enda hefur
hún ekki stokkið jafn vel á ferli sín-
um og síðustu tæpa tvo mánuði.
Greinilegt er að hún hefur mikla
ánægju af því sem hún er að gera,
keppnisgleðin og ánægjan skín af
henni auk þess sem greinilegt er að
líkamlega hefur hún vart verið í
betra ásigkomulagi á þessum tíma
árs og allt annað að sjá til hennar en í
fyrra. Það er því óhætt að bíða
spenntur eftir hvað Vala gerir utan-
húss í sumar. Hún hefur a.m.k. alla
burði til þess að ná enn hærra í sentí-
metrum talið en nokkru sinni fyrr.
Vala hafnaði því í öðru sæti og
Bartova sigraði, sem sagt sama nið-
urstaða og á Stórmótinu 1997 og
1998.
Vala Flosadóttir hefur aldrei verið í eins góðri æfingu
Hefði viljað
fara hærra
„SVONA er þessi íþrótt, það er ekki nóg að vera nærri, það þarf að kom-
ast yfir til þess að það gildi,“ sagði Vala Flosadóttir, eftir stangar-
stökkskeppni Stórmótsins. Þar varð Vala í öðru sæti, stökk 4,38 m og
felldi naumlega 4,50. Þetta var síðasta mót Völu á innanhússtímabilinu
þannig aðhún ætlar sér ekki annað tækifæri til að bæta eigið Norður-
landa- og íslandsmet innanhúss, 4,45. Árangur Völu nú er sá fimmti
besti sem hún hefur náð á ferlinum.
Eftir
Ivar
Benediktsson
Það gefur mér visst öryggi að vita til
þess að þessi hæð er innan seilingar
og að ég geti farið yfir. Það sem ég er
ánægðust með á keppn-
istímabilinu er hvað ég
hef verið jöfn. Nú hef ég
stokkið átta eða níu sinn-
um yfir 4,30 en í fyrra-
sumar komst ég aðeins einu sinni yfir
þessa hæð. Þetta ætti því að nokkru leyti
að létta mér sumarið."
Hefur þú e.t.v. ekki verið í betri æfingu
í annan tíma?
„Ég er sterkari og hraðari auk þess
sem ég hef breytt tækni nokkuð sem ég
tel að eigi enn frekar eftir að skila sér í
framtíðinni. Ég er sífellt að vinna í því að
bæta mig á sem flestum sviðum. Arang-
urinn í vetur undirstrikar að ég er á réttri
leið og hef verið að gera rétta hluti á æf-
ingum.
Auðvitað hefði ég viljað stökkva yfir
4,50 að þessu sinni, en það þýðir ekki að
gráta það, margt er mikilvægt í lífinu og
mikilvægara en þetta.
Stemmningin var góð og það var gam-
an í Höllinni en ég hefði samt gjarnan
viljað sjá fleiri áhorfendur mæta til
leiks.“
Vala segir að nú fái hún viku vetrar-
leyfi frá æfingum áður en farið verði að
huga að næsta keppnistímabili. „Ég ætla
að heimsækja ömmu og afa á Egilsstöð-
um og slaka aðeins á. Síðan byija æfing-
ar á ný þegar til Svíþjóðar verður komið.
Um miðjan april verða árlegar tveggja
vikna æfingabúðir í Póllandi og strax að
þeim loknum förum við Stanislav þjálfari
til Athens í Bandaríkjunum og þar verð-
ur dvalið við æfingar mest allan maí. Þar
reikna ég með því að hefja keppnistíma-
bilið ef allt gengur að óskum.“
Vala segist hafa náð að halda líkaman-
um nær því heilum í vetur og það eigi
ekki síst þátt í að árangurinn hefur verið
svo jafn góður sem raun ber vitni um.
„Eg snéri reyndar á mér ökklann í janúar
og gat ekki stokkið í nærri því tvær vik-
ur. Þá hafði ég nýlokið móti í Þýskalandi
og stokkið 4,30 m. Vissulega brá mér en
sem betur fer jafnaði þetta sig fljótt og
það hefur ekki valdið mér óþægindum.“
Vala segir ljóst að sumarið verði langt
og strangt. Ekkert megi bera út af. Vala
ætlar að brjóta upp keppnistímabilið með
því að hafa tvö undirbúningstímabil. Það
fyrra hefst í næstu viku og lýkur í lok maí
þegar hún fer að keppa og verður að fram
í júnílok er uppbygging hefst á ný. „Síðan
byrja ég að keppa aftur í ágúst og verð að
fram yfir Ólympíuleikana, í síðari hluta
september," segir Vala.
Vala segist ekki hafa lengt keppnis-
tímabilið í fyrrahaust með Ólympíuárið í
huga. „Ég tók mér frí strax eftir HM,
langt og gott frí sem ég þurfti á að halda.
Það var mjög gott og síðan mætti ég
fersk til leiks aftur og tók til við að æfa.
Þær æfingar hafa gengið vel og ég er
sterkari en áður.
Það hefði verið gaman að stökkva
hærra á síðustu vikum, en á móti kemur
að ég hef átt jafngott tímabil og þess
vegna get ég verið þokkalega sátt við
sjálfa mig. Það hefur margt verið já-
kvætt,“ sagði Vala Flosadóttir stangar-
stökkvari.
Sumaríð
tekiðaf
krafti
„ÞAÐ vantaði svolítið upp á ólympíulágmarkið að þessu sinni,“
sagði Einar Karl Hjartarson, íslandsmethafi í hástökki, sem felldi
naumlega 2,25 m, en ef hann hefði farið yfir hefði hann ekki ein-
att bætt íslandsmetið heldur einnig tryggt sér farseðil á Ólymp-
íuleikana í Sydney (haust.
Ef allt gengur að óskum hef ég
marga mánuði til þess að ná
því,“ bætir Einar Karl við. Fram-
undan hjá honum er að ljúka stúd-
entsprófi í vor og að því loknu seg-
ir hann að allt verði sett á fullt.
„Sumarið verður tekið með þvílík-
um krafti að það kemur ^ ekkert
annað til greina en að slá íslands-
metið og ná Ólympíulágmarkinu
um leið. Ég bara nenni ekki að
standa í einhverri hálfvelgju lengur
heþdur vil gera þetta almennilega.
Ég kom hingað til leiks, taldi
mig geta náð tilsettu lágmarki og
um leið haft gaman að því sem ég
var að gera og skemmta áhorfend-
um. Utlendingarnir voru mjög
ánægðir með stemmninguna."
Verður það ekki taugastríð hjá
þér að ná ólympíulágmarkinu nú
vantar aðeins einn sentímetra upp
á?
„Auðvitað verður það, en ég veit
að ég get náð því. Það hef ég sann-
að fyrir sjálfum mér og öðrum með
því að vera nærri. Nú er bara
spurningin hvenær það næst, ég
verð bara að halda áfram að leggja
mig fram og æfa vel.“
Hvernig líkar þér við nýja
þjálfarann, Alberto Borges Mor-
eno?
„Hann hefur komið með nýjar
áherslur í æfingarnar. Hann er í
raun langbesti þjálfari sem ég hef
kynnst. Eftir aðeins þrjá mánuði í
starfi hjá ÍR fóru flestir sem hjá
honum æfa að taka framförum sem
segiiy að hann kann margt fyrir
sér. Ég hef mikla trú á Alberto og
vonast til þess að hann geti verið
þjálfari minn næstu árin. Ég ætla
mér langt í hástökki og hef tekið
ákvörðun um að taka mér hlé frá
námi að loknu stúdentsprófi og ein-
beita mér að æfingum og keppni í
hástökki undir stjórn Albertos, það
mikla trú hef ég á honum.“
Þrjúlið
vilja
Valdimar
ÞRJIJ lið, Valur, Stjarnan og
Haukar, hafa lýst áhuga á að
fá Valdimar Grímsson, leik-
mann þýska liðsins Wupper-
tal, til liðs við sig fyrir næsta
leiktímabil. Valdimar hefur
leikið hjá þýska liðinu und-
anfarin tvö ár en hann hafn-
aði nýjum samningi félags-
ins fyrr í vetur og hyggst
flytja með fjölskyldu sína
aftur til landsins. Valdimar,
sem hóf ferilinn hjá Val, lék
síðast með Stjömunni áður
en hann gekk til liðs við
Wuppertal. Hann leikur með
fslenska landsliðinu gegn
Svíum í tveimur leikjum í
þessari viku.
Morgunblaðið/Sverrir
Einar Karl Hjartarson fagnar eftir að hafa stokkið yfir 2,21 m.
Aldrei verið
stokkið hærra
Irinn Brenan Reilly stökk yfir 2^28
m og sigraði í hástökki karla. Ar-
angur hans er sá besti sem náðst hef-
ur í hástökkskeppni hér á landi. Áður
hafði Svíinn Patrick Sjöberg stokkið
hæst 2,26 m utanhúss í Evrópubikar-
keppninni sem fram fór á Valbjarn-
arvelli sumarið 1985. í keppni innan-
húss þá hafði hæst verið farið 2,24 m.
Þá hæð vippaði Norðmaðurinn
Steinar Hoen sér yfir á stórmóti ÍR í
fyrra og síðan jafnaði Einar Karl
Hjartarson þann árangur er hann
setti íslandsmet sitt í janúar sl.
Ólafur
varð
ekki
þriðji
RUGLINGUR varð í út-
reikningi í þríþraut karla
með þeim afleiðingum að
afhenda varð verðlaun um
þriðja sætið í tvígang. Við
fyrstu verðlaunaafhendingu
var Ólafur Guðmundsson
kallaður fram og hlaut
verðlaun fyrir þriðja sætið,
næst á eftir Jóni Araari
Magnússyni og Roman
Sebrle. Sfðar um kvöldið
þegar afhent voru verðlaun
fyrir hástökk karla var til-
kynnt að útreikningar væru
rangir í þríþrautinni og Ól-
afur hefði orðið fjórði en
Norðmaðurinn Tom Erik
Olsson hefði hlotið þriðja
sætið og verið 78 stigum á
undan Olafi. Var Norðmað- *
urinn því kallaður fram eft-
ir að verðlaunaafhendingu í
hástökki lauk og fékk verð-
laun sín og var um leið beð-
inn afsökunar á mistökun-
um.
Hringlandahátt-
ur í þríþraut
ÞAÐ vakti nokkra athygli þeirra sem fylgdust grannt með
þríþrautinni á ÍR-mótinu að þrátt fyrir að Jón Arnar Magnússon
næði betri árangri nú í öllum greinum en i fyrra þá var hann 125
stigum lægri þegar dæmið var gert upp. Ástæðan er sú að önnur
stigatafla var notuð við útreikning á árangri í 50 m grinda-
hlaupi en í fyrra. Enginn hafði hins vegar fyrir því að kynna
áhorfendum og öðrum þetta breytta fyrirkomulag og reyndar
er það ekki í fyrsta skipti sem það gerist. Voru menn fyrir vikið
eitt spurningarmerki og þeir sem fylgdust með útsendingu RÚV
urðu varir við að fréttamenn rak í vörðurnar. Á fyrsta mótinu,
1997, var öðrum reikningsaðferðum beitt en 1998 og 1999 og or-
sakaði svipaðan rugling og nú. Þetta er rnjög bagalegt og
skemmir nokkuð spennu og ruglar verulega allan samanburð,
ekki síst þegar mótshaldarar einir vita eftir hvaða regium er
farið.