Morgunblaðið - 27.09.2000, Síða 5
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 27. SEPTEMBER 2000 B 5
r,oo
Völu var
vel fagnað
VEL var tekið á móti Völu
Flosadóttur, bronsverð-
launahafa í stangarstökki,
þegar hún kom í ólympíu-
þorpið eftir miðnætti að-
faranótt þriðjudags eftir
stórkostlegan dag á íþrótta-
vellinum. Allir Islending-
arnir sem eru í þorpinu
tóku á móti henni með
kertaljósum og húrrahróp-
um. Þá hafði verið strengd-
ur borði utan um hús xs-
lenska liðsins sem á var
letrað; Til hamingju Vala.
ALDREI í sögu Ólympíuleikanna
hafa fleiri verið viðstaddir einn viðburð
þeirra og á mánudaginn þegar Vala
Flosadóttir var í eldlínunni og vann
bronsverðlaun í stangarstökki kvenna.
Alls vom 112.524 áhorfendur á ólymp-
íuleikvanginum í Sydney sem er ól-
ympíumet. Einnig hafa aldrei fleiri
verið samankomnir á leikvanginum
glæsilega en þetta kvöld. Aður hafði
flesta drifið að á leik í ruðningsbolta á
leikvanginum 15. júlí sl., 109.874. í
heildina höfðu 788.766 áhorfendur séð
kepprn i frjálsum íþróttum á leikunum
þegar keppni lauk á mánudaginn en í
gær var frídagur í frjálsíþróttakeppn-
inni sem lýkur á sunnudag.
Astæðan fyrir þessum mikla fjölda
á mánudaginn var spennan sem
byggð hafði verið upp fyrir úrslita-
hlaupið í 400 m hlaupi kvenna þar sem
heimamaðurinn Cathy Freeman var í
aðalhlutverki og brást ekki löndmn
sínum. Þá er talið að ekki færri en 10
milljónir hafi fylgst með sjónvarpsút-
sendingu frá hlaupinu sem er um
Morgunblaðið/Sverrir helmingur landsmanna. Það mun
Vala á verðlaunapallinum ásamt Tatlana Grigorlevu frá Astralíu, sem fékk silfur og gullstúlkunni bandarísku, Stacy Dragilu. vera áhorfsmet.
Eg varð
ÞAÐ var stefna okkar fyrir leikana og á leikunum að segja minna og
reyna þess í stað að gera betur úti á vellinum, en ég hef hins vegar
ekki leynt þeirri skoðun minni að innan frjálsíþróttaliðsins eru þrír
keppendur sem eiga að geta verið á meðal þeirra átta bestu í sínum
greinum. Tveir keppendur hafa náð þessu marki, þar af er Vala með
bronsverðlaun og ég er hreinlega í sjöunda himni yfir því,“ sagði
Vésteinn Hafsteinsson, vekefnisstjóri og flokksstjóri frjálsíþrótta-
manna, en hann átti óvenju langan og erfiðan dag á mánudaginn.
klökkur
Stan- ■
islav e ‘r
farinn
STANISLAV Szczyrba, þjálfari
Völu Flosadóttur, hélt til Svíþjóð-
ar strax í gærmorgun, daginn eft-
ir að Vala hafði unnið bronsverð-
laun í stangarstökkskeppni
Ólympíuleikanna. Stanislav hefur
í mörg horn að líta heima fyrir, er
að þjálfa stóran hóp frjálsíþrótta-
manna fyrir utan Völu og Þóreyju
Eddu Elísdóttur, og gat ekki látið
hann silja á hakanum lengur. Þá
var hans verkefni á Ólympíuleik-
unum lokið með frábærri frammi-
stöðu Völu og því var honum ekki
til setunnar boðið.
Tíu þjóðir með
eitt brons
TÍU þjóðir af þeim 69 sem
unnið hafa til verðlauna á
Ólynipíuleikunum hafa unn-
ið ein bronsverðlaun líkt og
Islendingar en alls taka
keppendur 200 þjóða þátt í
leikunum. Ásamt fslandi
með ein bronsverðlaun eru
Alsír, Kúveit, Indland, Arm-
enía, Portúgal, Barbados,
Tæland, Qatar og Kyrgist-
an.
Eg er ekki einatt ánægður fyrir
hönd Völu með þetta stórkost-
lega afrek heldur einnig fyrir hönd
íslenska liðsins í heild. Mér fannst
Örn Arnarson sund-
maður setja upp
Benediktsson ákveðið dæmi og
skrifar það hafði ég vonast
frá Sydney til að hann gerði þar
sem ég hef á honum mikla trú.
Ástæðan fyrir því að við fórum í sam-
eiginlegar æfingabúðir fyrir leikana
var meðal annars sú að þannig
myndu sundmennfrnir og frjáls-
íþróttamennimir kynnast. Síðan
þegar Örn náði sínum frábæra ár-
angri varð það til þess að frjáls-
íþróttamennirnir hugsuðu hærra,
sáu að það var hægt að komast í allra
fremstu röð, þannig má segja að Örn
hafi gefið tóninn.
Ég hef fylgt Völu eftir í þrjú ár og
það má segja að hún sé þannig gerð
að henni líki alltaf vel á stórmótum,
nær þá yfirleitt að laða það besta
fram hjá sér. Núna sýndi hún það svo
um munar á utanhússmóti. Ég sam-
gleðst henni því innilega því ég veit
vel hverslagt hörkutól hún er sem
hefur gríðarlegt keppnisskap, auk
þess að vera einstaklega góð stúlka.
Nú ert þú að taka þátt í þínum
fímmtu leikum, hefur þér liðið betur
en núna þegar Vala tók við brons-
verðíaununum?
„Ég held ekki. Reyndar leið mér
mjög vel þegar ég komst í úrslit í
kringlukasti í Barcelona 1992. Alltaf
þegar mér líður vel fæ ég gæsahúð,
henni fylgir sælutilfinning. Það fór
um mig sælustraumur nú yfir ár-
angri Völu, ég er tilfinningamaður og
verð að viðurkenna að ég varð klökk-
ur á þessari stundu," segir Vésteinn
og hlær við.
Með þessum verðlaunum sérð þú
einnig árangur af þínu starfi sem
verkefnisstjóri afrekshóps FRÍ, ekki
satt?
„Um árangurinn verða aðrir að
dæma en ég. Að minnsta kosti hef ég
lagt mig fram um að halda þessum
hópi saman og reyna að halda betur
á málum gagnvart afreksfólkinu en
áður hefur verið gert. Ég tel mig
hafa miðlað af mikilli reynslu. Það
sem mér finnst ánægjulegast við
starfið er að finna stuðning frá
íþróttamönnunum við mitt starf, þótt
ég hafi byrjað á því með tvær hendur
tómar fyrir þremur árum. Nú hefur
ákveðinn gnxnnur verið lagður sem
hægt er að byggja á. Við getum gert
miklu betur í öllu þessu stai’fi, það er
Ijóst. Ég hef háleitar hugmyndir og
miklar kröfur eftir að hafa lifað í
heimi afreksíþrótta í 20 ár. Ég er
mjög ánægður og um leið stoltur
þegar árangurinn kemur fram með
jafnglæsilegum hætti og endurspegl-
ast í afreki Völu.
Ég er mjög stoltur af okkar ár-
angri á leikunum, hvað sem Guðrún
Arnardóttir og Jón Arnar Magnús-
son gera. Guðrún getur nú þegar
verið mjög sátt við sinn árangur nú
þegar. Þá er ég stoltur af mínum
manni, Magnúsi Aroni Hallgríms-
syni. Þótt ekki hafi allt gengið að
óskum hjá Þóreyju Eddu Elísdóttur
og Mörthu Emstsdóttur að þessu
sinni þá er ekkert við því að segja.
Við erum með fámennan hóp á leik-
unum og það tekst ekki öllum að
komast í fremstu röð, enda ekki
hægt að búast við því.“
Um stundina þegar Vala stóð á
verðlaunapallinum segir Vésteinn;
„Þetta er að sjálfsögðu stærsta
stund sem ég hef lifað, bæði sem
þjálfari og verkefnisstjóri. Tilfinn-
ingunni er vart hægt að lýsa að sjá
stúlkuna á verðlaunapalli og íslenska
fánann dregin við. Ég hef einu sinni
áður upplifað slíka stund þegar
Bjarni Friðriksson vann bronsverð-
launin á leikunum í Los Angeles
1984.
Ekki má heldur gelyma því að ég
hef á undanförnum árum fengið að
taka þátt í hverju stórmótinu á fætur
öðnj þar sem Vala hefur staðið á
verðlaunapalli. Þegar hún stökk síð-
an léttilega yfir hverja hæðina á fæt-
ur annarri í fyrrakvöld var ég farinn
að velta því fyrir mér hvort hún yrði
á palli, en um leið þorði ég vart að
vona það. Um leið er ég ánægður fyr-
ir hönd Stanislavs Szczyrba þjálfai-a
Völu, hann hefur „búið hana til“ ef
svo má segja með því að kenna henni
allt sem hún kann í stangarstökki og
það er ekki lítið eins og við fengum
að sjá á mánudaginn.
Völu hefur vegnað upp og ofan síð-
ustu tvö ár eftir að hún setti í tvígang
heimsmet innanhúss, aðeins tvítug
að aldri. Það eru eflaust ekki margir
sem gera sér grein fyrir því álagi
sem því fylgfr fyrir tvítuga stúlku.
Þar af leiðandi eru kröfurnar gríðar-
legar sem til hennar enx gerðar. Ég
er því einfaldlega þakklátur fyrir að
fá að taka þátt í þessu ævintýri.
Verðlaunin eru Völu kærkomin og
sannarlega ávöxtur ómælds erfiðis
og gríðarlegrar hörku og elju sem
hún hefur sýnt við æfingar síðustu
ár,“ segir Vésteinn Hafsteinsson,
verkefnisstjóri Sydneyhóps FRÍ.