Alþýðublaðið - 22.03.1959, Blaðsíða 6

ISKfiíO)
Myndir:
Oddur Ólafsson.
Texti:
Gylfi Gröndal.
SíÐASTLIÐINN mánudag
hafa að líkindum margir
bæjarbúar staldrað við
sýningarglugga verzlananna
til þess að virða fyrir sér
skrautleg og girnileg páska-
egg í öllum stærðum og
gerðum. Páskaeggin koma
nú á markaðinn frá öllum
sælgætisverksmiðjum sam-
tímis, og er það þá góðu
heilli af sem áður var, þeg-
ar framleiðendur kepptust
við að verða fyrstur með
eggin á markaðinn.
OPNAN brá sér í sælgæt
isverksmiðjuna Freyju við
Lindargötu til þess að for-
vitnast um framleiðslu
páskaeggja. Freyja er elzta
sælgætisverksmiðjan hér á
landi, sem framleiðlr súkku
laði. Áður mun brjóstsykur
hafa verið framleiddur hér
lítillega.
Þegar komið er inn í
Freyju, blasa við augum
löng og breið borð þakin
páskaeggjum í öilum regn-
bogans litum. Það er ys og
500
páska
egg
á dag
þys í verksmiðjunni, enda
stendur nú yfir mesti anna-
tími verksmiðjunnar.
— Það má segja, að þetta
sé okkar vertíð, sagði Ólaf-
ur Magnússon verkstjóri. —
Einnig er erilsamt um jólin,
aðallega við konfektgerð-
ina.
— Hvað er framleiðslan
mikil?
— Að meðalta'li framleið-
um við um 500 egg á dag, en
það er náttúrlega mismun-
andi eftir því um hve stór
egg er að ræða. Alls mun-
um við framleiða milli 17
—20 þúsund egg fyrir pásk-
ana núna.
—-Þið vinnið allt í hönd-
unum hér?
— Já, hér er lítið um vél-
ar, enda ýrði framleiðslan
svo geysileg, ef við hofðum
nýtízku vélar með færibönd
um og slíku, — að markað-
ur væri sennilega lítill fyr-
ir svo mikla framleiðslu.
— Hvað er margt starfs-
fólk?
— Um 25—30 manns, en
þessa dagana er það með
meira móti. Við bætum við
nokkrum mönnum á þessum
tíma árs.
lír
Við komum að máli við
Magnús Þorsteinsson, stofn
anda og framkvæmdastjóra
Freyju, og spurðum 'hann
um upphaf á framleiðslu
páskaeggja hér á landi.
— Freyja er stofnuð 1918,
sagði Magnús, — en það
var ekki fyrr en 1929, sem
við hófum framleiðslu
páskaeggja.
— Og þau höfðu þá ekki
verið framleidd hér áður?
— Nei, þetta var nýjung
hér á landi. Við höfðum
litla verzlun í Austurstræti
5 og seldurn eggin þar fyrst.
Síðan fórum við að selja
þau í heildsölu. Eggjunum
var strax í upphafi mjög
vel tekið, og þau urðu vin-
sælli með hverju ári sem
leið. Nú er svo komið, að
páskaeggin eru orðin, svo
nátengd páskahátíðinni, að
mönnum dettur þetta tvennt
oftast nær í hug samtímis.
— Þið hafið framleitt
eggin eftir erlendum fyrir-
myndum.
— Já. Þessi siður tíðkast
á öllum Norðurlöndum og
einnig Þýzkalandi og eflaust
víðar. Páskaeggin munu
annars vera ævaforn og
heiðinn siður. í Svíþjóð
tíðkast til dæmis að harð-
sjóða hænuegg og rnála
þau síðan í skrautlegum
litum.

:
LEYNDARDÓMUB
MONT EVERBsó
Sigurður Ólason, lögfræðingur.
loFTUR GUÐMUNDSSON
rithöfundur skaut því að
okkur, að Sigurður Ólason
lögfræðingur kynni eftilvill
að geta sagt okkur sitthvað
nánar um stúlkuna „fölu og
fögrú', sem birtist séra
Árna Þórarinssyni og Al-
bert Þorvarðssyni vitaverði
í Gróttu, er þeir gistu á
Staðarstað. Frá þessu var
sagt hér í Opnunni síðast-
liðinn sunnudag.
Sigurður er fæddur og
uppalinn í Gröf í Mikla-
holtshreppi, — og það fór
eins og Loft hafði grunað,
að hann lumaði á ýmsu um
stúlku þessa, enda er það
svo um Snæfellinga, að þeg
ar draugar eru annars veg-
ar, — þá eru þeir í essinu
sínu.
— Það rifjaðist upp fyrir
mér, þegar ég las viðtalið
við vitavörðinn í Gróttu,
sagði Sigurður, — að í Gröf
í Miklaholtshreppi var
gömul kona að nafni Hall-
dóra, — ég man nú ekki
hvers dóttir hún Var. Hún
var u máttrætt ári£
-—- Halldóra hafði
vinnukona að Staðars
séra Þorkeli Eyjólfss
mundi hún eftir
stúlku, sem var „m
slegið hár“ eins c
birtist þeim séra Á
Alberti. Stúlkan var
á Staðarstað og einn:
þar nokkrir ungir
miklir fyrir sér og g
Var haft á orðspori, £
ir þeirra væru að ;
vænginn við hana
hverju sinni voru p
að leika sér að því aí
lausu púðri úr
Skyndilega sjá þeir
una koma með mjól
urnar fyrir fjóshor
hrópa til hennar:
aðu við!“ Einn ,p
skýtur að henni í j
skap, og vildi svo '
lega til, að hagl hafð:
x byssunni, sem þei
ekki um. Haglið fó,
gegnum hjartað, og :
var þegar örend.
— Hvenær gerðist
Stuttu síðar erú dyrnar
opnaðar, og þar stendur
Philip. „Mér þykir fyrir
því,“ segir hann, „að við
neyddumst til að nota svo
hörkulegar kennsluaðferð-
ir. En þú varst svo vit-
skertur, að við áttum ekki
annars úrkostar. Hérna,
boroaðu þetta, ég kc
súpuspón hanad þér
ar Philip kom im
Frans einmitt litið á
sína, sem var þá s
Hvaða mánaðardagu:
annars vera, og hv
0 22, marz 1959
Alþýðublaðið
iai