Alþýðublaðið - 22.03.1959, Page 10

Hifís
Framhald af 5. sí'ð'u.
fundnalands. Árlega komast
kringum 35 alla leið suður á
slóðir Golfstraumsins.
ísjakarnir, sem brotna frá
skriðjöklunum við Græn-
land, fara kringum 1.800
mílna vegalengd, áður en þeir
koma á Grand Banks sunnan
Nýfundnalands. Þeir eru
venjulega sumarlangt í nánd
við Melville-flóa, annan vet-
urinn nálægt Dier-höfða
nokkru sunnar, og þegar kem
ur fram á næsta vor eða sum-
ið frá því ráði. Það er nú orð-
ið ljóst, að heppilegast er að
staðsetja þá og merkja þá inn
á sjókort og aðvara skip á
þessum slóðum og gefa þeim
tækifæri til þess að komast
af hættusvæðinu.
Húsamálun
OG
skreyíingar
Sími
ar, eru þeir komnir aila leið
suður til Grand Banks.
Þokan er einna stærsta
vandamál hafísgæzlunnar við
störf hennar að fylgjast með
ferðum hafísjakanna. Hún
grúfir yfir svæðinu mestan
hluta þess tíma, þegar hætta
er á ísjökum.
Áður var reynt að stöðva
ferðir hafísjaka, breyta stefnu
þeirra eða eyða þeim, en nú
hefur fyrir löngu verið horf-
34779
m
inn incjcxrápjOi
s.Jjis:
E’.ginmaður minn elskulegur
GÍSLI JÓNSSON, Frakkastíg 12.
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni 24_ marz kl. 2 e. h.
Guðrún Magnúsdótfir.
Móðir okkar og tengdamóðir
INGUNN BJÖRNSDÓTTIR
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni mánudaginn 23. marz kl_
2 e. h. — Athöfninni verður útvarpað.
Börn og tengdabörn.
Húsgagnaverzlun Hafnarfjarðar
Sími 50-148
Mikið úrval sérstæðra
muna.
HUSG°GN .. .
í MIKLU ÚRVAI.Í
Sófasett
Borðstofusett
Svefnher-
bergissett
Svefnsófar
teins og tveggja
manna.
Svefnstólar
Legubekkir
Innskotsborð
Sófaborð
Þessí sett komu í búðina í dag.
AÐEINS FÁANLEG HJÁ OKKUR.
Athugið: Þessi húsgögn, sem við seljum eru aðeins fáan'leg hjá okkur. —
Hinir hagstæðu greiðsluskilmálar okkar gera hverjum kleyft að eignast
húsgögn frá okkur. — Sendum um laand allt gegn póstkröfu.
Sími 50-148 Sími 50-148
88
BARNAGAMAN
BARNAGAMAN 39
Það gerði 'hann þó
rkkii Hann lét sér nœgja
fið foölva hressilega og
tók síðan til við vinn-
tíjna.
Dagurinn var við-
hurðalaus. Það var ekki
fyrr en komið var heim
í kofann um bvöldið, að
aftur fór að hitna í kol-
unum. Jamtalands-Kalli
bograði við eldavélina
íig reyndi að bveikja upp
x 'henni. en eldiviðurirm.
var blautur, svo að hon-
um heppnaðist ekki að
l'áta lifna. Rauður í and-
liti, með blótsyrði á vör-
um, sneri hann sér að fé-
lögum sínum. Hann leit
á Níels Borg, sem1 sat á
kassa og borðaði brauð.
— Þú þarna, græn-
jaxl, farðu og sæktu
birkibörk, og vertu nú
svolítið snar í snúning-
um!
Niíels Borg hreyf ði sig
ekki.
Kalli gekk til hans og
stíllti sér upp fyrir fram
an hann.
— Heyrirðu illa? hróp
aði hann.
— Alls efcki, svaraði
Níels jafn rólega og áð-
ur.
— Hvers vegna snáf-
arðu þá ekki út eftir
birkiberkinum, ha?
— Ef þú hrópaðir ekki
svona hátt, onyndi ég
kennske gera það.
— Ha!? Hrópa hátt?
Þú skalt svei mér fá að
heyra hróp, karl minn,
ef þú þykist ekki skilja
þitt móðurm'ál! í síðasta
sinn segi ég: Farðu eftir
birkiberkinum!
— Mér dettur það
ekki í hug, Þú á-tt að
kveikja upp í þetta sinn,
skilst mér, og þá er það
líka þitt verk að sækja
birkibörkinn, Ég vann
þrjá mánuði við skógar-
högg, áður en ég kom
hingað, svo að mér er
vel kunnugt um, hvernig
þetta gengur til. Og auk
þess ertu ekki verkstjóri
minn, þú ert bara réttur
og sléttu-r vinnufélagi.
J amtalands-Kalla
fannst þá sem gólfið
gengi í byligjum-, svo
reiður var hann. Hann
var blóðrauður og átti
bágt með að draga and-
ann, og áður en nokkurn
varði, réðst hann á Ní-
els.
Níels var þó viðbúinn
að taka því sem að hönd
um bar, og hann beygði
sig undan högginu, sem
honum var rétt. Og ekki
nóg með iþað. Hann svar
aði andstæðingi sínum
með því að greiða h-on-
um slíkt gríðarhögg í
mlagann, að 'hann rugl-
aðist alveg í ríminu.
Og það, sem á eftir
kom, gerðist eldsnöggt.
Eftir högginu í magann
fylgdi annað utan á hök
una og hið þriðja á háls
inn.
Jamtalands-Kalli skall
í gólfið og gat ekki stað
ið upp, — svo ringlaður
var hann.
Hinir verkamennirnir
fögnuðu ákaft og
gieymdu bæði eldavéi,
baffikatli og birkiberki.
Sjaldan hafa heyrzt slík
fagnaðarihróp fyrir átj-
án ára unglingi. Þeir
höfðu aldrei búizt við
því að sjá Jamtalands-
Kalla sitja á gólfinu og
glápa í -kringum sig eins
og vankakind. Slí'kt var
aíveg furðu-legt!
Þegar liðnar voru
nokkrar mínútur, reis
Kalli samt á fætur,
hristi sig og- gekk út án
þess ,að segja orð.
— Þú ert svei mér
mikill bardagamaður,,
sagði Óli við Níels.
— Já, ég hef ald-rei
séð neitt svipað, sagði
Pelli. — Ertu boxari?
— SvoMtill, sagði Ní-
els og tók a-ftur að
snæða brauðið sitt.
— Lærður boxari?
— Já, ég er héraðs-
meistari í veltivigt, en
það er nú varla orð á- því
gerandi.
— Hm, já, já, það get
ur m-aður nú sagt ...
byrjaði Sveinn Kai*ls-
son, en þag-naði snögg-
lega, því að þá kom
Kalli inn aftur, og x
höndunum var hann
með stórar flögur af
birkiberiii.
Hann brosti breitt..
þegar hann leit á Nfels,
sem enn sat og át
Hvar er kjallarameistarinn?
22. marz 1959 — Alþýðublaðið