Alþýðublaðið - 15.05.1959, Blaðsíða 7

Ræða Eggerls 6.
Framhald aí 8. síðu.
og ái'óðurslaust þar var
skýrt frá hlutunum, gagn-
stætt því, sem áður hafði
tíðkazt.
Þær efnahagsráðstafanir,
sem síðan voru gerðar, voru
í aðalatriðum við það miðað-
ar að velja í hverju átriði
þann kostinn sem skárstur
var, af engum góðum, sem völ
var á, en við það miðað að
full atvinna héldist með sem
minnst -skertum lífskjörum.
+ KJARARÝRNUN, SF.M
IIEFÐI ORÐIÐ MEIRI.
Það væri alrangt að halda
því fram, að' í þesstim ráðstöf-
vmum hafi ekki falizt kjara-
rýrnun í bili, en ég leyfi mér
að fullyrða, að sú kjararýrn-
un, sem leitt hefði af aðgerð-
árleysi eða beinni kjósenda-
hræðslu, eins ög óneitanlega
bólaði á hjá þeim, sem frá
vandanum hlupu, hefði verið
óbætanleg fyrir alþýðu fólks.
— Þá var og heldur ekki á
slíku ábyrgðarleysi stætt fýr-
ir þá, sem enn vilja láta telja
sig í hópi ábyrgra stjórrimála
manna.
, íslénzk alþýða hefur oft
lýst því yfir, að lum vill
leggja fram skerf sinn í har-
áttúnni við áýrtíð og verð-
bólgu, og hún hefur vissulega
gert það. Þess vegna hefúr
hún viljað eira þessum ráð-
s'töfunum, þrátt fyrir hávaer-
an og neikvseðan andróður úr
fiópi kommúnista, sem fýrir-
fram vóru og eru ákveðnir í
því, að vera á móti hverjum
þeim ráðstöfunum, sem þeirra
eigin ráðherrar éiga ekki að-
ild að. — Nú hét vísitölueft-
irgjöf launafólksins kauprán
á máli kommúnista, eri þegar
þeir sjálfir stóðu að hliðstæð-
um ráðstöfunum í ágúst 1956,
þá hétu þær ráðstafanir á
þéirra máli allt að því kaup-
hækkún.
' Það er því hraustlega
sþýtt þegar hv. 1 .landskjör-
inn Alfreð Gíslason, telur sig
h'afa efni á því eins og í um-
ræðunúm í gær, að hrópa
frýjunarorð til Alþýðuflokks-
fölks við rammgirtu svartholi
kommúnista, eftir að hafá
þrugðizt því trausti er þétta
fólk sett} á hann.
Ósjálfrátt kom mönnúm í
húg, þegar nafnaskiþti Þjóð-
viljans á setuliðsvinnúnni
breyttist allt í einu úr „land-
táðavinnu“ í „landvárnar-
vinnu“, þegar Bandaríkin
höfðu gert eiris konar sam-
herjasamning við félaga
ár. Á hitt er ekki minnzt,
hvað fyrir féð fæst og ekki á
það hlustáð, að hægt fer að
veita sömu þjórnistu fyi’ir
miklu minng fé. Þetta er ó-
.sæmileg afstaða. Það er ekki
áðalatriðið í þessu sambandi,
; hversu mörgum milljónum
tekst að eyða heldur hversu
mörgu fólki er hægt að veita
upphaflega ráðgerða þjónustu
■ fyrir sé,m minnsta peninga.
Það er það sem ríkisstjórnin
■ stefnir að.
Á 22. gr. fjárlaga er ríkis-
stjórninni veitt heimild til 45
millj. kr. lántöku. erlendis til
raforkuframkvæmda. Verið
ér að semja um þetta. lári og
a þessi fjárhæð að nægja á-
samt því fé sfem rafveitur rík
isins hafa til að hægt verði
að hrinda í framkvæmd fyrir
huguðum aðgerðum raforku
l plansins á þessu ári.
Þorsleinssonar
Stalín á styrjaldarárunum. —
Þetta heitir nú að kunna að
hafa fataskipti.
Hvað sem foringjar komm-
únista segja um þessi máí nú,
þá vita þeir ofurvel, að verka-
lýðshreyfingin vill vera— á-
byrgur aðili í þjóðfélaginu,
og meirihluti hennar fyriríít-
ur hávaða og ævintýi’a-
menn’sku, sem er tíl þess eins
fallin að rýra álit og virðingu
samtakanna, utan þeirra og
innan. .—
K.TÖRDÆMABREYTING
ER HAGSMUNAMÁU ■
VINNANDI FÓLKS.
Kjördæmamálið, eitt mé|ta
hagsmunamál vinnandi fólks
um land allt„ sem upp hefur
komið undanfarin ár, he|ur
nú loks verið afgreitt hér á
alþingi, fyrir samstöðu - -Og
stuðning þriggja stjórrimála-
flokka, þ. e. alíra nema FFám
sóknarflokksins, sem var 'SHál
inu andvígur.
Ég leyfi mér að telja pítta
mál meðal þeirra stærw^á-
fanga, sem barátta verkaT^Ss-
samtakanna og Alþýðuflíí'kks
ins hefur náð., allt frá Jfofpun
þeirra samtaka, en síðan Tief-
ui’ lausn þessara mála áýállt
verið þar á dagskrá.
Það sem mest hefur á skort
til þess að samtakamáttur
verkalýðssamtakanna fengi
að njóta sín á öðrum sviðum
en þeim félagslegu, er -hve
kraftarnir hafa verið dreifðir
Um landið. — Með gildistöku
hinnar nýju kjördæmaskipun-
ar gefast ný tækifæri til þess
að endurskipuleggja alþýðu-
samtökin, með hliðsjóri af hin
um breyttu aðstæðum.' "'En
þessarar endurskipulagningar
sem miða tii meiri og stærri
heildar, er alþýðusamtökun-
um nú mest nauðsyn á sjálf-
um, vegna mjög breyttra að-
stæðna og atvinnuhátta al-
mennt. Héndur, sem ekki
hafa náð saman, munu við
þessa breyttu staðhætti geta
hönd í hönd stórum bætt að-
stöðu alþýðusamtakanna:
Við Alþýðuflokksmenn töld
um, að hlutur þriggja kjör-
dæmá væri þó ekki að fullu
réttur. Þéssi kjördæmi voru
Reykjavík, Norðáusturlánd
og Suðvesturlandskjördæmi.
Það fékkst hins vegar ekkí
fram, en málið er samkomu-
lagsmál þriggja flokka, og
svo mikil bót frá ríkjandi á-
standi, að við*töldum, þfátt
fyrir þéssa annmarka, ekki
rétt að láta það valda frið-
slitum um málið, enda ér su
meginstefna, sem hér er tek-
in, áratuga baráttumál Ál-
þýðuflokksins.
Framsóknarmenn, sem eru
einu andstæðingar málsins,
hafa mjög skorað á menn að
hrista af sér öll flokksbön'd,
en á sama tíma má heyra um
allt landið hringla í „Frarii-
sóknarhandjárnunum“ al-
þekktu.
★ HRÓP ANDSTÆÐ-
INGANNA.
Alþýðuflokksfólk og stuðn-
ingsmenn Alþýðuflokksins
um land allt!
í þeirri kosningahríð, sem
nú fer í hönd, mun, eins og
ég sagði áðan, söngurinn urn
að nú skuli Alþýðuflokkur-
inn drepinn vera sunginn af
þessum andstæðingakór.
Við höfum á undanförnum
tveim áratugum heyrt þenn-
an söng, og þarf af þeim á-
stæðum ekki að bregða, —en
Ríkisstjórnin gerir stórátak í hafnamálum
Ríkisstjórnin hefur beitt sér fyrir því að 28 milljónir króna af erléndu láni fari til hafnar*
framkvæmda. Héfur lánsfé ekki verið notað að ráði til slíkra mannvirkja, nenia á Akranesi.
Vonandi stórbatnar aðstaða útgerðarinnar víða um land með bættum hafnarskilyrðum. Mynd
in sýnir framkvæmdir í Akraneshöfn fyrir nokkrum árum.
iiúiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiimmtitiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiniiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiii imiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiútciiiiiiin
þess skulum við gæta, að nú
mun þessi þríraddaði söngm'
kyrjaður hærra en nokkru
sinni fyrr, af því andstæðing-
unum er þörf á að fela eigin
málefnanekt og uppgjöf við
lausn vandamálanna,
Það er þó skylt að viður-
kenna það, serii rétt er um
lausn þeirra mála, sem af-
greidd hafa verið í tið þess-
arar ríkisstjórnar, að til ann-
arra flokka hefur örðið að
leita um fylgi við einstök mál
eða málaflok’ka. Sá stuðning-
ur hefur ýmist verið beinn
eða óbeinn, flokkar og einstak
ir þingmenn hafa greitt at-
kvæði með málum stjórnar-
innar eða sétið hjá. Af-
greiðsla málanna hefur því
eklti getað orðið nákvæmlega
eftir vilja Alþýðuflokksins,
þó að þau hafi verið fram-
kvæmd undir hans forystu.
Það er þessi jákvæða og á-
byrga forysta Alþýðuflokks-
ins, sem mest truflar nú skaps
muni andstæðinganna og
framkallar öll þeirra gífur-
yrði í hans garð.
I>á horfá höfuðandstæð-
ihgár kjördæmamálsins,
Framsóknarmenn, og þeir
úr liði kommúnista, sem
tregastir voru til fylgis við
málið, vonaraugum til þess
möguleika að eridurnýja
fýrri vináttu, méð því að
stöðva kjördæmamálið eftir
næstu kospingar. Þennan
draum sinn hyggjast þeir
helzt gera að veruleika með
því að ryðja Alþýðuflokkn-
um af þingi.
Af þessu er ljóst, að þrátt
fyrir afgreiðslu kjördæma-
málsins nú og ótta fyrrnefnds
liðs við næstu kosningar, að
endanlegt samþykki málsins
að næstu kosningum loknum,
er undir því komið, að allir
Alþýðuflokksmenn og vel-
unnarar jafnaðarstefnunnar,
hvar sem er á landinu, þjappi
sér saman í eina órofa heild
um niálefni flokksins, og
hefjist nú þégar Starfsamra
handa.
Það hefur oft áður verið að
okkur sótt, og undirróðurs-
niönnum hefur á stundum
tekizt að komast inn í okkar
raðir. Slíkir menri eru nú
ekki finnanlegir í okkar hópi.
Þeir, scm þar voru, hafa sjálf-
ir afklætt sig og villá riú eng-
um s-ýri.
Málefnin verða hér eftir
sem hingað til, leiðai'ljós Al-
þýðuflokksins, eins í þeirri
baráttu, sem í hönd fer. —
Það leiðarljós dofnar ekki
meðan skýr hugsun almenn-
ings og raunsætt mat fólks-
ins á staðreyndum, fær að
njóta sín. En til þess að svo
megi verða, má enginn sker-
ast úr leik. Það er.of seint að
hafa talið sig geta gert betrir,
daginn eftir kosningar.
Fram til baráttu fyrir
auknu lýðræði og frelsi til
fulltingis þeim, sem á erfið-
leikastundum þora að standa
að lausn vandamálánna. Það
verður bezt gert með elTingu
Alþýðuflokksins.
íiiiiiinniniiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiii
Ræða Péturs Péturssonar atpingism.
Framhald af 4. síðu.
sóknarflokknum þótt henta,
að fórna samvinnunni við jafn
aðarmenn, af einhverjum á-
stæðum sem mér eru ekki
kunnar.
Þ,
AÐ VIL ég taka fram, að
ég tel að fyrrverandi ríkis-
stjórn hafi komið mörgum
góðum málum áfram og áleið-
is, einkum þegar þess er gætt,
hvernig aðkoma hennar var,
þótt henni hafi mistekizt að
leysa efnahagsmálin og stjórn
arskrárbreytinguna. Sérstak-
lega er athyglisvert, hvernig
tókst að auka og efla atvinnu-
lífið víða úti um land. Alþýðu
flokkurinn hefur alltaf talið,
að fólk þyrfti að hafa sem
jafnasta atvinnu- og afkomu-
möguleika, hvar sem það
byggi á landinu. Hann hefur
talið að bezta aðferðin til að
sporna við fólksstraumnum
utan af landsbyggðinni og
hingað til þéttbýlisins væri
einmitt að auka atvinnutæki
og atvinnu út um hinar
dreifðu byggðir landsins.
Aukin framleiðsla er vissu-
lega undirstaða bættrar efna-
hagsafkomu og drjúg er út-
flutningsframleiðslan í mörg-
um hinna smærri plássa. Það
er því eðlilegt, að núverandi
hv. ríkisstjórn hafi mikinn á-
huga á því, að halda áfram að
auka uppbyggingu atvinnu-
lífsins úti um laridið.
-Á STÓRÁTAK í
HAFNARMÁLUM.
Ég vil nefna sem dæmi, að
nú er í fyrsta skiptj gert
verulegt átak til að koma
áfram ýmsum hafnarfram-
kvæmdum úti um land, þar
sem ákve'ðið er að verja a.
m. k. 28 millj. kr. tíl slíkrá
framkvæmda, umfram þær
12 millj. kr., sem gert er
ráð fyrir á fjárlögnm. Eil
allir vita, að góðar hafnir
eru undirstaða blómlegrar
útgerðar, Atvinnuöryggi
verður að tryggja í hinum
ýmsu byggðarlögum lands-
ins. Þessi trygging fæst bezt
með þvi að efla framieiðsl-
una. Fyrir því er Alþýðu-
flokkurinn reiðuhúinn til að
gera allt, sem honum er
unnt, til að auka atvsnnu-
tæki og efla framleiðslu,
hvar sem er á landinu.
X
IAFNAÐARMENN líta á
það sem kjarna allrar sinnar
baráttu, að láta málefnin ráða
hverju sinni og taka ábyrga
afstöðu til mála. Ekki er ó-
líklegt að stundum hefði AI-
þýðuflokkurinn getað haft í
frammi meiri áróður og tek-
ið ábyrgðarlausari afstöðu til
einstakra mála. Má vera að
hann hefði gétað eitthvað auk
ið fylgi sitt um strindarsakir
með slíkum vinnubrögðum.
En jafnaðarmenn munu aldr-
ei fara inn á þá braut. Þeir
líta á viðfangsefnin hverju
sinni, eins og þau raunveru-
lega eru. Síðan vinna þeir að
lausn þéirra eftir þeim leið-
um, sem þeir telja hagkvæm-
ast fyrir þjóðfélagið í heild.
Álþýðuflókkurinn héfur bar-
izt fyrir mörgum sanngimis-
málum, sem hafa snert béiiit
og óbeint flesta fslendinga.
Hann telur að árangur af bar-
áttunni hafi orðið góður.
Flokkurinn mun því halda á-
fram að nota sömu haráttu-
aðferðir eins og hann hefur
gert til þessa. Árangurinn á
að verða betri afkoma þjóðar-
innar í heild, og sem jafnast-
ur hlutur allra landsmanna £
þjóðarauði og þjóðartekjum.
Frelsi — Jafnrélfi — Bræðralag
Alþýðublaðið — 15. maí 1959