Alþýðublaðið - 16.06.1959, Side 4

OPINBERUN
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjórar: Benedikt Grön-
dal, Gísli J. Ástþórsson og Helgi Sæmundsson (áb.). Full-
trúi ritstjórnar: Sigvaldi Hjálmarsson. Fréttastjóri: Björg-
vin Guðmundsson. Ritstjórnarsímar: 14901 og 14902. Aug-
lýsingasími; 14906 Afgreiðslusími: 14900. — Aðsetur: Al-
þýðuhúsið. Prentsmiðja Alþý ðublaðsins. Hverfisg. 8—10.
Framsókn hrópar húrra
ÞAÐ er sumu leyti dálítið spaugilegt að lesa
Tímann í þessari kosningabaráttu. Hann hamast
gegn ríkisstjórninni og reynir að gera stefnu henn
ar í efnahagsmálunum tortryggilega. Hann leit-
ast við að vekja óánægju hjá launþegum vegna nið
urfærslu kaupsins, hann reynir jafnvel að gera
niðurgreiðslur landbúnaðarafurðanna tortryggi-
legar í augum bænda, og ef hann fréttir, að kíló-
gramm af rúmjöli hafi hækkað um nokkra aura,
þá hrópar hann: Húrra! Þarna sjáið þið, hvernig
ríkisstjórnin svíkur loforð sín!
Tíminn virðist alveg vera búinn að gleyma
því, að í fyrrverandi ríkisstjórn lögðu ráðherrar
Framsóknarflokksins og þingflokkur hans til, að
launþegar gæfu eftir bótalaust sem svarar 15 vísi
tölustigum, en ekki sem svarar 10 stigum, eins og
niðurfærslulögum kváðu á um. Samkvæmt tillög-
um Framsóknarflokksins átti því kaupeftirgjöfin
að vera 50% meiri en hún varð. Og Tíminn hefur
heldur ekki fyrir að minna lesendur sína á það, að
Framsóknarflokkurinn beitti sér mjög gegn öllum
niðurskurði á fjárlögum. í stað þess vildi hann
láta hækka innflutningsgjöldin, þótt það hefði auð
vitað haf't í för með sér verðhækkanir á erlendum
vörum. En þá hefði rúgmjölið hækkað meira en
um nokkra aura. Hins vegar hefði Tíminn þá
ekki hrópað neitt húrra.
Það sýnir sannleiksást þeirra, sem Tímann
skrifa, að þeir skuli leita uppi dæmi um smávægi
legar verðhækkanir á erlendum vörum, sem eig’a
rót sína að rekja til verðbreytinga utanlands, en
steinþegja um hliðstæðar verðlækkanir, jafnvel
þótt þeir viti um þær. Og það sýnir hug þeirra í
garð þeirra stefnu, sem nú er fylgt til þess að
stöðva verðbólguflóðið, að þeir skuli birta slíkt
sém stórfréttir. Það eina, sem máli skiptir, er auð
vitað, að ekki verði breytingar til hækkunar á
heildarverðlaginu. Núverandi ríkisstjórn hefur
gert ráðstafanir til þess áð þær verði mældar á
eins réttan og heiðarlegan hátt og unnt er og beitti
sér þess vegna fyrir því, að tekinn var upp nýr
vísitölugrundvöllur. Samkvæmt þeim vísitölu-
grundvelli hefur framfærslukostnaður ekki hækk
að. Það skiptir meira máli en hitt, hvort rúgmjöl
hækkar um nokkra aura um skeið eða sykur
lækkar um svipaða upphæð um tíma. Ef Tíminn
hefði heiðarlega og þjóðholla afstöðu til efnahags
málanna, ætti hann að skýra frá þessu og hrópa
húrra fyrir því.
Lsknafélag íslands
heldur aHalfund og læknaþing
í Reykjavík 25.—27. júní. Auk aðalfundarstarfa verða flutt
nokkur lerindi á þinginu.
Prof. Knud O. Möller, frá Kaupmannahöfn, verður gest-
tir félagsins og flytur erindi um Psychopharmaca föstudaginn
26. júní kl. 20,30 í Háskólanum.
Læknastúdentum í miðhluta og síðari hluta er heimill
aðgangur að fyrirlestrum á þinginu.
STJÓRN L. í.
ÞAÐ þykir ef til vill ein-
kennilega tekið til orða að
segja, að það sé sálfræðilge
opinberun að lesa blöð Al-
þýðubandalagsins í vetur og
vor. Þó er þetta sannleikur.
Opinberunin er hins vegar
enginn dýrðarleiki, engin
„fagra veröld“, heldur heim-
ur haturs og hræðslu, en
raunar férðast kommúnistar
oftar en hitt um þau byggð-
arlög.
Uppistaða og ívaf allra hat-
ursskrifa þessara blaða er um
Alþfl., og hefur nú. fyrst kast-
að tólfunum, síðan Alþfl.
myndaði minnihlutastjórn
sína, þá er nú situr.
En ósköp eru röksemdir
blessaðra blaðanna mótsagna-
kemidar: Því er sem sé haldið
fram, að Alþfl. sé „deyjandi
flokkur“, raunar „dauður
flokkur“, og honum fylgi eng
ir nema „bitlingasjúkar eftir-
legukindur“, sem í æsku hafi
tekið trú á flokkinn og „hangi
síðan á honum eins og lömb
á spena“, eins og smekkvísir
ritarar Alþýðubandalagsblaða
orða það.
En okkur verður spurn: Hví
þá öll þessi skrif um Alþfl.?
Þarf að eyða svona mikilli
prentsvertu á „dauðan
flokk“? Ekki ætti þar að vera
feitan gölt að flá um fylgi.
Ekki ætti hinn „eini sanni
ílokkur verkalýðsins“, eins og
Alþýðubandalagið titlar sjálft
sig, að óttast um verkalýðs-
fylgi sitt fyrir „dauðum
flokki“. Og ef efnahagsað-
gerðir Alþfl. í vetur eru svo
ofboðsleg árás á kjör verka-
lýðsins, eins og Alþýðubanda-
lagsblöð fullyrða, þá ættu
þau ekki að þurfa að eyða eins
mikilli vinnu í að sannfæra
lesendur sína um sannleiks-
gildi orða sinna og þeir gera.
Menn ættu að geta fundið
þetta á pyngju sinni, ef tölur
Alþýðubandalagsblaða eru
réttar um mál þessi.
En einhverra hluta vegna
treysta Alþýðubandalagsblöð-
in alls ekki á það, að fólk sjái,
hve „voðaleg11 verk Alþfl. séu,
nema þau bendi á það. Ein-
hver óljós grunur virðist á-
sækja þessi blessuð blöð um
það, að óþarflega margir láti
sér hugkvæmast, að kannske
væru kjör þeirra nú ekki sér-
staklega góð, ef kaupgjald
væri greitt eftir kaupgialds-
vísitölu, er hækkaði á þriggja
mánaða fresti, meðan fram-
færsluvísitalan yxi risaskref-
um mánaðarlega. Hver veit
líka, virðast þessi ágætu blöð
hugsa, nema fólk fari að
grufla út í, hvert verðlagið
væri eiginlega nú, ef ekki
hefði verið gripið um taum-
ana í vetur, hvað t. d. launin
hefðu hrokkið hjá barnmörg-
um fjölskyldum, ef mjólkin
væri komin yfir 5 kr. lítrinn
og kjötkílóið farið að nálgast
40 krónurnar?
Svo að menn tali hæðnis-
laust um taugaveiklunarskrif
Alþýðubandalagsblaðanna, er
★ Hvers vegna eykst
sparifé í bönkunum?
★ Þrefaldast á sex mán-
uðum.
★ Hverjir standa á bak
við mjólkurfræðing-
ana.
★ Gleðitíðindi Tímans..
Rúgmjöl hækkar um 5
aura.
INNLÖG sparifjár hafa þre-
faldast í bönkunum hina síð-
ustu sex mánuði. Það virðist svo
sem fólk hafi öðlast meiri trú á
gildi pening-anna en það áður
hafði, Hvers vegna? Vegna þess
að fólkinu finnst sem, að minnsta
kosti í bili hafi tekist að stöðva
verðbólguna. Aukin inlegg í
bankana er gleggsti votturinn
um endurvakna trú fólksins á
því, að það sé einhvers virði að
spara fé.
ÞAÐ er lífsnauðsyn fyrir þjóð
ina og atvinnuástandið hjá henni
að láta þessa von ekki bregðast.
Þess vegna er ríkistsjórnin líka
staðráðin í því að gera allt sem
í hennar valdi stendur til þess
að halda öllu í eins föstum skorð
um og unnt er, bæði vöruverði
og kaupgjaldi. Vöruverðinu á
innlendum markaði ræður þjóð-
in sjálf. Það er að segja þegar
um innlendar afurðir er að ræða,
en það sama gildir ekki þegar
um erlendar vörur er að ræða.
ÞAÐ er að vísu hægt að koma
í veg fyrir að erlendar vörur
hækki vegna hækkana á farm-
gjöldum, sem aftur miðast að
miklu leyti við kaupgjald á skip
i n n es
o r n i n u
unum, en við verð þeirra er ekki
hægt a ðráða er það miðast við
breytingar á erlendum markaði.
Þetta hlýtur öllum að vera ljóst.
Sem betur fer hafa ekki orðið
miklar sveiflur á verði erlendra
vara, sumar hafa að vísu hækk-
að nokkuð, en aðrar lækkað eins
og til dæmis sykur.
ALMENNINGUR talar mjög
mikið um það, að það fari eftir
því hvort flokkar séu í stjórnar-
andstöðu eða ekki hvað þeir tala
mikið um verðhækkanir. Það
hefur til dæmis vakið athygli, að
svo brá við u mleið og kommún-
isar og Framsóknarmenn hlup-
ust frá vandamálunum í desem-
ber, fóru þeir að segja frá hækk-
unum á vörum eins og miklum
gleðitíðindum. Fyrir fáum dög-
um birti Tíminn stóra tveggja
dálka grein eins og um mikil
gleðitíðindi væri að ræða. Til-
efnið var að kg. af rúmmjöli
hefur hækkað um fimm aura!
ÞAÐ VEKUR líka athygli, að
kommúnistar stjórna hinu svo-
kallaða mjólkurfræðingafélagi,
en Framsóknarmenn eru í mikl-
um meirihluta í félaginu. Fer
ekki að vakna grunur um það,
að þessum flokkum sé að
minnsta kosti alveg ósárt um
,,eftirvinnuverkfall“ fræðing-
anna? Standa þessir flokkar bak
við verkfallið? Blöð þessara
flokka ræða lítið um deiluna —
og hafa að minnsta kosti ekki
birt -einn stafkrók andstæðan
henni.
' AÐ LÍKINDUM verður nú kos
ið um efnahagsmálin og stöðvun
ríkisstjórnarinnar á dýrtíðar-
skrúfunni fremur en nokkuð
annað mál. Sú mun raunin að
minnsta kosti í þéttbýlinu. —
augljóst, að þau vitna um ótta
og óttinn er veikleiki. Þau
treysta ekki málstað sínum
og röksemdum, grípa í
hræðslu sinni til rógs- og
blekkingarvopna, gera sjálf
sig hvort tveggja í senn brjóst
umkennanleg og óhugnanleg.
Óneitanlega er það sem' sé
brjóstumkennanlegt, að
„næststærsti flokkur lands-
ins“, eins og Alþýðubandalag-
ið kallar sig, skuli hafa það
mest um stjórnmál að segja
í dag, að Alþfl. sé svo ofboðs-
lega „vondur flokkur“ og „al-
veg deyjandi flokkur“, meðan
óneitanlega bíða mörg mál úr-
lausnar, sem þjóðin óefað vill
vita, hvernig „næst-stærsti
flokkurinn“ vill taka á. En ó-
hugnanlegt verður hitt að
teljast, að fram að þessu skuli
um 15 þús. ísl. kjósenda hafa
látið lokkast inn í heiðnaberg
haturs og ótta til kommúnista.
Er ekki kominn meir en
tími til að þessir kjósendur
komi út í sólina og blæinn til
að byggja upp samfélag frið-
ar, frelsis, jafnréttis og
bræðralags í samvinnu við og
undir merkjum Alþfl.? Hann
og aðeins hann getur leitt ís-
lenzka alþýðu fram til slíks
samfélags.
S'amfélag kommúnismans
— en Alþýðubandalagið er
aðeins einn dulbúningur
hans — verður aldrei annað
en samfélag óttans.
(Alþýðumaðurinn.)
Hins vegar er ekki ólíklegt að
fremur verði kosið um kjör-
dæmamálið í dreifbýlinu, eða
réttara sagt, í litlu kjördæmun-
um. En, að því sem til fréttist
munu þar verða litlar breyting-
ar. Sagt er að líkur bendi til að
tveir Sjálfstæðismenn falli, en
um leið alveg eins mikil líkindi
til að tveir Framsóknarmenn
falli í öðrum kjördæmum.
TELJA verður víst, að með
samningum þriggja flokkanna á
alþingi um kjördæmamálið, hafi
því í raun og veru verið ráðið
til lykta. — Þess vegna er eðli-
legt, að kosið sé um efnahagsmál
in fyrst og fremst.
Hannes á horninu.
Árnesiiipr!
Tek nú aftur
vatns- og hitalagnir.
HILMAR LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 63. Selfossi.
Verzlunin Gnoð,
auglýsir:
Hörpusllki, Spread og
Slipp málning.
snyrtivörur
og margs konar smávörur.
Enn fremur gallabuxur. —
Peysur — Hosur o. fl. á
telpur og drengi í sveitina.
Næg bílastæði.
Verzlunin Gnoð,
Gnoðarvogi 78. Sími 35382.
Húselgendur.
önnumst allskonar vatns-
og hitalagnir
HITA IAGNTR h.i
Símar 33712 — 35444.
4 16. júnf 1959 — Alþýðublaðið