Alþýðublaðið - 21.06.1959, Síða 5

Kirkjuþáttur
JÖRÐINA A 40
DÖ6UM
PHILEAS FOGG fór um-
hverfis jörðina á 80 dögum,
en Vínafílharmóníusveitin
ætlar að fara svipaða leið á
40 dögum, — og halda tón-
leika jafnframt.
Hljómsveitin leggur upp í
haust og mun spila í Nýju
Dehli, Bombay, Manila,
Hong Kong, Osaka, Nagoya,
Honolulu, San Francisco,
Los Angeles, Chicago, Cleve-
land, New York, Boston, At-
lanta, Washipgton og Mont-
real.
Tilgangur þessarar hljóm-
leikafarar er meðal annars
að kynna verk Antons
Bruckners, sem er furðu lítið
þekktur utan Austurríkis.
Herbert von Karajan mun
stjórna sveitinni.
' KEGAR Jen Min Je Pao
(Dagblað fólksins) í Peking
tilkynnti hátíðlega stofnun
fyrstu kínversku kommún-
anna varð vestrænum stjórn-
málamanni að orði, að hér eft-
ir létu aðeins bjartsýnismenn
kenna börnum sínum rúss-
nesku, svartsýnismennirnir
létu kenna þeim kínversku.
Þetta er að vísu tekið allharka
lega til orða, en sýnir þó,
hvaða álit margir stjórnmála-
menn hafa á Kína. „Látum
Kína sofa,“ sagði Napoleon.
„Oss mun alla iðra þegar það
vaknar11. Vakning Kínverja er
vafalaust heimssögulegasti at-
burður 20. aldarinnar. .
S VARTSÝNISMENN vest-
urlanda láta í það skína, að
verja greinir á um ýmsa hluti
á sviði marxismans. En allar
hugleiðingar um opinberan
f jandskap milli Kreml og Pek-
ing í nánustu framtíð hafa
ekki við sterk rök að styðjast.
En það er vert að gera sér
grein fyrir í hverju deilurnar
liggja og hve ólíklegt er, að
hagsmunir Rússa og Kínverja
í Asíu geti farið saman um
aldur og ævi.
Mao-Tse-Tung
heimurinn eigi um að velja
milli kommúnisma og kjarn-
orkustyrjaldar. En síðustu at-
burðir í Kína benda til þess,
að eining hins kommúnistiska
heims sé ekki slík sem látið
er í veðri vaka. Rússa og Kín-
IAO TSE TUNG var frá
því fyrsta álitinn endurskoð-
unarsinni og frávillingur a'
klíku ráðamannanna í Kreml
Rússar hafa aldrei skilið
bænda-kommúnisma Maos
Hann var áður fyír hvað eftir
annað víttur fyrir afbrigðileg-
ar skoðanir, einkum fyrir að
leggja ekki nægjanlega á-
herzlu á forystuhlutverk
verkalýðsins í byltingunni.
Eitt sinn var honum meira að
segja vikið úr kommúnista-
flokknum. Stalin studdi ríkis-
stjórn Sjang Kai Sjeks allt til
ársins 1945 og það var ekki
fyrr en 1949, er Mao hafði
sigrað Kína, að hann viður-
kenndi mistök sín.
1949 sagði Mao, að það tæki
hálfa öld fyrir land sitt að
komast á sama stig og vestur-
lönd í framleiðslu og bættum
lífskjörum. En nokkrum árum
síðar eru kommúnurnar stofn-
aðar í Kína og um leið vikið
út af vegi hins rússneska
kommúnisma. Mao viil ekki
einungis fara aðrar leiðir en
Rússar, heldur reynir hann
að fara miklu hraðar í sakirn-
ar en þeir.
AlLT FRÁ 1949 hafa sam-
skipti Rússa og Kínverja ver-
ið blandin varúð á báða bóga,
og hefur tekizt að leyna tor-
tryggninni undir orðskrúði
Fframliald á 10. síðu).
SYN0DUS
HWMWIWWWM<MMM«MWMWWMWMWMMWWWWWW>MWIWWWVWWtWIWWWWMMM»W
Krústjov
PRESTASTEFNAN
ER AÐ HEFJAST.
HÚN er sameiginlegur fund-
ur allra presta í biskupsdæm-
inu. En þar eru ekki fyrst og
fremst rædd stéttarmálefni,
heldur öll þau mál, er varða
kirkjuna sem heild, og enn-
fremur viðhorfið til þeirra
vandamála þjóðfélagsins,. sem
kirkjan vill láta til sín taka.
Áður fyrr komu prestar sjaldn
ar saman en nú, og það gat
jafnvel átt sér stað, að kenni-
menn, sem áttu langan starfs-
feril að baki, hefðu aldrei á
synodus komið. Nú er synod-
an venjulega f jölmenn, og gef-
ur gott tækifæri fyrir prest-
ana að kynnast hver öðrum.
ÞEGAR HEIM KEMUR.
OFTAST nær fara prestarn-
;ir hressari og glaðari af fund-
ium sínum, og fullir löngunar
til að hagnýta sér heima fyrir
ýmsar góðar hugmyndir, sem
■fram koma í samræðum
þeirra. — En þá kemur í ljós,
að margt er örðugra í fram-
kvæmd en vera bæri, með-
fram sök-um þess, að prest-
arnir eru of einangraðir í
starfi sínu. Allt of margir líta
svo á, að kirkjan sé prestarn-
ir og prestarnir séu kirkjan,
— og kirkjumálin komi eig-
inlega ekki öðrum við en
þeim.
HINN ALMENNI PRESTS-
DÓMUR — SÖFNUÐIRNIR.
SAMKVÆMT' lútherskri
kenningu er hver kristinn
maður prestur, og hefur sömu
'skyldur við kirkjuna og hinn
vígði prestur. Kirkjan sjálf er
„prestafélag“ eins og postul-
inn Pétur kemst að orði. —
Margir eru þeirrar skoðunar,
að söfnuðir landsins muni efl-
ast, og fjöldinn fá meiri á-
huga, ef hér væri fríkirkja.
Þetta er ekkert ánnað en vit-
leysa. Trúarlegur áhugi fer
ekki eftir kirkjuskipaninni í
sjálfu sér. Hitt er annað mál,
að eigi íslenzk þjóðkirkjá að
geta fylgzt með tímanurn,
þarf að verða breyting á
ýmsu. Annað hvort verður
kirkjan að fá sérstakan sióð
—- kirkjusjóð, sem biskup,
kirkjuþing og synodus ráði yf
ir, eða alþingi verður að
leggja fram fé’til ýmiskonar
kirkjulegrar starfsemi, sern.
ekki tíðkaðist, þegar .núver-
andi kirkjulöggjöf var sett.
Finnska fyrirkomulagið ?r að
mörgu "leyti ágætt. Þar fær
.kirkjan vissa upphæð (hokk-
ur 'lc af tekjuskatti landsins)
til umráða, og hefur síðan
sína eigin stjórn. Áðeins
nókkur hluti fer til að launa
presta eða aðra kirkjunnar
þjóna, eh kirkjan heldur uppi
barnaheimilum og elliheimil-
um í stórum stíl, og léttir
þannig miklum byrðum af
bæj ar-' og sveitarfélögum.
„VAKNING“.
OFT hefur verið sagt, að ísl.
söfnuðir .þyrftu vakningar við.
-—■ En. vakning er ekki þaÖ,
að mnen rjúki upp til handa
og fóta, æsist upp, vegna
sriöggra áhrifa frá eirihverj-
um ofsatrúarmönnum, heldur
blátt áfram þetta, að allir trú-
aðir menn, hvar í flokki sena
þeir standa, hafi mannrænu
í sér til að styðja sinn sókn-
arprest, sækja méssur, taka
þátt í þyí samsta.rfi, sem hann
langar til að koma á ;fót í
söfnuði sínum. Vakning þýðir
einfaldlega það, að þáð' íólk;
sem í hjarta sínu vill vera
. Krists megin, vakni af vínm
aðgerðarleysisins. — Se.gi.all-
ir rétt til litar, mun það koma
í ljós; áð Kristur og ’karítja
hans er- þrátt fyrir allt stérk-
asta aflið í íslenzkri þjóðarsál.
BISKUPSVÍGSLA.
SYNODUS hefst í þetta: sinn
með biskupsvígslu. Aliir
landsmenn munu óska hinunii
nýja biskupi góðs. En gætúra
Framhald á 10. síðu.
5,
HÐASTLIÐINN sunnudag
varð að kalla indverska her-
inn til Keralafylkis, sem kom-
múnistar stjórna, þar eð fylk-
isstjórinn gat ekki hindrað
almenning, sem gerði Upp-
reisn gegn yfirráðum kom-
múnista í að fara kröfugöng-
ur og efna til mótmælafunda.:
Óánægjan með hina kommún-
istisku stjórn fylkisins náði
hámarki, er hún skipaði fysjr
um þjóðnýtngu á fylkisskól-
um og aukna fræðslu urn
kommúnisma í skólunum,- og
hefur meiri'hluti íbúanna
hindrað oþnun skólanria eftir
hina nýju löggjöf. Vitað er, að
fimm márins hafa látið lífið í
átökunum og margir verið
handteknir. Ríkisstjórnin í
Nýju-Delhi hefur farið var-
lega í sakirnar í þessu máli
og ekki fyrr en í óefni var
komið, að hún sendi herlið á
vettvang.
I
LÝÐRÆÐISRÍKJUM efna í
kommúnistar gjarnan til mót- |
mælafunda og óeirða og krefj |
ast þess, að löglega kjörnar |
ríkisstjórnir víki fyrir kröf- |
um ,,fólksins“, Iiérlendis eru |
Slíkar krofur orðnar fléiri eri f
Framhald á 10. síðu. •Iiiimmiimimiinnimiiiiimmmmiiiiiiiiiiiiiiminíii
íbúar Keralafylkis eru
um 14 milljónir að tölu.
Þar ér alþýðumennturi á“
hærra stigi en annars stað
ar á Indlandi og talsverð-
ur hluti íbúanna er róm-
versk kaþólskrar trúar
frá gamalli tíð.
Kerala er nálægt suð-
urbdda Indlands, vestan-
cerðum.
Alþýðublaðið — 21. júní 1959 §