Alþýðublaðið - 01.07.1959, Blaðsíða 6

SKOTASÖGURNAR virð
ast vera ótæmandi og hér
er sú nýjasta, sem við höf-
um heyrt:
Maclntosh og kona hans
áttu sér aðeins eina ósk í
þessum heimi: Flugferð, —
af því að þau höfðu aldrei í
flugvél stigið. Ástæðan var
að sjálfsögðu sú, að þeim
fannst það ailt of dýrt.
Dag nokkurn fekk Mac-
Intosh hugmynd. Hann fór
ásamt konu sinni til næsta
flugvallar til þess að at-
huga, hvort hann hitti ekki
einhvern einkaflugmann
sem vildi Jeyfa þeim að
fljúga með sér ókeypis. Jú,
þau hittu einn og báru upp
erindið.
Flugmaðurinn svaraði;
— Hver fiýgur svo sem
ókeypis nú á dögum? Ekki
ég_ En þú ert vænsti karl,
Maclntosh og ég býð þér
hér með og þinni konu í
örstutta flugferð ókeypis —
en með því skilyrði, að þú
steinþegir allan tímann. Ef
þú lætur svo mikið sem
eitt orð út úr þér á leiðinni,
— þá verður þú að borga
mér 10 sterlingspund.
Maclntosh varð himinlif-
andi og tók þessu þegar.
Þau lögðu af stað og hann
steinþagði alla leiðina,
þótt flugvélin gerði hinar
hættulegustu hundakúnstir
í loftinu og hjartað í hon-
um berðist ótt og títt af
skelfingu.
Þegar flugvélin lenti,
sneri flugmaðurinn sér við
og sagði:
— Ja, mikið asskoti
stóðstu þig vel, Macintosh.
— Já, svaraði hann og
þurrkaði svita af enninu.
En erfitt var það, — sér-
staklega, þegar konan mín
féll útbyrðis.
ÞAÐ er skammt stórra
\ högga í milli í ástamál-
um belgísku konungs-
fjölskyldunnar. Albert
prins gengur í heilagt
hjónaband 2. júlí, — og
nú eru raddir uppi um
það, að sjálfur Boudouin
konungur ætli að gera
slíkt hið sama. Það hafa
ekki svo sjaldan komizt
á kreik sögur um hjóna-
bandshugleiðingar Belg-
íukonungs, en nú H,efur
hann sjálfur sagt: ,,Að
þessu sinni er orðrómur
inn á rökum reistur.“ —
Hin væntanlega brúður
er talin vera Marie The-
rese prinsessa af Bour-
bon-iParma. Myndin er
af henni, •—- að vísu ekki
í brúðarklæðunum. Svo
skammt undan er brúð-
kaupið ekki ennþá.
Leizi ekki á mafseðilinn.
HÖFÐINGI mannætu-
flok'ks var í sinni fyrstu
Ameríkuför á fyrsta flokks
lystiskipi. Fyrsta daginn
settist hann við borð í mat-
salnum og bað um matseð-
ilinn. Að vörmu spori kom
þjónninn aftur og rétti hon
um matseðil dagsins Mann
ætuhöfðinginn rýndi lengi
í snepilinn, hristi síðan höf-
úðið og sagði:
— Hér er ekkert, sem ég
hef áhuga á. Gæti ég ekki
heldur fengið að sjá far-
þegalistann?
iiiHniiiiMiiiiMimmiiiiHiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiliiiimiiiiilliilillliliiiniiiiiiiiiiiiiiiiiinH
og þar fram eftir götunum.
Málið var rannsakað þeg
ar í stað og eftir miklum
krókaleiðum og %ftir-
grennslan kom það upp úr
dúrnum, að tólf ára gamall
drengur var valdur að lit-
breytingum þvottsins. Hann
hafði verið gerður út frá
öðru þvottahúsi í nágrenn-
inu, sem var í hörkusam-
í HVERT skipti sem ný keppni við hið fyrrnefnda.
tízka er innleidd hjá kven- Snáðinn hafði se^t litarefni
fólkinu, setja karlmennirn- í þvottavélarnar.
ir sig upp á móti henni. En
ekki er kvenfólkið betra,
ef karlmennirnir af van-
mætti sínum finna upp á
einhverju nýju í sínum
hversdagjslega klæðaburði.
Sem dæmi má nefna, að
þegar fyrsti karlmaðurinn
gekk um götur Lundúna-
borgar með uppspennta
regnhlíf, hópaðist kven-
fólkið utan um hann og lú-
barði hann fyrir þetta ó-
svífna uppátæki.
Ennþá ver fór fyrir ves-
alings manninum, sem
fyrstur sýndi sig með pípu-
hatt á höfðinu. Fjölmargar
konur féllu í yfirlið af
hræðslu og börn og hundar
lögðu á flótta í ofboði og
skelfingu.
Ef til vill eru þessi tvö
atvik ástæðan til þess,
hversu karlmenn eru íhalds
samir og tregir til nýjunga
í klæðaburði!
MiilllliiiiiilliiiliiiliiiiiillliiiiiiiiiiiiiiiiliiiiitiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiifiitiiMiiiiiiiiinii
breyffi um
lit
í NEW YORK gerðist
ekki alls fyrir löngu ein-
kennilegur atburður í al-
menningsþvottahúsi. Dag
nokkurn þegar viðskipta-
vinir, sem voru að þvo
þvott, ætluðu að taka hann
úr þvottavélunum, brá svo
við, að allur þvotturinn
hafði skipt um lit. Hvíti
þvotturinn var orðinn ljós-
ráuður, gulur og blár, —
bláir kjólar urðu grænir,
— gular blússur fjólubláar
Rómantík á
okkar dögum
í VOLSTON í Eng-
landi fengu nemendur
og kennarar í barna-
skóla bæjarins frí dag
nokkurn. -— Ástæðan
var sú, að það upp-
götvaðist um morgun
inn, að skólastjórinn
var sturiginn áf með
einkaritaranum, ungri
ljóshærðri og fallegri
stúlku. — Nemendur
fengu sem sagt frí út
á þetta í staðinn fyrir
að skrifa rigerð eins
og ráðgert hafði verið.
Efnið átti að vera:
„Fær rómantíkin
staðizt á o.kkar dög-
um?“
ÞAÐ bezta við sjón-
varpið, segja þeir sem
það hafa, er, að maður get-
ur glápt á það, þegar leiðin-
legir gestir koma í heim-
sókn — þangað til þeir
fara.
☆
24% AF ÞEIM, sem
bjuggu í Hirosima, þegar
vetnissprengjunni var varp
að, eru enn á lífi. Borgin
hafði 385 000 íbúa 6. ágúst
1945 — af þeim lifa nú að-
eins 92 900.
Hafar „My
Fair Lady"
ÓPERETTAN ,,My Fair
Lady“ var sýnd í tvö ár á
Broadway og eitt ár í Lond-
on. Hvert einasta kvöld,
sem óperettan gekk, stóð
Rex Harrison á sviðinu og
allir e.\kuðu og virtu bæði
óperettuna og hann. Kay
Kendel, eiginkona Rex Har-
rison, er sennilega eina und
antekningin. Hún elskar
og virðir aðeins Rex, — en
hatar hins vegar óperettuna.
í þrjú ór hefur óperettan
átt sök á því, að Kay hefur
orðið að sitja ein heima
hvert einasta kvölc
um árum er stolið i
bandi okkar,“ segi:
blaðaviðtali fyrir sl
lýsti hún yfir hatri
vanþóknun á „IV
Lady“ og fann he
til foráttu.
— En yður hlýti
geðjast að einhve
öllum hinum brí
lögum óperettunna
blaðamaðurinn inn
— Nei, svaraði.
Mér finnst þau öll
hópa þrautleiðinle:
söngurinn var skei
astur.
Eins og lög mæ
er þjóðsöngurinn
ævinlega eftir síðu
ingu verks í ens
húsi!
Nyjasta nýtt í hárgreu
NÚ er það að komast í tízku að hafa kusk í ai
að vísu ekkert venjulegt kusk, sem fýkur upp ai
og torgum, — heldur örlitla fjöður, sem fest er
krókana. Tízka þessi er fundin upp af ítölsl
greiðslusérfræðingi og kallast FLAMINGO.
TÝNDI
GIMSTEINNINN
LEYNILÖGREGLUMENN
Scotland Yard eiga annríkt.
Fyrst og fremst ríður á, að
koma demöntunum, sem
Annie Pasman gætir, í ör-
ugga geymslu. Leynilög-
reglumaður ásamt Walarv-
en og Frans fara til hótels-
ins, en um leið og þeir
koma í anddyri þess, er þar
múgur og marg:
allt á ringulreið
fljótt að vita, h'
gerzt; Annie he
numin á brott. Fr;
laus af undrun.
fjáranum hafa þ
0 1. júlí 1959 — Alþýðublaðið