Alþýðublaðið - 07.10.1959, Blaðsíða 3
SINFÖNÍUHLJOMSVEIT
ÍSLANDS hélt fyr'stu tónleika
sína í haust í Þjóðleikhúsinu í
gærkvöldi undir stjórn hins á-
gæta, þýzka hljómsveitarstjóra
Wilhelms Brúckner-Ruggeberg
írá Hamborg.
Á efnisskránni voru concer to
grosso í F-dúr op. 6, nr. 2, eftir
Hándel Oa eiga strengjahljóð-
. faeraleikararnir lof skilið fyrir
frammistöSuna. Af einleikurum
fcer sérstaklega aS geta Björns
Ólafssonar og Jósefs Felzmanns
, ■— en mest reyndi á þá og skil-
. iuðu þeii' hlutverkunum prýði-
; lega. Siegfried-Idyl eftir Wagn-
: ®r var vel leikin, en mér fannst
Siún eiga illa heima á efnis-
ekránni.
Síðasta verkið á efnisskránni
Var Eroica Beethovens, prýði-
• lega leikin með skýrum frans-
eringum. Verst er að fá ekki að
! lieyra, fleiri hljómleika með
þessum ágæta stjórnanda, úr
því að hann er kominn alla
þessa leið, en vonandi kemur
fcann snarast aftur. — G-G.
Unguin Bre!9firð-
á félagivisi og
dans - ókeypis
FYRSTA skemmtikvöld Breið-
firðingafélagsins í Reykjavík á
þessu hausti verður n. k. föstu-
dagskvöld 9. okt. í Breiðfirð-
ingabuð. Hyggst félagið þá
fcjóða ungum Breiðfirðingum ó-
keypis upp á félagsvist og dans,
einkum þeim, sem nýkpmnir
®ru í borgina.
Vonar félagið, að margir
þekkist það boð, því að tilgang-
ur félagsins er sérstaklega að
auka kynni og samstarf brott-
fluttra Breiðfirðinga og niðja
þeirra, og halda þannig tengsl-
ram þeirra innbyrðis og til átt-
fcaganna. — Eitt aðalmál fé-
lagsins nú er að efla Björgun-
arskútusjóð Breiðafjarðar og
Siefur miðað vel í þá átt. Þá
Jiefur félagið og lagt fram
krafta sína til að vekja áhuga
á hinni myndarlegu kirkju-
fcyggingu að Reykhólum, stofn-
eð þar minningarsjóð breið-
firzkra mæðra í sambandi við
þá hugmvnd, að kirkjan verði
lielguð mæðginum frá Skógum,
Þóru Einarsdóttur og Matthíasi
Jochumssyni.
ísbrjóturinn „Lenin“ er ■
um þessar mundir í ■
reynslusiglingu sinni í :
Eystrasalti. — Myndin er :
tekin í vélarúmi „Lenins“, j
þar sem fyrir er komið j
þremur kjarnorkuknúð- :
um tús-bínum, er fram- ;
leiða samtals 44 þúsund j
hestafla orku. •
Isbrjóturinn er 17 þus- :
und lestir, getur siglt ár- ;
um saman án þess að taka ;
eldsneyti, getur brotið l
3% meters þykkan ís og :
ætti því að .geta siglt til ;
Norðurpólsins. j
í rúmsjó er ganghraði I
„Ijeniíis“ 18 sjómílur. :
„Ef englll ég væri"
KL. 22,10 hefst ný
kvöldsaga í útvarp-
inu: „Ef engill ég
væri“ eftir Heinrich
Spoerl (Ingi Jó-
hannesson þýðir og
les). Annars er dag-
þannig: Kl.
20,30 Að tjaldabaki.
Kl. 20,50 Rögnvald-
Sigurjónsson
leikur einleik á pí-
anó. Kl. 21,05 Upp-
lestur: Kristín Anna
Þórarinsdóttir leikkona les ljóð
eftir Baudelaire, Garcia Lorca
og Alberti í þýðingu Málfríðar
Einarsdótiur. Kl. 21,30 íslenzk
tónverk eftir Þórarin Jónsson.
Kl. 21,35 Rætt við Gísla Jóns-
son, fyrrum bónda á Hofi í
Svarfaðardal (Gísli Kristjáns-
son ritstjóri). Kl. 22,10 í létt-
um tón. Dagskrárlok kl. 23.
PS.: Við vinnuna ki. 12,50—
14.
EINS og frá var skýrt í blað-
inu í gær vann Friðrik biðskák
sína við Petrosjan úr 15. um-
ferð áskorendamótsins. Barðist
Friðrik með peði yfir í hróks-
tafli og vann í 76 leikjum. Tal
vann Gligoric fallega í 64 lejkj-
um. Þúsundir manna fylgdust
með skákinni á aðaltorginu í
Zagreb og hylltu Friðrik á svöl-
unum að hennj lokinni.
Eftir 66 leiki var staðan
þessi: Petrosjan fhvítt): Kg2,
Hc4, h3. Friðrik (svart): Ke3,
Ha3, f5, g7. — Framhaldið
tefldist á þennan hátt: 67. Kg3,
g5. 68. h4, Kd3. 69. Hb4, Kc3.
70. Hb8, Kd4. 71. Kg2, g4. 72.
h5, Hh3. 73. Hh8, Ke5. 74. h6,
Kf6. 75. Hf8, Kg6. 76. Hb8,
Kxh6 og Petrosjan gafst upp.
— ■ Freysteinn.
Staðan eftir 16. umferð:
-1. Tal 11 v.
2. Keres 1014 v.
3. Petrosjan 814 og bið.
4. Gligoric 814 v.
5. Smysloff 7 v.
6. Fischer 614 v. og bið.
7. Benkö 6 v.
8. Friðrik 5 v.
Fregn til Alþýðublaðsins^
Vestmannaeyjum í gær.
IÉR er alítaf leiðindaveður,
æftir mjög slæmar og aldrei
efur á sjó. Dýpkunarskipið,
em var vestur í Rifi i sumar,
;om hingað í gærkvöldi.
'Vertíðarundirbúningur er í
gangi og er von á mörg-
im bátum hingað. Þá eru þrír
výir bátar væntanlegir hingað
rlendis frá fyrir vertíðina.
nveir smíðaðir í Austur-Þýzka-
sem eru í þann veginn
leggja af stað heim, og einn
míðaður í Hollandi.
Einn bátur er væntanlegur
rá Noregi á vertíðinni og e. t.v,
deiri.
GARÐAR JÓNSSON
forxnaður Sjómannafé-
lags Reykjavíkur er
helzti forystumaður þeirr
ar stéttar, sem segja má
að leggi einna mest í þjóð
arbúið, það er ,sem aflar
gjaldeyrisins, sem þjóðin
lifir á. Félagar hans hafa
sagt upp samningum
vegna óvissunnar um
skipan efnahagsmálanna.
Uppsögn samninganna
hefur vakið töluverða at-
hygli, jafnvel meiri at-
hygli en uppsagnir ann-
arra stéttarfélaga. Ástæð
an er sú, að ef til stöðvun
ar kemur á togaraflotan-
um er vá fyrir dyrum.
Garðar Jónsson sagði í
gær í viðtali við Alþýðu
blaðið:
„Uppsögn togarasamning-
anna var ekkert annað en var-
úðarráðstöfun okkar gegn því
að kjör félaga okkar yrðu rýrð
þegar efnahagsmálunum verð-
ur skipað á komandi alþingi.
Við vissum það — og vitum,
að unnið er að því með yfir-
boðum og auglýsingum að
hækka verð nauðsynja — og
við viijum ekki standa með
bundna samninga gagnvart
slíkvx ástandi".
— Þú átt við landbúnaðar-
afurðirnar?
„Já, fyrst pg fremst. Við
eig,um að geta ráðið yið verð-
lagið á þeim. Viðhorfið er
nokkuð annað þegar rætt er
um •vörur, sem við þjnrfum
að kaupa frá öðrum þjóðum.
Þá er aðalatriðið að verð-
lagseftirliíið sé sem strang-
ast. mws vegar vil ég, þó að
við ræðum í þessu sarobandi
um verðiagið á landbúnað-
arvörum, taka það skýrt
fram, að siómenn rétta bænd
um höndina og biðja þá að
ganga til samstarfs við sig
gegn verðbólgunni. Við er-
um öil á sörou skútunni og
voðinn er samej ginleignr fyr-
ir okkur öll. Ég hef enga
trú á íþví, að það takist ti'I
fulls að kvcða niður verð-
bólgudranginn neina með
beilu og einlægu samstarfi
v.innandi stéttanna. í því
manu braskarar ekki eiga
neinn hlut. hvorki venjuleg-.
ir fjármálaspekúlantar né
st j ór” niálab raskararn i r. Það
eru Jíka fvrst og frerost hin-
ir sfðartöldu, sem yinnandi
fólki stafar hætta af nú. Við
siávro bvernig þrír flokkar
bióða nú bæadum bver a£
öðrjirn og hver unn fyrir ann
an. í>3ð er gamla sagan um
yUrbnðm. En bað vil ég
fuilyrða. að ef ábyrgir raenn
og ábyr.<rir flokkar ætla að
hlaupa oftir þeim ónnra sem
hver ótýndur sótraftur rek-
ur up,p, þá er yoðinn vís“.
— Ef hækkun verður?
„Þá fara allar stéttir af stað
með kröfur um hækkuð laun.
Það er enginn vandi fyrir
neina stétt, að finna rök fyrir
því að menn þurfi uppbætur,
iaunahækkanir og fríðindi til
þess að bæta sér tjón. Ég get
fundið mörg rök fyrir félaga
mína. Gehir þú ekki fundið
rök fyrir þín.a stétt? Nei, það
er ekki hægt en að setja all-
an kraftinn í það, að tryggja
atvinnuna og verðgildi laun-
anna. Ég tek undir við Sigurð
Ingimundarson í Alþýðublað-
inu í dag, að til dæmis leið-
rétting á skatta- og útsvars-
kerfinu er betri en nokkrir
viðbótarfimmeyringar. Ann-
ars vil ég segja það, þegar
minnst er á skattamálin, að
mér þykir þeir hinir hafi
vaknað nokkuð snögglega. Nú
þykjast bæði Framsóknar-
menn og Sjálfstæðismenn aiit
í einu sjá að eitthvað sé bogið
við skattakerfið. Ég sé ekki
betur en ykkur við Alþýðu-
blaðið hafi tekist að vekja þá.
Staðfestar frásagnir, sem ’þið
hafið birt, hafa vakið mikia
athygli. Við skulum vona, að
þetta verðj meira en andfæl-
ur f Framsókn og Sjálfstæð-
inu“.
— Gg stefna ríkisstjórnar
Emils Jónssonar?
„Hún er rétt. Emil Jóns-
syni tókst að afstýra s.töðv-
un bátaflotans um síðustu
áramót. f»að er í fyrsta skipti
um niargra ára skeið. Stjórn-
inni tókst að lækka verð
iandbúnaðarafurða mjcg
mikið, en það hafði verið
sagt alveg óframkvæman-
legt. Vinnufriður befur ver-
ið allt þetta ár. Það er líka
í fyrsta skipti um f jölda ára.
Dýrtíðarskrúfan hefur verið
stöðvuð. Hver vill gerast til
þess að bleypa henni aftur
af stað? — Sjómenn bíða á-
tekta. Þeir verða áreiðanlega
ekki fyrstir til, í raun og
veru ræður næsta alþingi.
— Að síðustu vil ég endur-
taka þ.að, sem ég áðan sagði:
Vinnandi stéttir verða að
gerast liðsoddar í því að
stöðva verðbólguna. Sjó-
menn rétta bænduni höndina
og biðja þá um samstarf urn
það. Ef þessar tvær stéttir
standa saman og einblína
ekki á falska fimmeyringa,
eða nokkrar prósentur, þá
þarf þjóðin engu að kvíða,
þá munu aðrar stéttir ekki
brjóta þann hring, sem sjá-
menn og bændur, helztu
framleiðslustéttirnar,
mynda. Nú er það þjóðin í
heild, allar starfstéttir sara-
an, ekki einangraðir stétta-
hópar — og óvinurinn er
verðbólgan“.
Alþýðublaðið — 7. okt. 1959