Skírnir - 01.01.1855, Síða 7

IX
haíifc; — i', „buba niburröbun á alþingi”, e&a hin svonefnda alþíngis
katastasis, rituS um 1700; — k, Bergþórs statiita; — l, þrjár
greinir: „um höfubtíund” eptir Pál Yídalín; um „fullrétti” og „reglur
um tíundargjörb”; — m, afskript af tveimur kapítulum úr hinum
Svensku Vestgautalögum: um höfufetíund og um bætur; — n. lög-
mannatal á Islandi, frá Lllfljóti og til Magnúsar Gíslasonar, en síban
bætt vií> mefe tveimur öbrum höndum til Stepháns þórarinssonar; —
o, ritgjörb á íslenzku um „stereometrie”; — p, ritgjörb á dönsku
„de longitudine”, samin í Fribrikshald í Noregi 1723, handa sjó-
mönnum og mælíngarmeisturum; — q, tafla um krónu og spesíu-
reikníng; — r, tíundartafla eptir Kristinrétti; — s, um álnatal
ymsra þjóba, vir&ist vera bréf eba ritgjörb eptir Jonas Gam til Jóns
biskups Arnasonar, samin hérumbil 1729; — t, um ríkisár Noregs
konúnga frá Hákoni gamla til Kristoífers af Bayeín, einkum til leiSar-
vísis aí> finna ártal réttarbóta, samib af Páli Vídalín; — w, „um tíundar-
gjörfe”, samife af „Jóni Jónssyni í Mifehópi, lögrettumanni”. — 2,
bók innbundin í fjögra blafca broti, þar er á: a, tvökvæbi eptirEgg-
ert Ólafsson: Leifearsteinn og Flöskukvefejur; — b, Fagnabarkvæfei
til Kristjáns sjöunda, þegar hann kom til ríkis 1768, meb danskri
útleggíng í óbundinni ræbu; kvæbi þetta virbist vera eptir síra
Gunnlaug Snorrason á Helgafelli; — c, afskript af fornum bréfum,
er hi?> fyrsta þeirra frá Hjaltlandi 1299: vitnisburfeur lögþíngismanna
um orb Bagnhildar Símonardóttur til herra þorvalds þórissonar út-
af landskyld af Papey (í Subureyjum); annab er frá 1364, um þab
afe Ivar Hólmr fékk umbob af páfans legáta Guidone de Cruce, ab
taka rómafé á Islandi; hií> þrifeja er bréf Hákonar, Noregs og Svía
konúngs, um útbofe af Bahús-fógetadæmi, gefífe út í Malstrondum,
Margretar rnessu aptan á lðda ári ríkis hans í Noregi (1369); —
d, tvö forn kvæbi; Olafs diktur („Herra Olafur hjálpin Noregs
landa”) og Nikulás diktur („Dýrbarfullur drottinn minn ab dugbu
mér”); — c, ritgjörí) Magnúsar Jónssonar, föfcur Áma Magnússonar,
„um arfatökur”; — f, ritgjörbir Jóns Magnússonar, bróbur Árna:
„um þíngatíma til hérabssókna”, samin 1707; um „þíngatíma á
lángafóstu”; „um erfíngja þrímenníng eba nánari”; „Discursus rnn
25., 26. og 27. cap. mannhelgi”; „Discursus urn jörbu ab fyrir-
gjöra fyrir níbíngsverk”, samin 1712; „um ab fyrirgjöra fé og ófes