Alþýðublaðið - 01.12.1959, Síða 4
Ctgefandi: Alþýðuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjénœon.
— Ritstjórar: Benedikt Gröndal, Gísll J. Ástþórsson og Helgi Sæmundason
(éþ.). — Fulltrúi ritstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björg-
vin Guðmundsson. — Simar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903. Augiýa-
ingasími 14 906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið. — Prentsmlðj* Alþýðublaðslna.
Hverfisgata 8—10.
OEEC
þjóð mun vera vandfundin, sem er gersam-
lega háð viðskiptum við umheiminn sem Islending
ar. Þess vegna hljótum við að leggja mikla áherzlu
á alþjóðlegt samstarf í efnahagsmálum, samstarf
sem meðal annars tryggir smáþjóðum tilverurétt
í frumskógi hinna alþjóðlegu viðskipta. Af þess-
um sömu sökum höfum við verið og erum meðlim-
ir í OEEC, Efnahagssamvinnustofnun Evrópu, sem
hefur aðsetur í París.
Þessa dagana dvelst hér á landi forstjóri
OEECj Rene Sergent. Hann hefur áður komið
hingað til iands til að kynna sér efnahagsmál
íslendinga, og hefur jafnan sýnt málefnum okk-
ar einstakan áhuga og mjög mikla vinsemd. ís-
lendingar meta slíkan áhuga og slíka vinsemd
mikils, og hver heimsókn hr. Sergents hlýtur
að auka trú manna á bví, að hæði okkar þjóð og
sautján öðrum hljóti að vera starfsemi OEEC til
gagns.
Um þessar mundir horfir þunglega í efnahags-
málum Vestur-Evrópu. Hætta er á, að tvær ríkja-
samsteypur, sexveldin og sjöveldin, byggi upp
tollabandalög andstæð hvert öðru. Fimm þjóðir,
þar á meðal íslendingar, standa enn utan gátta og
geta beðið alvarlegt tjón af. í þessu máli hljóta ís-
lendingar að beina mjög athygli sinni til OEEC í
þeirri von, að sú stofnun geti haft áhrif í þá átt
að bræða saman álfuna og koma á einhvers konar
samstarfi, er öll 18 ríkin eigi hlut að.
Viðskipti íslendinga við Vestur-Evrópu hafa
því miður farið minnkandi, en aukizt að sama
skapi við vöruskiptalöndin og Bandaríkin. Þetta er
hættuleg þróun. Islendingar verða að eiga sem
flesta markaði og mega ekki binda utanríkisvið-
skipti sín við fáa aðila. Hér á landi er af menning-
arástæðum geysileg eftirspurn eftir vörum. sem
framleiddar eru í Vestur-Evrópu. Til þess að fá
þær vörur verða íslendingar að auka útflutning
þangað, og er vonandi að viðleitni OEEC til að
hraða útbreiðslu frystitækja skapi nýja markaði
fyrir hraðfrystan fisk á meginlandinu. Slíkt er þó
til lítils ef hinn nýi tollmúr sexveldanna lokar ís-
lendinga úti, en meginlandsþjóðir fara að auka
fiskiveiðar sínar á úthafinu í þess stað.
j OEEC — efnahagssamvinnustofunin, sem
hr. Sergent stýrir í París, hefur aldrei haft
meiri þýðingu fyrir íslendinga en einmitt nú.
[ Vonandi tekst henni að finna leið til að tryggja
I r
Islendingum eðlilega hlutdeild í þeim viðskipta
heimi Vestur-Evrópu, er hlýtur að verða til upp
úr þyí hafróti, er viðskiptamál álfunnar eru nú í.
er vafalaust ein hugþekk-
asta ástarsaga, sem skrif-
uð hefur verið á síðari ár-
um. Hún lýsir ástum
bandarísks hermanns og
japanskrar stúlku. Sögu-
sviðið er vafið austur-
lenzkum ævintýraljóma
og töfrum japanskrar
menningar.
Hin heimsflræga kvikmynd
Sayonara, sem hlaut fjögur
Óskarsverðlaun, verður sýnd
í Austurbæjarhíói um áramót-
in.
Bókin er prýdd 14 myndum
úr kvikmyndinni.
Ssyonara er bók konunnar. unnustunnar og vinkonunnar.
Bókaútgáfan Logi.
Hannes
á h o r n i n u
Skipulagsleysið í
í Þingholtunum.
Nokkrar smámyndir,
sem lýsa því.
Hinir nýju hrossa-
markaðir Islendinga.
'yf Bókin um ferðina yf-
ir íshettu norður-
skautsins.
EITT MESTA AFREK, sem
unnið hefur verið á þessari öld
er þriggja ára leiðangur þeirra
Vivians Fuchs, Edmunds Hillar-
ys og þeirra félaga yfir „álfuna
ókunnu, íshettu suðurskautsins“.
Vöktu fréttirnar af þessum leið-
angri og erfiðleikum hans mikla
athygli á sínum tíma. — Þegar
ieiðangursmennirnir höfðu sigr-
azt á öllum erfiðleikum og voru
kornnir á leiðarenda, fréttist það
meðal bókamanna hér, að einn
bókaútgefandinn, Oliver Steinn,
hefði skotið öllum bókaútgefend
um ref fyrir rass, sent Fuchs sím
skeyti og falast eftir útgáfurétti
ferðasögunnar og fengið sam-
þykki hans. Þetta þótti mönnum
vel af sér vikið.
OG NÚ ER BÓKIN KOMIN
út, hin fegursta bók, full af æv-
intýrum og fróðleik, skrifuð af
helztu leiðtogunum Fuchs og
Hillary og prýdd miklum f jölda
mynda, þar á meðal allmörgum
litmyndum. Það er góður fengur
í þessari bók. Hún hefur hlotið
nafnið Hjarn og heiðmyrkur, og
þýðinguna hefur annazt Guð-
mundur Arnlaugsson, en um
hann er sagt, að hann sé með
þeim ósköpum fæddur, að gera
allt vel, sem hann gerir.
M. Ó. K. SKRIFAR: „Skipu-
lagsleysi bæjarins er ótrúlegt;
öll vitum við hvernig er búið að
eyðileggja holtið, sem kennt er
við Skólavörðuná, sem var þar
einu sinn, já, sem var, ef hægt
væri að segja sem er, en ekki er
nú svo vel, fyrir því hafa séð
hinir „framsýnu skipuleggjarar“
sem aldrei hafa getið litið réttu
auga forníslenzkar minjar, en nú
er Skólavarðan þeim ekki leng-
ur angur í auga, en þess i stað
framlengist sjónaröxull þeirra
og okkar allra og nemur ekki
staðar fyrr en við nokkurns kon-
ar kirkjurústir, ömurlega her-
mannaskála og skálarústir, allt í
einum hnapp; annars er land-
rýmið nóg á íslandi.
EINN BARNALEIKVÖLLUR
finnst við Freyjugötu, en fjórar
bílasölur breiða sig yfir götur,
gangstéttir og bletti á litlu svæði
í Þingholtunum, svo fótgangandi
fólk getur varla smogið í gegn-
um þennan núíma „hrossamark-
að“ íslendinga; konur verða liins
vegar að aka börnum sínum eða
bera þau. á handlégg scr langar
leiðir á leikvelli eða leikskóla,
því mæðrum íslands má allt
bjóða; gamla hótel Evrópa gerð
upp til miðaldafyrirkomulags í
fæðingarhjálp í stað þess að
stækka fæðingardeildina, sem
hefur að geyma dýrmæt nútíma
tæki og stendur auk þess mið
svæðis spítalamenningu okkar,
— að vísu lítt starfhæf sakir
þrengsla.
HVERS VEGNA éru ekki lög
um að bílasölur megi ekki vera
inni í biðjum bæ? Lög um að
loka skuli barnmörgum smágöt-
um, svo bílar megi ekki fara þar
um? í stórbæjum erlendis mega
ekki stórir vagnar aka inn á í-
búðasviði, hér er jafnvel lang-
ferðabílum lagt upp í smágöt-
um yfir lengri tíma, svo maður
tali ekki um daglega hættu, sem
-stafar af bílum, sem sí og æ er
lagt þannig á bláhornin, að ekki
sést neitt inn á götuna. Þó er
bannað að leggja bílum nær
horni en 15 metra, því er aldrei
hlýtt, og lögreglan metur meira
að sekta smábíla, sem oft af ó-
viðráðanlegum ástæðum hafa
staðið máske 1-2 mín. of lengi á
þó löglegum stað (hjá mælun-
um).
HVERS VEGNA kaupir bær-
inn ekki gömlu timburhjallana í
Þingholtunum, sem komnir eru
að falli vegna fúa og hrörnunar,
og setur upp smábletti, þar sem
mæður með börn sín geta tyllt
sér og eldra fólkið setzt niður á
göngu sinni? Nei! Menn kaupa'
húsin og setja þar upp bílasölur
eða bílaviðgerðaverkstæði. Reið
hjólin og ekki hvað sízt skelli-
nöðrurnar ætti að banna nema á
vissum götum, og ekki ætti að
leyfa skellinöðrum að ferðast
nema langar leiðir frá sjúkra-
húsum, sökum hávaðans, sem af
þeim stafar.“
Hannes á horninu.
með enskum skýringartexta — er komin í
bókaverzlanir.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs.
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmmmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimii :,„m„„m„mmmm„m„„mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmimmmmiimmm
£ 1. des. 1959 — Alþýðublaðið