Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Page 48

48
$• 7-
Stamfjaíb,
‘CláívKtnAvi yfítpegan um íaö/ bwtt bctca fé
«ö gcca menn út til f(áf«c f noEnettfö, tö«
«ö ffnnö« gacöytt’i'u.
25fr fítihim tafa bénfcaitn fcm ritftefunbrinn
nefnir fjóífr á bíf, 52 f bóf finni. SBinnuittabrinn/
fcm ftann |>eíbr, í>effr narbneitt faubi bónbn unt
vetrinn/ og mótti bðnbi eigi miféa f>ann; effegar
brengrinn ftcftr gírt íab og bónbi fjiíífr/ en »innu«
mabriitn I>eftr róib út um rjetrintt. fþetta má nú
vtxa þoert fem t>ifí. 93ónbinit fit;fi|f effi bafa
neitt naubfpnligt ab íóta einnumanniitn flarfa
fteiuta um worib, fram ab flatti, {tantt trtíar fér
«b foma efíunt uanaligum ooroerftim af meb
brengnum og foennfólfinu, (;amt bugfar fig íoí
um l;oab bann fluli afróba, boert f;atm ffuíí
lóta l;ann róa út eba oera beima og fíunba
garbtttfjti. $ann f>pfifí fjó, ab bó oinnumabrinn
jþurff minna f*bi t Oerinu, f>á Oimtifí b«b noff<
ub upt> aptr ó tilfofínabinum, og föb f>óí ítelbr
fem ^enum fé ó&œgra ob látö fmjer og átmat úr
búi fínu, eitn ab láta oinnumanninn breffa mjólf*
fopann úr f únum meb fér of fólfinu. Jjann leggr
íoí f«bib l;eima og I oerinu bértimbil ab jefnu.
áíaup tná jtann gjalba flfft í;ib fanta, fjoert ^atin
er eba fer, fooab fab fémr í>á Iffa i fama fíabi