Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Page 81
81
^éttðafort. ©tjoláitðí fem offar repttfla tt«r>
pó bregbaff fttmar fáí og rátaítefluttbit' albrei/ eittá
cgábr er fagt/ og fiá pori eg effi ab fara lettgra
ó mebatt ítútt effi breptir fogufegtt fttmi. Stt
íar fem fiíi fegir, ab fiab oerbi pá $at> lóíigafía
fettt wajri/ fá er fiab effi fatt. (BcattEál er pab
bejta og Iiúffengafta fáí t fáígrauta, aHrabeljt
meb báíitíu af fjeti; yfto* og ttnötciacöac fáí*
rapar cru matarmifíir, ab po{ fem fáltegunbir
eru, og má brúfa fiá b«bi í fáígrauta og einé f
mjólfurmat, ©nitfálib oeit eg effi gleggt ftoern*
ig bejt er ab brúfa, en bá munbu mentt ftnmt
ráb tií pefé, er futoiitrt brettgbi ab ebrumegin.
Sara menn og ei eptir fof, $egar fá ófribargéfír
berabbprum, fieert bab er Ijúffengt eba fofíntifs
ib eba effi, fetn er fprir í>enbi. Söíettn Ieggja
fér alít tií mtmó fiegar foo er fomib, menn eta
ffittn og ffóbatr, og ftet; og lóft, og aHt íab fem
tennfeffir ó;pánggrauta nefni eg efíi, feirfpfja
íá {mamannó matr, og er £á munr á íeim eba
fáígrautum og ebru fálmeti, ftoemig fem fab er
brúfab.
íþiáðólfc. 3á, íú fegir fatt, £6nöafon! en
effi munbu menn íó lifa íengi á támu fáli.
^>6ttöftfott, gffi ppfir mér éíifíigt ab menn
munbu íifa bífna íengi á fioí, fiá effi etcri ann*
6