Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Page 112
112
féu ífttuíi etttt ftffur og fjet og mjálf/ og ettttm;
matotslt er foftmef! ent; en fprfi ocr ftefum foo
mifit) af fteféum fofigótu matöísíum, fiá oprbifi
mcr pab ecfi óítfligt ab ocr gctum bíanbab $au
meb eittþooriu fem ocrri fofiininita, og I;albib
fcolbum og bamft einé eptir fcm ábur. @ba
munum oér ecfi flcra íab fiunbum pó oér tefutu
. eifli eptir fiol oegna oanané. í>oab er oatné
grattturimt ocfar? í;antt er íá ecfért annab enn
oatn og bólítib af miofi faman oib; Ðg flautir*
nar &oab eru pœr? ítcor ertt mjólf, og . . . og
fcelmlngurittn eba toeir fribjítngar lopt eba oinb*
ur. 2lb pefóu ftnna menn ecfi, og fipfir fcoerts
toeggja gott, — mér einneigintt, enba lafia eg pab
ecfi. ©n pab fegi eg, ab megi bíattba fofigób*
rtttn mat meb oatni og lopti, og bab foo mtt'lit
fftpti, $á má einé oel bíanba battn meb litlu af
garba áopptum, fáli og rótuttt; foí fió fiab fé
létt, $á er pó oatnib íéttara, og fioab (jaíbíb fiib
Jiá ttm íoptib eba oinbímt ? ®íra Jin tfónsfon
á iSatgisá foab petta um oinbittn og fujóinit,
fem í rauninnt effi er annab ettn oatn:
SDíargitr fengi mettan foib,
utá pof nœrri géta,
t;rbi fólfib oanib oib
oittb og fttjó ab jeta.