Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Page 126
126
fcreptff, »;fír pflb fent ábttr »ar, fettt ftenbíuttítríeft
lafab befur. Gfg tala einfaitltfla ttm þér norbs
attíattbé.
•fjoerfu allur foertufatnabttr (fem menn nð
titta banba fiálftim fér og íe'ttbum ft'mim), er ttíi
af mergum nteríiítða oanbabttr, er ret;ttfTan bejtt
ttottur ab. fþof nú bt;rba menn oaUa íetngur
unt ab íaupa útíenjf fíabt tií fpari fatnabar
fem ðbur altíbt oar, — ftelbur teeta n« fiálftr,
$a>fa og Iita foo gób fíœbi, oabmáí og einffépts
ttr, ab lítt géfa eptir fumttrn ötlenjfum fíabum;
foo er og lifa tóffapr orbinn mifíu fjel&cefari
enn ábur; pof nú tiíbíia tnenn Solbáng, ranba<
búfa (Kfa falemángi), oeipur og óntifTigt foobb*
an, ’ fem ábur féfffí ecfi, nema ^já tttíenjfum*
©n ftoab oelbur poí pá (mun fpurt oerba), ab
ftenblunaríef&táí ffuíi l;afa foo biðtttb til ógilbté/
ftegar annar tóffapttr ftefur framferutn tefib?
©oarib flétttr í fanníeifa ecfi atntab orbib enn
íetta: orfefin ©U til fiefs oar biá fjálfum feim
fprri frffteiibítinarmennum. (Sptir tpab frfftenbl*
anin bprjabiff, og margir faupmenn fépptuff þcet
oib annan fram, ab ttá fem ttte|fum oerum til
fín, oar jpab fibur {jeirra opt, ab borga $eim
bejt, fem ttte|fa gnágt fœrbit peim, cn ffiptu fér
lltib ebur ecfe'rt af ftoerttig ttmtib oœrt; en (tinir
abrir fettt betur oettbubu oerf fitt, en ftefbu