Ármann á Alþingi - 01.01.1831, Page 171

171
niemmm'föiipum ofl feínm »ib pá, en oér frftimff
frá ft>o mifíum fiáufabrotum ofl óoiféu, og ^urf*
um fiá effi ab 6tta|f ft;rir ab féfljarnir memt
leibi ofé inn f penínflaoertfmé oeíunbarbúé tií
ab féffetta ofá par. ðJfurgum ft;nni ab fn;fja
petta unbarligt og íttía ab (ilfrpenfngar munbu
fá oerba mifíu tbýrarí; fiab er fatt, fieir oerba
ébprart ab nafninu, bab fteitir effi ab fpeé. foffi
meira eitn 2 baíi, ef fiffroerb er brúfab, og alfr
oarníngr ^efir íágt oerb ab baía tafi, parfem þún
foffabi 15 SOff. og 3 9?bb. ámeban baíataíib oar
ftátt á olíu, en fab ptirfa einé mifíar oerur fyrir
f)ana eptir fcm ábr. *)
(fg tyelb eg fé búinn ab ofbjába boíintmtbi
pinni meb fieféu íáitga bréft, eg pori fiot effi ab btcta
miffu oib fab fem fomib er. fþó oerb eg enn
ab ffrifa noffr orb. @g oeit ab margir ffpn*
famir faupmemt oifja tafa upp filfroerbib, en fieír
*) ’öéraf fé|t eb þcir Ijafa cigi rétt fcm fcgja aí>
þeir gcti eigi fcnít genmga til a u p m a n tt a;
Ijafnar, þwiab þcir gangi þar miflu minna; þuí
þa6 cr f»o aö nafitinu cinu (forntinunt, fcm
nú er þafí'r t mejittm mctunum) og cl’ir’i t ratttt
og oeru, þof þó geitíngar ocrbi fclöir t 3oI,
cins og a’ þcim jfcnbr, þá þarf þó eins miFIar
vorur fyrir þa’, cins og nú.