Alþýðublaðið - 15.12.1959, Blaðsíða 2

? Úígefandi: Alþýðuflokkv.rHin — Framkvœmdastjón PvrJsxjnnwíMfc
- — Ritstjórar: Benedikt Grondal, Gísli J. Ástbórsson og Helgi Sæcmnö«r>i
(* (áb.). — Fulltrúi ritstjórruír' Sigvaídi Hjálmarsson — Fréttastjóri•
«dn GuSmundsson. —Sbnar: 14 900 — 14 901 — 14 902 — 14 903 Auffiýí
taiaslml 14 905. — AÖsetur 41bvðubúsið - Prentsmj?!!* ^lbýðubU^n*
£ Hverfisgata 8—10.
✓
ÞETTA verður stuttur leiðari.
Blaðið á að tala fyrir sig sjálft í dag.
Það er satt sem segir í forsíðufréttinni: Dagur-
inn í dag er talsverður merkisdagur í sögu Alþýðu-
blaðsins.
Við erum komnir upp í sextán síður.
Við erum búnir að taka fram nýtt fyrir-
sagnaletur.
Við erum byrjaðir að tína til nýtt efni —
að svo miklu leyti sem hægt er að koma því að
í auglýsingaflóði jólanna.
Þið fyrirgefið, vonum við, þótt það. sé þröngt
um okkur þessa dagana. Það er svona með blöð-
in: Þegar jólin nálgast, verða þau allt í einu allt of
Jlítill. Jafnvel sextán síður hrökkva ekki nándar-
nærri til.
Við gerum ráð fyrir, að það muni taka okkur
nokkra daga, blaðamenn Alþýðublaðsins og prent-
ara, að venjast nýja sniðinu og nýja letrinu.
Það er flóknara að gefa út dagblað en ströng-
ustu gagnrýnendur dagblaða gruhar.
En verið umburðarlynd.
Þetta er allt gert fyrir ykkur.
Og þið eigið reyndar allt gott skilið.
Stórfe
KOMIÐ hefur upp stórfellt Vestmannaeyja, þegar hann lét
sjóðiþurrðatfmjál í Vestmanna- af störfum sem gjaldkeri bæj-
eyjíim. Hefur bæjarstjórn Vest- arins,
maanaeyja lagt fyrir bæjarfó-
geta kæru á hendur fyrrver-
andi bæjargjaldkera, Haldóri
Erni Magnússyni, oa krafizt
rasitsóknar á bókhaldi, meintri j
skjalafölsun og sjóðþurrð hjá
hoa“m> . . .1 RÚSSN'ESKA sendiráðið í
Þ*etta meinta misferl: Hal!- Reykjavík skýrði frá því í gær,
dór.s Arnar kom nýlega í Ijós við ag rússneska flugvélin, sem
eniurskoðun bæjarreikninga fannst á íshellu við Qrænland
fyrir árið 1958. Er talið, að sjóð hgf5i farizt árið 1955, er hún
þurrðin nemi hálfri milljón kr. hefði tekið þátt f vísindaleið-
á árinu 1958 og einnig þykir .angri til norðurskautsins. Sendi
trúlegt, að eitthvað vanti fyrir_ ráðið> sagði eftir> að hafa leitað
órm 1958 og 1957. upplýsinga í Moksvu, að flug-
'Halldór þessi Örn var ráð- vélin hefðj verið afskráð og á-
ínnkaupfélagsstjóri Kaupfélags höfninni hefði verið bjargað.
2 15. des. 1959 — Aíþýðúblaöið
Andagiftin í
Bréf Matthíasar Jochums-
sonar til Hannesar Haf-
steins. Kristján Alberts-
son sá um útgáfuna. ísa-
foldarprentsmiðja. —
Reykjavík 1959.
MATTHÍAS JOCHUMSSON
skrifaði Hannesi Hafstein
bréf þessi á áraskeiðinu 1883
—1918. Bókin flytur ennfrem-
ur nokkra kafla úr bréfum
Hannesar til bjóðskálds ns, én
Kristján Albertsson tengir
bréfin með hugleiðingum og
skýringum. Og víst er bókin
góð til skemmtunar og fróð-
leiks, því að hún stækkar að
ýmsu leytj mynd séra Matt-
híasar. Skáldið minnist á
margt og fer oft í andlegum
loftköstum. Hitt mun var-
hugavert að taka svona bók
allt of alvarlega. Hingað til
hafa menn skrifað sendibréf
í öðrum hug en bækur, og
þetta á sér í lag' við um ann-
an eins geðhrifamann og séra
Matthías. Stundum gerist
hann dómhvatur og er þá að
segja Hannesi Hafstein í trún-
aði andúð sína eða velbóknun
á mönnum og málefnum. Hins
vegar reynist drjúgur ára-
munur að h°im málflutningi,
enda var Matthías ekki við
eina fjölina felldur um dag-
ana. Skoðanir Matthíasar um
skáld og bókmenntir eru
naumast mikils v'rði. Hann
var lítill ‘gasnrýnandi og
frægastur sem loftunga, þó að
hæoið last sé í bréfunum á
stöku stað. Og einhvern veg-
inn finnst mér skrumið bera
einlægnina og aðdáunina of
mikið ofurliði, þegar sá gáll-
inn er á Matthíasl, enda þótt
hjartsláttur hans og andar-
dráttur heyrist mætavel, þrátt
fyr'r allan mælskuflauminn.
En þetta eru aukaatriði.
Mestu skiptir, hvað gaman er
og fróðlegt að heyra það, sem
skáldinu og manninum liggur
á hjarta. Þvílík andagift, þeg-
ar séra Matthías tekur sína
góðu spretti! Hún er og verð-
ur gildi þessara bréfa.
Ekki skal mann undra að
loknum lestri bókarinnar, þó
að kvæði séra Matthíasar séu
misfögur og fá af þeim heil-
steypt. Vinnubrögð mannsins
hafa einkennzt af óstjórnlegri
þörf til að ausa því, sem var
í fötunni á hverjum tíma.
Bréfabókin staðfestir óbein-
línis dóm Gests Pálssonar um
skáldskap og sálarlíf Matthí-
asar Jochumssonar. Og hann
var alls ekki neikvæður í ó-
hlífnu miskunnarleysi' sínu.
Matthías var dásamlegt und-
ur, begar gætt er að kringum-
stæðum hans, eðli og skap-
höfn. Hann var skáld tilfinn-
inga og andagiftar og kunni
sér engan veginn hóf. Þánnig
er hann líka í bréfunum. En
þvílíkt líf og þvílíkur kraft-
ur! Mikið gersemi hefur Matt-
hías verið Akureyri, þó að
honum liði þar engan veginn
nógu vel f'yrr en þá að kvöldi
ævidagsins. Og skammarlegt
er til þess að vita, að slíkur
höfuðsnillingur skyldi ekki
kunna að meta Odda eða
Rangárþing v.egna baslsins og
búsorganna á beztu árum sín-
um. Þetta er ekki ádeila í
garð séra Matthíasar heldur
fordæming á gamalli íslenzkri
fátækt, sem má aldrei koma
aftur.
Kristján Albertsson hefur
ekki unnið verk sitt nógu vel.
Pennaglöp séra Matthíasar
eru allt of mörg í bókinni og
mikill óþrifnaður að prent-
v'llunum. Matthías fær þó
ekki aðeins að kenna á þessu,
þvf að hugleiðingar Kristjáns
sjálfs eru 'með sama marki
brenndar. Maðurinn virðist í
senn ónákvæmur og fljótfær.
“Fróðleikur hans um Matthías
og Hannes dæmist stundum
ósköp umdeilanlegur. Þar er
allt of mikið um hæpnar full-
yrðingar. Kristján kallar til
dæmis bréfvinina „þessa tvo
af dásamlegustu mönnum,
sem ísland hefur alið“. Ætli
Kristján Albertsson segi hér
Framhald á 11. síðu.
iiiiiitiiiiiilliiHiiiiiiiiiiiiiiiiHKiiiiiimiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiimiiMiiiumiMiiMiuMinuuiij <iifini«mmuiiuuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiii»tiiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiuiiiiiiiiniiiiia
Jólapósíur borinn út
of fljótt
ýV T-il þess ætlaðist al-
menningur ekki
ýV Færeyingar á flotann.
ýý Hræddir skrifstofu-
menn.
Nautilus á Norðurpól.
PÓSTHÚSIÐ hefur beðið fólk
að skila jólapóstinum sem allra
fyrst. Fólk hefur skilning á því
að með því að gera það létti það
störf póstmanna og þess vegna
finnst því sjálfsagt að verða við
þessari málaleitun. — En það
rekur í rogastans þegar kunningi
— sem það hefur sent jólakort
og ætlast til að borið væri út
allra síðustu dagana fyrir jólin
eða á Þorláksmessu, kemur og
þakkar fyrir jólakveðjuna hálf-
um mánuði fyrir jól eða meira.
ÞETTA ER VON. Pósthúsið
getur ekki farið að dreifa jóla-
pósti svo löngu fyrir hátíðir. Það
var ekki ætlun viðskiptamanna
þess með því að fallast á liðs-
bón þess. Fólk vill ekki láta bera
út jólakveðjur sínar svona
annes
i o r n i n u
snemma. — Pósthúsið verður því
að koma til móts við fólkið al-
veg eins og fólkið kemur til
móts við pósthúsið.
TVEIR alvarlega hugsandi
menn skrifa mér á þessa leið: —
,,Við sitjum hér, tveir ungir
menn á skrifstofu. hvor á móti
öðrum og umræðuefnið er: —
Ætli fáist Færeyingar á bátana
í vetur? Okkur lízt nefnilegaekk
ert á, ef ekki verður hægt að fá
einhverja til að vinna fyrir okk-
ur. Þetta er alvarlegt mál, sem
okkur finnst ekki geti beðið
lengur eftir einhverskonar úr-
lausn.
STEEPURNAR hér á skrifstof
unni hafa að undanförnu verið
stríða okkur með því, að ef ekki
rætist úr mjög bráðlega, muni
nýja ríkisstjórnin fyrirskipa
skrifstofublókum eins og okkur
að fara til sjós. Þetta tekur ekki
svo lítið á taugar okkar, svo við
viljum gjarnan fá vitneskju um
! þetta í dálkum þínum. Okkur
finnst að kjörorð íslenzkra karl-
manna í dag hljóti að vera: —
„Færeyingar á flotann“.
i .
í ANNARS eru stelpurnar hér
svo neyðarlegar og ósvífnar, að
þær eru jafnvel farnar að spyrja,
hvort þingmennirnir geti ekki
farið einn túr á togara meðan
þingið er í fríi, þar séu þó á-
hafnir á tvo eða þrjá togara, eft-
ir upplýsingum, sem þær hafa
frá gömlum rukkara, sem hefur
verið á togara, og þær virðast
sækja alla sína vizku í. (Að lok-
um viljum við taiðja þig afsökun-
ar á villum, sem kunna að hafa
slæðzt með, við þorðum ncfni-
lega ekki að láta vélritunarstúlk
una fara höndum um þetta bréf.
Þá væru dagar okkar hér á skrif
stofunni taldir)“.
ÖNNUR stórmerk ferðabók er
komin út hjá Sltuggsjá. Þá fyrri
um Fuch og Hillary: Hjarn og
heiðmyrkur, hef ég getið um.
Hin síðari er Nautilus á Norður-
pól, en þar segja tveir helstu for
ingjar þessarar afreksferðar frá
för kafbátsins undir ísnum á
Norðurpólnum. Þetta er ævin-
týraleg frásaga, lýsir einu mesta
afreki mannanna á þessari öld.
Bókin er mjög vel gefin út og
prýdd fjölda mynda úr feröalag-
inu.
Hannes á horninu. ;
.... áparið yður Waup
ö. milli margra verzlaixa!
úÖMJOðL
«ÖUUM
HOUM!
í$l$} - AusturiStrætá.