Alþýðublaðið - 31.12.1959, Qupperneq 9

; yppti
að ykk-
hér að?
sagði
a ekki?
a skóg-
2ss, serxi
d.
ð verið
vetur-
a.
ð megi
r í heim
t Smol-
5 þér að
ef fjöl-
g börn-
Maður
)vf sem.
iur var.
ífur að-
ár, en
mnandi
hreim.
ið segja
g undr-
ir hann
m skilji
íg.
í, segir '
)ér eftir
>. INiema
vi kom-
igikjöts
i kræs-
tleiðst?
g á svo
hér nú
r þínir,
bara að
ngað er
læra ís-
„GUÐ, strákarnir eru að koma í heimsókn. Og allt
nýja jóladótið okkar. Ég verð að minnsta kosti að
fei.a allar karamcllurnar.“
imimiimmimnimriiimititimmmimmifiuiMiMttimiiiiiiimiiiiummiMiiiiiimiiiitiimimiiiimii
Ienzku, og þess vegna vil ég
helzt umgangast íslendinga.
— Er jólahald svipað hér
og í Finnlandi?
— Já, mjög svipað, nema
þið hafið auðvitað ekki lút-
fiskinn.
— Það er kæstur fiskur,
er það ekki?
— Einmitt, — kæstur. Við
borðum heldur ekki hangi-
kjöt. Svo eru jólatrén SVO-
LÍTIÐ stærri heima!
— Er óhætt að segja, að
þú hafir ekkert verið ein-
mana um jólin?
— Já, það er óhætt að
segja. Ég hef alltaf verið svo
önnum kafinn, að ég er bara
feginn að jólin eru búin. Þá
gefst aftur tími til lesturs.
— Gætir þú hugsað þér að
setjast að hér á íslandi?
— Nei, alveg útilokað!
•— Ha, þú, sem þó ert
frændi vor . . .
— Já, en loftslagið svona
. . . aldrei sumar — aldrei
vetur, — engir skógar.
★
— Hvað hefurðu lagt
stund á?
— Ég hef tekið lokapróf
í norrænu heima, svo kom
ég hingað til að lærá íslenzk
una.
— Heldurðu, að margir
hafi lært íslenzku í Finn-
l.andi, þ. e. a. s. tekið sem
háskólanám?
— Nei, enginn! — Ég er
sá fyrsti.
— Hvað ætlarðu að vera
hér lengi?
— Ég sigli í febrúar.
— Heldurðu, að þig langi
nokkurn tíma til að koma
hingað aftur?
•—■ Já. Þegar ísland er orð
ið skógivaxið, þá ætla ég að
koma hingað aftur og líta á
plönturnar, sem ég gróður-
setti upp við Skógakot í
Borgarfirði í sumar. . . .
★
Kai A. Saanila var rétt í
þann veginn að sökkva- sér
niður í bækur sínar aftur, —
og fréttamaður Opnunnar
rétt í þann veginn að loka á
eftir sér hurðinni að her-
bergi. hans, þegar Kai leit
upp og kallaði:
-— Heyrðu, kanntu að
skrifa nafnið mitt?
— Já, já. Kai A. „Sami-
Iova“. . . .
— Ah . . . grunaði ekki
Gvend . . . það er Saanila.
Það er sem sagt SAAN-
ILA, — en það er ekki það,
sem er merkilegast. — held
ur hitt að heyra útlending,
sem aðeins hefur verið hér
í hálft annað ár, -— hrópa
svo eðlilega upp yfir sig, —
grunaði ekki Gvend!!! —
það er einkennilega stórkost
legt.
>f
^ EFTiRFARANDI skilti
stendur á ópinberri
skrifstofu í Washington:
„Deildarstjórar, sem ekki
hafa sína eigin einkaritara,
geta notast við stúlkurnar á
almenningsskrifstofunni.“
CHURCHILL gamli er
orðinn uggandi um sið-
ferðið í Englandi. Sú bók,
sem mesta athygli vakti ó
markaðinum þar í landi í ár
var hin þekkta ameríska
saga ,,Lolita“. Bókin fjallar
um miðaldra mann og ást-
arævintýri hans með 14 ára
gamalli 1 stúlku.' — Bókin
hefur að sjálfsögðu selst
gríðarlega og margur virðu-
legur Breti hefur keypt
hana, en ekki viljað, að það
spyrðist. Þess vegna hafa
bóksalarnir tekið upp þá
þægilegu þjónustu við við-
skiptavini sína, að setja káp
ur af virðulegum bókum ut-
an um hina bersöglu ástar-
sögu. Og einn bóksali gerð
st svo ósvífinn að setja kápu
af minningum Churchills
utan um Lolitu.
★
^ Í FJÖGUR ÁR hafði
ungur maður frá Míl-
anó fengið örorkubætur.
Hann hafði upp á vasann yf-
irlýsingu læknis, sem hljóð-
aði upp á það, að Camillion
Saragos væri óvinnufær eft-
ir að hafa lent í umferðar-
slysi. — En dag nokkurn
fann ein af starfsmönn-
um tryggingarstofnunarinn-
ar mynd í dagblaði af þess-
um óvinnufæra unga manni.
Og myndin var á íþróttasíð-
unni. Á myndinni var hann
að sparka bolta og undir
stóð, að herra Saragos hefði
sýnt fjörugan leik með
snörpum tilþrifum.
Hann var sviptur örorku-
bótunum þegar í stað.
★
^ VASAÞJÓFUR í Chi-
cago stóð fyrir réttinum
og sagði meðal annars:
— Ég bið yður, herra
dómari, að dæma mig í eins
langt fangelsi og mögulegt
er. Ég vil hundrað sinnum
heldur vera fang; í raun-
verulegu fangelsi heldur en
fangi konunnar minnar.
★
^ ALLT fyrir viðskipta-
vinina, eins og þar
stendur, og þetta boðorð er
vissulega haít í heiðri í kab-
arettinum „Chez Clo-Clo“ í
París. Ef gestur í kabarett-
inum hringir heim til konu
sin.nar og segist ekki geta
komið heim strax, af því að
það sé svo mikið að gera á
skrifstoíunni, — þá getur
hann fengið vélritunarskark
ala á hljómbandi sem bak-
grunn — til þess að allt
verði sem eðlilegast og trú-
anlegast.
★
Á 16. ÖLD var það á-
litin méð stærstu synd-
uni í Rússlandi að reykja.
Menn, sem voru staðnir að
svo glæpsamlegu athæfi
fengu þunga refsingu. Það
var ekki óalgengt, að nefið á
syndaselunum væri skorið
af.
AIMI'VIIEJMTUTT nSY(E (D IIMCBÁVIK
Gleðilegt nyár
Þökk fyrir viðiskliptin á liðn.a. árinu.
!R
<8
SAMBANÐ ÍSL.
SAMVINNUFÉLAGA.
um kærufrest til Ríkisskaffanefndar.
Frestur til að kæra til Ríkisskatta,nei1ndar
skatt á stóreignir af hlutafjáreign, sbr. lög nr.
44/1957, hefur verið framlengdur til og með 1.
marz næstkomandi.
Fjármálaráðuneytið, 30. desember 1959.
F. h. r.
Sigtryggur Klemensson.
/Jón Skaf'tason.
Uppboð
Opinbert uppboð verður haldið í Sundhöllinni hér í
Opinbert uppboð verð'ur haldið í. Sundhöllinni hér í
bænum föstudaginn 8. jan., n.'k. kl. 1,30 árdegis.
Seldir verða allls konar óskilamunir úr Sundhöll og
þvottahúsi. Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn L Reykjavík.
Alþýðublaðið — 31. des, 1959 0
r<