Þjóðólfur - 19.04.1852, Blaðsíða 8

324
Iívort er þetta heldur guöi að kenna eða sjálfum oss?
Velur liann oss blessun sina af verri endanum ? Eða
liitt þó heldur spillum vjer henni fyrir sjálfum oss með
óþverraskap. og hirðuleysi?
Síðan vermenn og póstar voru á ferð í vetur, hef-
ur ekkert heyrzt frá hinum fjarlægari hjeruðum lands-
ins; nema það þykjumst vjer geta sagt með vissu,'
að nú árar vel um allt land, með því tíðin liefur í heil-
an mánuð verið hin æskilegasta og því likust, sem
komið væri fram yfir kro$smessu. Afli má víst heita
í góðu lagi hjer á Innnesjum, þó liann gefizt tiokkuð
misjafnt; og þorskanet hafa menn í þetta sinn hrúkað
hjer fremur venju, og liafa þau gefizt vel. Allt af er
heldur lítið látið af aflahrögðum úf veiðislöðunum
kringum Vogastapa, nema sagt er að á Ströndinni fisk-
ist vel. Svo það lítur út fyrir yfir höfuð að tala, að
afli verði hjer í Faxaflóa i meðallagi víðast hvar. —
Lifið í höfuðstaðnum er hálf dauft, þvi siglingin kem-
ur dræmt, en þó synir það nokkurt lilsinark með hon-
um, sem „Nýju Tíðindin“ laka fram, t v í g ó I f a ð a
h ú s i ð og I a n g a h r y g g j a n ; og viljum vjer þá
hæta við f á e i n u m glergluggum, sem höfuð-
staður vor er nú að öðlast, og eiga að vera honiim til
u p p I ý sin ga r!
Kitað á fjórða í páskum.
( Aðsent).
Sigríður Bjarnadóttir lijer i hænum hefur þann 10.
dag þ. m. brjeflega sagt upp, og svikið trúlofunarinann
sinn, vandaðan og efnilegan mann, er hún hefur verið
trúlofuð i 2 ár, án þess aö færa nokkuð til, er liún
gæfi honum að siik. Ilefur húu ineð þeirri aðferð sýnt,
hvað karlmennirnir inega framvegis hyggja upp á trú-
mennsku hennar.
Bóhafregn
Á skrifstofu Jijóðólfs fæst nú til kaups fyrir 16
sk. fyrsta hepti (Sunniidagurinn) af nýju tímarili, er
heitir
Un^smannsgaman.
Og gjörist þessi grein fyrir því: vegna þess að
inargir menn, seui liafa keypt af mjer „Fermingar - og
Trúlofunardaginn, hafa sagt, að þeir ætluðu að liafa
kver þessi handa börmlrn sinum til að lesa í, þá fór
jeg að hugsa fyrir bæklingi, sem jeg áleit hetur fall-
inn til þess, því dagana þessa hafði jeg aldrei
ætlað sem eiginlega harnhók, þar hæði er efniðíþeiin
eingöngu alvarlegt, og ekki að húast við því að hörn
eða unglingar beri skynbragð á það, jafnvel þó jeg
á hinn bóginn verði að segja það kveruniim til hróss,
að það er meinlaust fyrír hörn að lesa i þeim. Nú hef
jeg þá hyrjað á að gefa út þetta „Ungsmatinsgaman“.
4>að á að innihalda alls konar sögur, styttri og lengri,
af mönnum, dýruin og viðhurðum, snotrar lýsingar á
borgum og lönduin, hrot úr ferðasögum, og svo fróð-
legar ritgjörðir um ýmisleg efni, hjer um hil eins og
Sunnudagsheplið sýnir inönnum nú fram á. Jeg ætl-
ast svo til að annað eins liepti, og þetta sein komið
er, komi út fyrir livern dag í vikuiini; og svo þegar
fyrsta vikan er húin, þá hyrji önnur — og hver veit
livað margar? ef tímar og kringumstæður leyfa. Fari
nú svo að mönnum liki ekki þessi byrjun tímaritsins,
og vilji ekki eiga það, þá fellur það af sjálfu sjer og
öll sú hiigmynd, sem jeg hef gjört mjer um áfram-
hald þess. En verði jeg hins var, að alþýðunni geðj-
ist það og veiti því Ijúfa viðtöku, þá skal það hvetja
mig lil að starfa að tímariti þessu með alúð og ein-
lægri viðleitni, til að skeminta og fræða hina yngri
landa mina. Ilvenær Mánudagsheptið nuini birtast,
get jeg ekki sagt að svo stöddu, en ekki skal þess
lengi að hiða, ef jeg fæ horgaðan prentunarkostnað
Sunnudagsheptisins. Áttuuda livert exemplar gef jeg
í sölulaun, og gjöri jeg helzt ráð fyrir að hiðja
þá menn, sem liafa útsölu Jijóðólfs á liendi, að taka
einnig af mjer „Ungsmannsgamanið“. En öörum er
það líka vel komið, ef vilja.
A uglýsingar.
jiar eð jeg hef fengið hrjef frá nokkrum tnönnum,
er jeg get ráðið af, að þeir hugsa jeg muiii eigi ætla
að gefa kost á llugvek jiiiium, sem verið er að prenta,
iiema innhundnuin, og að þeir eru óánægðir'ylir því,
þá læt jeg menn vita, að þetta liefur aldrei verið ætl-
un min, lieldur að liver gæti fengið hókina í materíu,
sem vildi. Og hýð jeg sjerílagi þeim möniiiim, sem
.annars sýsla með bókhand, að iá hókina í materiu með
þeiin skilniálum, sem okkur seniur uw; en vilji nokkr-
ir taka þessu hoði, þá væri mjer kært að vita það
iun lestir í sumar.
„Útvalin'Saga af Tbcodorí Grjóta“ seiu
jjjóðolli liefur nýlega verið send, gelur ekki fengið
rúm hjá lionuin, neina ef vera skyldi 5. kapitulinn,
sem hljóðar uin „hiigsanir og tal Theodors á leiðinni
í kirkjuna á páskadaginn“, En jeg ræð höfundinum
að geyina þessa sögu alla, unz áframhaldið kemur af
hinuin „islenzku æfintýruin“ því sagan af Theodor'
þessum er siður en ekki falleg.
x Abyrgðarmadurinn.
Leiðrjétting: á bls. 310 stendur í síðara dálki 10
liiiti að neðan 250 fyrir 4 5 0.
Ábyrgöarmaður: Svb. Ilallyrímsson.