Þjóðólfur - 24.09.1853, Blaðsíða 4

136

ift f>ar, f»ó hiiu ahlrei yrði notuft, hvað j)á
heldur, ef hana ætti að nota, ot; jiað, sem
nieð henni fylgir. Jar að auki her jiess að
gæta, að eigi er til neins að setja npp nvja
jiressu, nema Jjví að eins að fleiri verkamenn
verði teknir, og hvar eiga j>eir að fá rúm að
auki? Af |>essu er auðséð, að brýna nauðsyn
ber til, að rýma nyrðri endann, svo að rúm
fáist hinni nýju pressu og fleirum verka-
niönnum. Yfirstjórnarmennirnir munu ef til
vill segja, að f>eir eigi geti rofið j>á skilmála,
er jieir hafi gjört við j>ann, er j>ar býr nú; eu
sú afsökun gildir ekkert; jieir verða að út-
vega honum annað húsrúm; j>ví hvaðavitvar
í f>ví, að rita stjórninni um, að koma jþyrfti
prentsmiðjunni í lag, kaupa nýja jiressu, og
að auka fyrir j>að húsrúmið, og fá samfiykki
stjórnarinnar til jiessa, og j>ó rétt á eptir að
legja út nyrðri eridann? Og hvernig fara f>eir
að verja f>að, ef pressan kemiir með póst-
skipinu, að láta hana standa ónotaða allan
veturinn? j>ví verði hún eigi sett upp og
vinnnkröptum aukið, er hægt, aðsjá |>að fyrir-
fram, að aljiíngistíðindin geta eigi orðið húinn,
áður en póstkip fer í vetur, og J>að j>ví siður,
sein jirentsmiðjan með engu móti kemst hjá
að prenta ýmislegt annað, t. a. m. blððin, og
barnalærdómskverið, sern ekkert eitt exem-
plar er til af* 1, og afleiðíngin Vérður sú, eins
og heyrzt hefir, að aljiiiigisforsetinn liafi
sagt, að tíðindiri verði tekin frá henni, og
seiid niðiir til Hafnar; en hvernigætla stjórn-
inni mundi geðjast að jieirri stjórn prentsmiðj-
unriar, eða hvernig ætla yfirstjórnendurnir
að réttlæta j>á stjórnaraðferð sína, að svipta
Jiannig prentsmiðjuna töluverðri viimu, láta
verkamenn sina, eftil villgánga yðjulausa aII-
an veturinn, og láta pajipír liggja óseldan,
er hún hefði getað selt með töluverðum liag?
Og-, yfi r höfuð að tala, hvernig geta j>eir rétt-
lætt aðgjörðir sínár, viðvíkjandi preíitsmiðj-
unni, og allt f>að tjón, er hún hefir heðið og
bíður við j>ær? er ójiarfi að fara ná-
kvæmar í j>etta inál að jiessu sinni, énda
gefur verið, að tilefni gefist til j>ess síðar
meir. 53 . ..
') þannig er séð fyiir cndann á J>ví, „að nýja upp-
lagið“ af barnalærdómskvcrinu „gétur eUUi orðið til á
i hausllcsluniiui i suniar". höf.
(Að scnt).
A ðferð
til kálfræs öfltinar.
3)ar eð eg er kominn að raun um, að
allmargir landar mínir láta sér annt um, að
efla og stirkja ýmsa atvinnuvegi okkar íslend-
ínga, j>á vona eg þeir misvirði ekki, þó eg
leggi j>ar að lítið liandtak með jieiin í j>ví,
sem eg er búinn að reyna sjálfur, og mér
hefir lukkazt vel. í nokkiir undanfarin ár
hefi eg stundað garðyrkju, uin hana hafa og
margir samið ritgjörðir, en enginn svo eg viti,
skrifað neitt um bað, hverja aðferð skuli liafa
til jiess að eignast sjálfir kálfræ, og er f>ví
sá ásetníngur minn með línum Jiessum, að
sýna j>á aðferð, sem eg hefi haft til |>ess, ef
einhver kyimi að vilja nýta leiðbeiníngu mína
til liins sama, j>ví eg álít nauðsyniegt hVerj-
um manni, sem garðyrkju stundar, að sá sjálf-
ur til jiess kálfræs, sem hann jiarf að brúka;
j>ar eð mér liefir reynzt miklu betur j>að fræ,
sem eg liefi aflað mér sjálfur, heldur en út-
lenzka fræið, og líka er það opt, að almenn-
ingur getur ei fengið Jiað í tima; og eptir
minni eigin reynzlu ímynda eg mér, að fræið
týmgist bezt í þeirri söinu jörð, seni það er
sprottið al’ í fyrstu.
1. grein.
um að velja fræ-mæður.
íþegar tekið er upp úr garði, skal velja
þær rófur, til fræinæðra, sem eru vel vaxn-
ar, og með sein miiiustum aungiim, einntg
sprúngulausar, og ekkert vanskapaðar; að
kálliausinn sé sem minnstur um sig, og ekk-
ert votti fyrir njóla; bezt er og að taka þær
rófur upp úr garði, áður en frost koma til
muna.
2. grein.
um hvernig af skera skal fræinæður.
íþegar búið er að velja þær rófur, sem
ætlaðar eru til að verða fræinæður, skal skera
kálblöðin af, þó svo, að eptír sé jiverfíngur-
eður þumlúngs háir kálleggirnir frá rófunni,
en engan ánga má skerða á rófunni sjállri;
einnig skulu þau ýmsu smáblöð af kálinu
standa ósködduð. Að því búnu skal þurka
rófurnar við frostlausan vind, eitt eður tvö
dægur.
á