Þjóðólfur - 29.09.1855, Blaðsíða 5
— 133 -
frein
felac/s frá 12. juní 1S54 til sama tirna 1855.
híkismvnt.
Útf/jö/d:
I. Fyrir af» taka saman og innhefta skýrslu félagsins, sanit annað bókband . .
II. Mót iniisýölduin IV færast hér til útgjalda......................................
(af því þessi uppbæö felst bæöi í inngjaldanna I. a og í útgjaldanna IV. a)
III. Bréfburöarpeníngar.........................................................
IV. Eptirstöðvar til næsta árs:
a, í vaxtafé ........................................... 4488 rdd. 68skk.
b, í peningum bjá gjaldkera á að vera................... 196 — 81 —
Jafnaðarupphæð
4S16
62
Reykjavík, 12. júní 1S55.
77/. Sveinbjörnsson.
p. t. fl. gjaldkeri.
Ofanskrifaöan reikníng höfum við nákvæmlega rannsakað, og ekkert fundið út á hann að setja.
Rcykjavík, 27. dag júlí 1855.
0. Pálsson. Jón Pjetursson.
III. Bréf til Jíngvallafundarins frá héraðs-
fundi í Norðurmúlasýslu, dags. Jif'Shöfða 23.
maí þ. árs, um að landsmenn skyti saman 1000
rdd. tíl þess, að kaupa fyrir heiðursgjöf eða
menjagripi handa jieim 4 Dönum : A/fred Har/e,
Ba/tazar Christensen, Frö/und oy Kirch, sem
bezt og skorinorðast höfðu haldið uppi svörum
fyrir Islendínga í verzlunarmálinu, jiegar það
var rædt í fyrra á Ríkisþíngi Dana •> í bréfinu
var heitíð 50 rdd. úr Norðurmúlasýslu lil þess-
ara samskota. jietta inál ræddu fundarmenn
á ýmsa vegu og varð sú niðurstaðan, að bæði
mundi seint vinnast, að ná inn þessum sam-
skotum yfir allt land, enda þókti vanséð, hvort
1000 rdd. nægði, þó þeim yrði skotið saman til
að kaupa fyrir svo veglega menjagripi, sem
þeir mætti vera fullsæmdir af, er þyggja ættu,
ogþóöllum landsmönnum væri sómi að, að láta
úti. Já var því stúngið upp á, og var það að
lyktum samþykkt, að biðja kand. B. Gröndal að
yrkja þakkarkvæði á íslenzku í nafni íslend-
inga til þessara 4 manna, og rita það á bók-
feil, en þíngmenn, sem á fundinum voru, geng-
ust undir að borga að sinu leyti kostnaðinn, sem
þar leiddi af, og töldu víst, að aðrir þíngmenn
mundu einnig gjöra svo, af því hér gæti ekki
orðið um mikinn kostnað að ræða; voru þeir
Hannes prófastur Stephensen, Jón Guðmundsson
og séra Jón Kristjánsson kosnir til að gángast
fyrir þessu1.
Út af þessum umræðum spunnust á fund-
inum aðrar umræður um, hve maklegur Iandi
j vor herra Jón Sigurðsson væri til einhverrar
virðíngar og heiðursgjafar af hendi landsmanna,
J fyrir alla frammistöðu hans bæði í verzlunar-
málinu og öðrum máltim vorum; vakti einkum
þingmaður Árnesínga, herra Magnús Andrésson
fyrstur máls þessu, og stakk upp á, að menn
gengist fyrir almennum samskotumi þessuskyni.
pað varð sarat ekkert úr allri þessari ráðagerð;
herra B. Gröndal var að sönnn fús á að verða við tilmæl-
um nianna i þessu, en þá var hér hvorki til að fá bók-
fell né önnur tæki, sem við þurfti. — Hokkrir alþfngis-
menn lögðu það til á „prívat-fundi“, að allir þíngmenn
ritnðuþeim 4 Dömiin þakkarávarp; en þetta fórst líka fyr-
ir, að vér ætlum, mest sakir lasleika nálega allra þing-
manna um það leyti þíngi var slitið.