Þjóðólfur - 29.09.1855, Blaðsíða 8
— 136 —
vistir. Bardaga áttu sambandsmenn við Rússa á Tschern-
aya - haeftum 16. f. m., og var það sagður einhver mesti
slagur, sem {>ar hefir orðið; Frakkar og Bretar segja,
að þar hafi fallið af Rússum 6000 manna, en 2000 verið
teknir til fánga. Loðvík keisari Napoleon ritaði Pellisier
hershöfðíngja sínum með eigin hendi þakkarbréf fyrir
þenna mikla sigur.
— Sjóðurinn til s k ý I i s b y g gí n ga r á í>íng-
völluin. típtirji.árs „í>jóðólli“ 3. bl. bls. 12, átti sjóð-
nrinn í nóvbr. f. á.....................172 rdd. 4Sskk.
Jiar hætast við
1. vexlir af veðskuldahréfí 8. maí og 1.
sept. f. á. að upphæð 150 rdd., frá 1.
sept. 1854 til 8. maí 1855 .... 4 — „ —
2. Gjafír.
frá dannebrogsm. herra Eyjólfi í Svefn-
eyjurn.....................................4 — „ —
frá hr. Ilatliða Eyjólfssyni 1 Svefneyjuin I — „ -
Nú i sjóði 181 — 48 —
Mannalát, slysfarir, o. fl.
.4 útmánuðununi næslliðinn vetur fyrirfór sjálfuni sér
sómahóndi einn austur í Mýrdal; liann liafði verið rænu-
skertur meginii liluta vetrarins, og vaktaður, en sá sér
fiá færi á að hafa sig undan gæzlunni. 4 útmániiðun-
nin i vetur dó og merkishóndakona ein austur á Siðu,
Hagnliildur Oddsdóttir, ekkja eptir Svein hónda
Steingrímsson, er lengi hjó á Fossi og síðast i Skál, en
liaiiu var alhróðir séra Jóns heitins Steingrimssonar í
llruna. Hún var ein af þeim 13 inerkilegu alsyzkinum,
sein eru nafnkuiiii niii þau liértið, að ráðvendni, dugnaði
og liverskyns sómasémi, og sein meiri liluti liinna nú upp
vaxandi Siðumanna eru al' kouinir. f>au Sveinn áttu alls
II liörn, sem á legg komust, — meðal þeirra er séra Odd-
ur prófaslurá Ilrafnseyri,— en 9 eru húsett uui Siðu og
Meðalland, þykja þar hinir nýtustu sómamenn, og eiga
fjölda barna og mörg af þeiin gipt og upp komin. — 5.
júní þ. ár andaðist konan Guðríður Ó I af s d ó t ti r kona
tíinars liónda Ofeigssonar á Urriðafossi i Árnessýslu; hún
sálaðist að harnsæng eptir að hún hafði alið tvihura, sem
háðir dóu rélt á undan henni; hún var sögð „gál'uð kona
og vel að sér í mörgu“; Einar hóndi missti og móðtir
sina í sömu vikunni. — Uin iniðhik f. mán. andaðist Jón
dannebrogsmaður tíinarsson á Kópsvatni i Árnessýslu,
um sextugt(?); hann hafði lengi verið hreppstjóri, og var
liinn nýtasti sómainaður með allt slag; hann eptirlét 1U
uppkomin hörn, 2 syni og 8 dætur, öll í efnilegustu nianna
tölu. — í f. m. andaðist og Tómás bóndi Ásmunds-
son á Steinsstöðum i Öxnadal; hann var nafnkunnur að
stakri gestrisni, og hverskyns dugnaði og sóma. — 23. f.
mán. andaðist mcrkisbóndinn Steffán Pálsson í Hellir
á Rángárvöllum, liðuglega sjötugur, og 25. s. m. deyði lið-
ugt 60 ára húsfreyja íngigerður Narfadóttir, ekkja
eptir hreppst. og dannehrogsm. Árna heitinn Jónsson á
Stóraliofi á Rángárvöllum, mesta merkis- og sómakona. —
24. þ. m. andaðist að Reynivöllum í Kjós júngfrú Elín
Eiríksdóttir, sýslumanns Sverrissonar; hana greip
snögglcga svo banvænt tak, að hún lifði með því tæpan
sótarhríng; hún var um tvitugsaldur og hinn mannvæn-
legasti maður að öllu. — 22. þ. m. datt hér niður dauður á
strætinu ofdrykkjumðaur einn á hezta aldri, og var linnn
|>á drukkinn mjög; öll lifgunar- og læknis-tilrann reynd-
ist árángurslaus. — 16. þ. mán. andaðist eptir Iánga og
þúnga legu Kasmus Hansen faktor i Flensborg.
Fœðmr/ardar/ur konúnt/s vors Frið-
riks 6. er á laugardaginn kemur, 6. október.
Að þessu leyfum vér oss að vekja athygli staðarbúa
og einkum hinna háttvirtu konúnglegu cmhættismanna,
sem hafa verið og munu nú eiga von á að verða sæmdir
með nafnbótum og riddarakrossum á fæðfngardag konúngs,
ef þeir vildi hér cins og f öllum öðrum lönduin og stöð-
um f rikinu, reyna að láta hafa dálftið meira við þann
dag, en einúngis að „flagga“, sem nú orðið er gjört hér
á giptingardag óvalinna búðarsveina og timburmanna, eða
þá einúngis að fara upp f skóla, og drekka þar, — á
kostnað skólasveinanna, eins og var bæði f fyrra
og að undanförnu.
Auglýsíngar.
— Af þcim 100 rdd., sein við undirskrifaðir lögðum
til ferðar þeirra hr. Jóns Sigurðssonar og hr. Jóns Guð-
mundssonar á konúngsfund eptir þjóðfundarslitin 1851,
hefur apturgoldizt til okkar þaiinig; til min (Guðmiind.
Brandssonar) úr Grindarvikurhr.: 5 rdd. 16 sk., Stranda-
lireppi: 4 rdd. 86 sk., Álptaneshreppi (frá Jóni bónda á
llvaleyri) I rd., samtals 11 rdd. 6 sk., og til mín (J.
Sigurðssonar) úr Mosfellssveit lOrild., og úr Seltjarnar-
neshreppi (frá Ásgeiri hreppstjóra á Lambastöðum) 2 rdd.,
samtals 12 rdd.; þetta viðiirkenuiim við hér með þakklát-
lega. Reykjavík 7. ágúst 1855.
J. Sigurðsson. G. Brandsson.
— þeir Reykjavfkur sóknarmenn, sem enn eiga
ógoldið séra Ásm. prófasti Jónssyni f Odda, dags-
verk og önnur prestsvcrk, gjöri svo vel að greiða þau
ábyrgðarmanni „þjóðólfs".
— Felsenborgarsögur, preutaðar á Akureyri 1854,
fást til kaups hjá mér undirskrifuðum hér í Reykjavik,
og kosta: í kápu 9 mörk og í velsku bandi II mörk.
Jieir, sem kaupa tleiri hækurnar í einu, fá góð aölu-
laun- J. Laxdahl.
— Ilíons-kvifia, síðari deild, heft f kápu, fæst fyrir
8 inörk hjá undirskrifuðum. Svari til áskrifanda þess að
ritum Dr. S. Egilssonar, sem hefur látið til sín heyra f þ,-
á. þjóðólfi, 31—32. blaði, fáum vér ekki komið f þetta sinn.
Th. Johnsen. E. þórðarson. E. Jónsson. J. Árnason.
Prestaköll.
það mun áreiðanlegt, að stiptsyfirvöldin hafi leyft, að
setja séra Guðm. B j ar n a s on til að þjóna Stokks-
eyrar- og Kald aðarnes-sóknum, og séra Pál íngi-
mundarson til að þjóna G a u 1 v erj abæjar og Vill-
ingaholts soknum fyrst um sinn, þángað til að næst sam-
þykki stjórnarinnar um svo lagaða sameiníngu þessara
brauða, sem sagt er, að stiptsyfirvöldin mæli fram með.
— Seinasta hlað af þessiim árgángi kemur út 20. októli.
Ábyrgharmaftur; Jón Guðmvndsson.
Prentabur í prentsmftju íslands, hjá E. þórþarsyni.