Þjóðólfur - 13.02.1858, Qupperneq 4

- 44 -
á binn ákæi%a. — Me£fer% málsins í hérabl heflr verib lúg-
mæt, og sókn og vúrn þess her viþ rettinn forsvaranleg".
,{.ví dæmist rett af) vera.“
,Akærí)i Gísli Jónsson á fyrir sóknarans ákærnm iþessu
máii sýkn aí) vera. Hvab málskosnaþinn snertir, á undir-
röttarins dómr óraskatir aS standa. Sóknara vife landsyflr-
röttinn, examinatus juris J. Gubmundssyni bera 6 rdl. ríkis-
myntar, í málsfærslulaun, sem, eins og annar kostnalbr sak-
arinnar, greibist af hinum ákærW'.
„Dóminum at) fullnægja, undir atlfúr at) lúgum“.
— Mannfjölgun á íslandi árin 1855 og
1 85 6.
Eptir skýrslum frá gjörvöllum prófastsdæmum
landsins til biskupsdæmisins, voru her á landi árib
1855
fæddir: sveinbörn...................1288
meybörn...................1211
samtals --------- 2499
dánir: karlkyn3.....................980
kvennkyns..................910
samtals --------- 1890
1855 fæddust því fleiri en dóu . . . 609
En árib 1856
fæddir: sveinbörn.....................1260
meybörn.....................1217
samtals ----------- 2477
dánir: karlkyns.......................807
kvennkyns....................678
samtal3 ---------- 1485
1856 fæddust því fleiri en dóu .... 992
Um þau 2 árin 1855 og 1856 hefir því fólks-
fjölgunin orbib hér á landi samtals 1601 manns.
Eptir skýrslunum var manntalib á öllu landinu
um árslokin 1856 65,422, oger þa& 819 mönn-
um fleira en reyndist, þcgar hib almenna manntal
var tekib 1. okt. 1855, sbr. 10. ár þjóbólfs nr. 3.
Afbörnum þeim erfæddust 1855 voru óskil-
getin alls 366 ebr rúmlega sjöunda hvert barn;
en af þeim er fæddust 1856, voru 331 óskilgetin
ebr tæplega sjöunda hvert.
1855 voru hjónavígslur yfir allt landií), sam-
tals 414, en 1856 samtals S44.
— þai eb fjúldi ymsra manna hafa lítib stntt ab almonn-
um fjárklábalækníngnm híngab til, vegna vantrausts á þeim,
þá geta nokkrir þessara — ef þeir svo vilja — fengií) þó ab
sjá meb eigin augum, víbast hör um sveitina, hver afdrif lækn-
íngarnar hafa, þar sem þær eru rétt vib hafíar, og þar af á-
lyktaþ, hvort úr þessu betra verbi, aí> stybja ab kollfelli á
sanbfönabi alstabar, hvar sem sýkinnar kynni aþ verba vart,
eba ab „bjarga því sem bjargab verbr“ meí) veru-
legum lækningum.
Búrfelli í Grímsneshreppi, 5. dag. febrúarm. 1858.
Jón Halldórsson.
iSkýrsla
yfir fjárhag „bræbrasjóbs" Reykjavíkr lærba
skóla frá 5. janúarm. 1857 til sama tíma 1858.
hjá gjaldkera áleigu
rdl. sk. rdl.
Eptir seinustu skýrslu (sjá 9. ár „þjóí)ólfs“
13. blab) átti sjóbrinn.................... 97 90 2,498
Síban inn komií);
Arsleiga af vaxtafe sjóbsins í JarbbbókarsJóbi,
2238 rdl. til 11. júní 1857 ........... 78 31
Ársleiga af þeim 260 rdl., sem standa á leigu
mót vefsi og 4°/0 hjá prívatmúnnum til 11.
júní 1857 ............................ 10 38
Gjúf hr. sýslumanns Boga Thorarensen . . 5 „
Gjúf séra Odds prófasts Sveinssouar á Bafnseyri 3 „
Inn komií) fyrir 5 exx. af riti alþíngismanns
hr. Jóns Sigurbssonar á Kaupmanuahúfn:
„Om Islands statsretlige Forhold“ ... 2 48
Gjúf 3. kennara............................ 6 „
Tillag (38) skólapilta ....................19 „
222 15
Eptir ályktun hlutal elgemla keypt konúng-
legt, skuldabréf „uopsigelig Statsgjeld“, Litr.
A, nr. 8650, dagsott 31. júlí 1851, hljóþ-
andi npp á 100 rdl. og 4%, meb 5 mán-
aba og 11 daga óteknum vúxturn, fyrir
samtals...................lOlrd. 52sk.
aí> vií) lúgbu „Provisionsge-
byhr“..................... „ — 10 —
og fyrir „Deposition“ 100 rdl.
til a?> horgast út í Danmúrku l — „ —
alls------------------i-102 62 100
119 49
Leigu þ.árs, 88 rd. 69sk., er úthlutafc þannig:
skólapiiti fiorvaldi Bjúrnssyni 26 rd. „ sk.
----Jakob Bjúrnssyni . 18 — 69 —
----Skúla Magnússyni . 16 — „ —
----Jónasi Bjúrnssyni . 10 — „ —
----þorkeli Bjarnasynl 18— „ — ^
eign sjóbsins er~þá iiö 7b" 2,598
Athugas. Hr. alþíngismabr Jón Sigurþsson á Kaupmannahúfn
heflr geflb bræþrasjóíinum c. 250 exx. af riti sínu
„Om Islands statsretlige Forhold“, en þar af hafa
enn a% eins selzt fyrgreind 5 exempúr.
Reykjavík, á Jan. 1858.
B. Johnsen.
(Aðsent, nafnlaust
IlvíiSa afdrif á kláöamálib ab fá hjá oss Sunnlend-
íngum ef því á ai> verba skynsamlega rábib til lykta ?
þetta er, að minuin dómi sú vandasaina og áríðandi
spurníng, sem allir ætti að leitast við að svara öldúngis
hrekkja og prettalaust, öldúngis án tillits til þess hvaða
þátt þeir liafa átt að málinu áðr; án tillits til þess, livort
þcir verða sjálfuin sér sainkvæmir, ellcgar ekki — þvi
öllum getr ylirsézt —; án tillits til þcss, livort nokkrum
líkar ver eða betr o. s. frv:
Hér er sannlcga um svo inikið að tala, uni velmegun
eða velferð landsins, að það má ekki minna vera, cn að
við hölð sé hin ítrasta lireinskilni og einlægni, en ekki