Þjóðólfur - 28.11.1859, Blaðsíða 1

SUrifstofa „þjóðólfs* cr í Aðal-
stræti nr. 6.
ÞJÓÐÓLFR.
1859.
Aufflýsínffar og lýslngar nm
einslaklpff málefni, cru teknarf
blaðið fyrir 4sk. á livcrja smá-
lctrslinu; kaupeudr blaðsins
fá lielinings afslált.
Semlr kaupendum kostnaðarlaust; vcrð: árg., 20 ark , Tinörk; livert einstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hver.
32. ár. 28. nóvember. 4.—5.
— þafe er lanngu kunnugt, ab Húnavatnssýsla er
nú laus, en óveitt var lnín þegar síbasta póstskip
fór frá Höfn; einnig er laus Dalmýsla fyrir upp-
gjöf Kristjáns kainmerraíss Magnusens, er konúngr
hefir nú veitt lausn í náb. Allntargir munu sækja
um báöar þær sýslur; fréttist nú frá Höfn meö
sanni, aí> Jón yftrdómari Pjetursson sæki nm Dala-
sýslu, en Benedikt yfirdómari Sveinsson um Húna-
vatnssýslu.
— þaí) sem sagt var í síbasta bl. um þaÖ, ab
„slirifaranum í hinni rábgefandi klábanefnd væri
ákvebin laun fyrir nefndarstarfa sinn“, er misliermt;
honum er ab eins lieitin umbun fyrir ritstörf og
ritfaung, einsog allri nefndinni fyrir livab eina af
því tagi er hún starfar ab, og kostnab leibir meb
sér, eba bein útgjöld.
— Sá hagrinn er nú þegar orbinn augljós af
þessari „rábgefandi klábanefnd", ab blabib „Iiirðir“
á ab vekjast upp aptr, og tóra fyrst um sinn, — á
kostnab landsprentsmibjunnar, einsog fyrri;
aptrgánga þessi kvab nú vera væntanleg á hverri
stundu, og sjálfsagt „tvöföld í robinu" einsog vant
er ab vera meb uppvaknínga.
(Absent).
„Bazar“ (eba smágripasafn).
Allr almenníngr aubsýndi „bazar“ vorum í
fyrravetr svo mikinn velvilja, og svo ótal margir
urbu tii ab hlynna ab honum, ab vér höfum fyrir
þab uppörfazt til ab rábast í ab stofna af nýju til
„bazars“ nú á þessum vetri, til þess þar meb ab
geta glatt og styrkt nokkra naubstadda, er þess
væri maklegastir; gjörum vér þab í þeirri vissri
von, ab fyrirtæki þetta eigi ab fagna hinni sömu
velvild og abhlynníngu almenníngs, eins og í fyrra,
og leyfum vér oss þvf ab skora á alla þá er svo
eru efnum komnir og kenna í brjóst’ um þurfandi
braibur vora og systur, ab gefa til „bazars" þessa
og aflienda cinhverjum vor undirskrifabra, fyrir næst-
komandi gamlárskveld, þá smávegis muni, gripi eba
gjafir, er til þess þækti íallnir. „Bazarinn" eba
gjafasafn þetta verbr síban opnab, öllum til sýnis,
fyrstu dagana hins nýja árs, á gildaskálanum, þar
sem gestgjafinn, herra Jörgensen hefir bobizt til
ab Ijá herbergi til þess ókeypis.
Grcifainna C. af Trampe. Ilvlmfríðr P. Guð-
mundsson.
M. Smith.
gjaldkeri Bazarsins.
*
Vír viljnm leyfa oss ab leiba athygli alls aimsnníngs 111'r
nm naistu Nasin, og einkum hina heiÖrnöu staöarbúa, ab
þcssari áskorun, og leggja til, ab sem flestir verÖi til ab
sinna henni og styrkja ab því fyrirtæki er hér ræbir um,
því til þess aÖ þab verÖi aÖ tilætlubum notum og veru-
legri hjálp fyrir einstöku bágstödd heimili og munabar-
leysíngja sem maklegir ern þess ab verÖa fyrir þessleibis
6tyrk, og ti) þess aÖ gefa rdlum almenníngi jafnframt kost
á fagurri og sjaldsbnri skemtan, eins og í fyrra, þá þarf
hver einstakr maÖr eigi ab leggja aunaÖ eba meira til en
þab sem engan munar neiuu, en gttr allt um þab, þogar
saman er komib og meb snotrlegri nibrskipan og góbri
tilhiigun, orÖib ab svo góbri skemtnn og verulegum not-
notum eins og raun gaf vitni um í fyrra.
Ritst.
(Abstnt).
„Satt er bezt".
Greinarkorn finst í 11. árg. þjóbólfá blábinu
35. og 36. en þareb heldr ógreinilega er sagt frá öllu
í henni, og ekki allt sem sannast, hvort sem þab
hefir verib tilviijan ein eba ekki, þá hlýtr bót ab
verba rábin á því, svo almenníngr, sem hún átti
ab fræba, komist eptir því sanna.
Greinin byrjar meb ósannindi, þar sem höf-
undr hennar segir ab allt saubfé í Svínhaga hafi
eptir sýslumanns skipun verib skorib nibr fyrir rúm-
um tveimr árum. Gemlíngar verba þó ab nefnast
saubfé, en ekki var einn einasti af þeim skorinn
nibr eptir sýslunuxnns skipun hjá Jóni þórbarsyni á
Svínhaga, því ab engi sást klábavottr á þeim,
og eigandi sagöi, ab þeir aldrei hefbi komib nærri
ldábaveiku fullorbnu saubfé hans, cn þó urbu þeir
svo á sig komnir af klábanurn, ab eigandinn sá sér
ekki annab fært en skera þá alla fyrir rúmum tveimr
áruin síban, óskipab og af frívilja eimiin, til þess
ab hafa þeirra einhver not.
Fyrst farib var ab telja þá upp, sem ab noklcru
vildu bæta Jóni í Svínhaga skaba, er hann beiö vib
13 —