Þjóðólfur - 22.12.1860, Blaðsíða 5

- 25 -
útaf bygpíngarnefndarlöpgjöfinni. þesaum dómi lögreglu-
dómsins áfrýjnði b«*ði hinn tiliærði og háyfirvaldið fyrir yfir-
dóminn, og þ n r voru baeði sakarntriðin og hvort þeirra
fyrir sig gjörð að álitnm og tekin undir dórnsúrslit, eins
og sýna sjáliar duinsástæður ylirdóinsinsins og dnnisálykt-
anin með : „hinn ákærði á af sóknarans ákæruin, livað þá
„honum dæmdu sekt snertir, sýkn að vera, en að öðru
„leyti vera sýkn af réttvísinnar ákærum í máli
þessu“. Nú viljuin vér mega spyrja hvcrn heilvitamann:
af hverju cða úlaf hverju dæmdi yfirdómrinn sira Bernard
„sýluian af réltvísinnar ákærum að öðru leyti", ef það
var e i g i útaf 1« i r kj u b y g g i n g u n n i ?
„ísl.“ segir sjálfr, cða ritstjórn hans, bls. 72, „það
er sagt, að hiun katólski prestr hal'i ætlað að byggja
hér kirkju en hafi vcrið heptr á þvi“, o. s. frv.; æ'.lar
þá hin heiðraða ritstjórn „íslendings“ að éta ofaní sig þessi
sín eigin orð? verði yðr að góðu! Bitst.
Ymislegt frá útlöndum.
— Ríkisskuldir Dana voru uni marz-lok þ. árs 105,170,460
rd.; og hófbu þær mínkab um níu millíónir dala á næstl.
ári frá 31. marz 1859. — En ólokií) endrgjald frá ýmsum
ríkjum, fyrir undanþáguna nndan grsibsln á Eyrarsundstoll-
iuum, átti fjársjúbr kouúngsveldisins aptr i múti útistandandi:
126,809 pd. sterl. ebr nál. 1,120,146 rd.,
ennfremr . . 30,186,382 —
Samtals 31,306,528 —.
— Samskotiu til ab endrbyggja konúugshöllina Fribriks-
borg voru um lok septbr.mán þ. árs orbin 266,546 rd., þar
ab auki hét ekkjiidrottníng Kristjáns 7., Karólína Amalía,
10,000 rd., ebr 2000 rd. árl. í 5 ár.
— Ríkisskuldir Austrríkis voru á þessu ári orbnar 2,332,057,762
austrr. gyllina, hvort þeirra jafngildir 88 sk. dönskum, og eru
þá allar skuldirnar 2,137,719,615 ríkisd ; vextir af skuldum
þessum eru 97,795,756 gyll., obr 89,646,110 ríkisd. áriega.
— I sumar er leib fórst rússneskt gnfuherskip i rúmsjó,
og vissi engi sannara, en at> eldíng eba lopteldr hefbi lostií)
þab og graudab því; varb ab eins 3 yflrmannanna bjargab
og 31 hinna lægri skipverja, en 6 yflrmennirnir týndust og
69 nndirmenn; skipih hét Latun.
— Háskólinn i Moskwa, hinni fomu höfuíborg á Rúss-
landi, er nú 106 ára; kennslunni er þar skipt í 4 abalflokka:
Mannkynssaga og málfræbi í einum, náttúrufræbi og rúm-
málsfræbi í öbrum, lögvísi í hintim 3. og lækuisfræbi í hin-
um tjórba; þar eru 61 professorar og 1643 stúdentar, 899
þeirra leggja fyrir sig læknisfræbi; abeins 20 stúdentar hafa
þar alveg fríkonslu, en stjórnin borgar fyrir 120; meí) hverj-
nin hiuna eru greiddir 50 rublar ebr nál. 71 rd.
(Absent).
Viltu ekki, þjóbólfr minn, gjöra svo vel, og skila til ailra
útgefara „fslendíngs" (svo fáir sem þeir eru), ab vib Reyk-
dælíugar, sem vorum hálfpartinn farnir ab kaupa „Isl.“, erum
alveg horfnir frá því aptr; því nú, eptir 8 vikua útivist, fá-
um vib hann riflnn og velktan, en daglega má þú heita, ab
ferbir hafl verib á ab suiinan, og sumir hafa spurt ab houum
og viljab taka hann. Verst er, hafl einn herraun af útgef-
urum „Islendíngs" flutt hann sjálfr uppeptir, því hanu heflr
víst viljab vera fyrirmynd aunara í því, ab skila bri fum sem
öbru I og þab væri víst frúbleg saga og fullgób í „Islendíng",
é
ef þessi herra vildi hlutdrægnislanst prenta ferbasögu sína í
hann, en neban undir hana, eba víst kafla úr henni, ætti
hann til vibvörunar ab setja þessi orb: Lærib ekki af mérl
. . . . þetta væri gób vibvörun, því almúginu kann annars,
eins og optar, ab ímynda sér: Hvab höfbingjaruir hafast ab,
s. frv.“ 2 Reykdælíngar.
(Svar uppá grein herra G. Þorgrímssonar í
„ísl." nr. 14).
(Framh.) Hr. G. þ. segir, ab sá sé abalmunrinn
á föbrlandsást Islendínga nú á dngum og fyr á tím-
um, ab nú á tímum „hrópi þeir hátt og beri í
borbib", í stab þess ab „góbir Islendíngar á tímum
giimlu „Félagsritanna" og Klausturpóstsins „fóru
vel ab stjórninni". þab lítr því í fljótu máli svo
út, sem höf. vili telja helzta einkenni og skilyrbi
föbrlandsástarinnar, þetta aubmjúka en ambáttar-
lega sultarvol og bænakvabb til stjórnarinnar, sem
helzt til of opt brá fyrir héban á næstlibinni öld,
en varbi þó síbr en eigi þvf, ab landsfólkib féll húngr-
morba þúsundum saman. En „skýzt þó skýrir sé“, og
þab er bágt til þess ab vita, ab herra G. þ. skuli
vaba svona reyk, ab hann skuli hafa gleymt því,
eba eigi þekkja svo mikib tilsögu fóstrjarbar sinn-
ar og athafna dön-ku stjórnarinnar hér á landi, ab
aldrei hefir hún lýst yfir jafnberri misþóknun yfir
hvab illa og dsvífib hafi verib ab sér farib, eins
og yfir hinni almennu bænarskrá þessara „góbu fs-
lendínga" á „tímum gömlu Félagsritanna", er þeir
sendu stjórninni 1795, (sjá konúngsúrsk. 29. sept.
1797, í fsl. Iagasafni VI, bls. 290—304), og var
þó eigi neitt leyndarmál, ab sjálfr höfundr og út-
gefari „Klaustrpóstsins", sem síbar varb, var hvata-
mabr og forgaungumabr ab þessari bænarskrá, eins
og sýna hin mörgu varnarrit hans, er þar út af
spunnust. Mörg bréf stjórnarrábanna, einkum milli
1820—30 bera og ljds inerki þess, ab stjórninni
þókti síbren ekki, höfundr Klaustrpóstsins, hinn á-
gæti Magnús Stephensen, fara vel ab sér; mörg
þau bréf bera meb sér, ab hann átti eigi uppá
pallborbib hjá stjórnarrábunum, og er f sumum
þeirra bæbi ofanígjöf og jafnvcl lúalegr afgæbíngr.
Herra G. Þ. verbr því ab halda sér betr „vib lág-
lendi" sannleikans og sögunnar, ef hann vill keuna
oss þab, seni hann kallar „ab fara vel ab stjórn-
inni; hann verbr ub kenna oss til þess betri ráb,
og setja oss órækari fyririnyndir í þeim efnum,
heldren „góbu Íslendíngana" á tímum gönilu Fé-
lagsritanna og Klaustrpóstsins", því eigi er annab
ab sjá, af ýmsum undirtektuin hennar frá þeim
tíu.uni, en ab þeir hafi „espab hana meb áleitnu
lijali, henni til mæbu", engu síbr en nú á hinum