Þjóðólfur - 25.02.1861, Blaðsíða 7

— 55 —
Undir eins og vrt) undirskrifaí)ir biíijum hinn háttvirta (
útgefara jjjóíiólfs, aí) taka þá frarnanrituííu skýrslu í blaí)ií),
þá flunum vií) okkr skylt aí) votta þeim heiílrsmönnum j>íng-
eyjarsýslu, er gjóríiust forstSftnmenn ai) því, aí) útvega okkr
gjaflr, vort innilegasta þakklæti, og þarnæst Sllum þeim or
veittu okkr þær, bæíii meí) peníngagjöfum, og meí) aþ gefa
okkr upp þá miklu fyrirhofn, er þeir kostuíiu upp á leit og
allt umstáng þess fjár, er vií) mistum í fyrra á Sprengisandi,
eins og kunnugt er ortií). — þartil hafa svo margir bæþiveitt
okkr gjaflr, og styrkt okkr margvíslega meí) ýmsri grei<)asemi
og gólbum atlotum, aþ nöfn þeirra þíngeyínga, er hafa rétt
okkr góífúsa hjálparhSnd, yrí)i ærife mörg, svo sleppum vií)
aíi rita þau hér, en þau eru rituí) á minnisspjald þakklætis
í brjóstum vorum, en vér biþjum þann algó<afölbur vor alira,
sem heflr lofaí), aí) láta ekki vatnsdrykk ólaunaibau í lærisveins
nafui geflnn, aþ blessa þá alla og umbuua þeim og nihjum
þeirra af sínum dýrdarríkdómi þá miklu og matinkæriegu hjálp,
er þeir hafa okkr veitt í okkar bágbornu og armæbusömu
kríngumstæÍJura.
Koldukinn og Skammbeinstóibiim 17. des. 1860.
Porsteinn Eunólfsson. Sigurðr GuðOrandsson.
(Absent). Skýrsla
yfir gefendr og gjnfir til lljarþarholtskirkju 1 Staf-
holtstúngum 1858.
Davíí) Ólafsson bóridi á Spóamýri 48 sk.;
Jón þórbarson bóndi á Arnbjargarlœk, 16 sk.; Björn
Gubmundsson hreppstjóri á Iljarfcarholti og Gróa
Jónsdóttir konahans, 10 rd.; E. S. Einarsen prestr
í Stafholti, 2 rd.; Ilermann þorvaldsson bóndi á
Höll, 16 sk.; herra sýslumabr B. Thórarensen, 10
rd.; Benidikt Baekinann rábsmabr í Iljarbarholti,
32 sk.; Einar Jónsson bóndi á Bakkakoti 48 sk.;
Ólafr Ólafsson hreppstjóri á Lundum, 2 rd.; þor-
björn Olafsson bóndi á Steinum, 64 sk.; þorsteinn
þórbarson bóndi á Höll, 4 sk.; Vigfús Ilansson á
Einifelli, 16 sk.; skrifari Páll Fribriksson í Hjarbar-
holti, 2 rd. 16 sk.; Ilaldór á Einifelli, 24 sk.; Sam-
tals 28 rd. 02 sk.
Fyrir þessi samskot hefir kirkjueigandinn, hra
Björn Gubmundsson, keypt kirkjunni nýtt rykkilín
og altarisklæbi; en sjálfr gaf hann kirkjunni prýbi-
legan ljósahjálm, nál. 1850, er kostabi 34 rd., og
þarabauki 22 rd.
(Absent þakkarávarp úr Vestmannaeyjum).
llérmeð finn eg mér skylt, |)ó ekki sé neii.n i orði, *ð
Totta opinberlega innilegt þakklæli mitt þei.n manni, sem
án nllrar verðskuldunar frá minni hálfu, og án þess að
geta vænt nokkurs endrgjalds frá mér, liefir auðsýnt mér
nauðstöddum stónniklar vclgjörðir. þegnr eg í fyrra með
konu og 4 börnum og öðrum mér áhángandi var alvinnu-
og hælislaus, þá var það herra kaupmaðr P. Brydc, sem
af vcglyndi sínu og mannelsku rétti inér bróðrlcga hjálpar-
hönd; hann veitti mér vegalausuin aðgáng að þjónustu við
rerzlún sina, og óVeðið veitti hann mér með öilu mínu
heimili húsnæði I heilt ár, og það ókeypis; hér ofan á
bætti hann þeirri vclgjörð, að veita mér með öllum mínum,
alls 7 manns, ókeypis far á skipi sinu til Iíaupmannahafn-
ar, þarsem eg liugði að vera mér úti um eitthvert bjarg-
ræði. En ekki er það eg og minir eingaungu, sam þakk-
látlega mcgum kannast við veglyndi lians og mannelsku,
því, síðan hann varð kaupmaðr og fjár síns ráðandi, hefir
bann, cins og faðir hans, kaupmaðr N. Bryde, sýnt það i
verki, að hann vildi ekki gleyma látækum og nauðstödd-
uin, því á ári hverju, síðan að þrengdi, hafa þeir feðg-
ar látið út býta meðal fátækra á Vestinannaeyjum korni,
kaffe og sikri, sein numið hefir hérumbil 100 rd., og
þannig glatt margan fátæklíng. þakklætistilfinníng mín
býðr mér þvi heldr að halda þessu á lopti, sem eg ekki
er þess umkominn að endrgjalda í verkinu, það sem hinn
velnel'ndi heiðraði velgjörðamaðr minn helir mér og mín-
um í té látið; það sem vel er gjört verðr aldrei of hljóð-
bært, enda verðr það því fieiruin til eptirbreytni, og væri
mér sönn gleði, ef línur þessar gæti stutt að þessu hvoru-
tveggja. I októbermán. 1860.
9+3+1.
Á næstliðinni vetrarvertíð fór eg til útróðra suðr á
Vatnslcysuströnd, en varð strax yfirfallinn af innvortis
veikindum, svo eg gat aldrei á ijó koinið eða neina björg
mér veitt, en álti að sjá fyrir sár-efnalitlu heiinili og
nokkurri ómegð; urðu þá til þess nokkrir bændr á Vatns-
lejsuslrönd og allinargir úlróðrainenn, að skjóta saman
styrk handa mér, og gálust mér þannig 120 þorsk-fiskar
fyrir utan aðra minni fyrirgreiðslur. þeir, sem lielxt geng-
ust fyrir samskotum þessum, voru þeir: Erlendr með-
hjálpari Jónsson á Bergskoti, Jafet bóndi Isaksson á Fjósa-
koti, Jón bóndi Erlendsson á Auðnum, og Sigurðr hrepp-
stjóri Vigfússon á Englandi.
Bæði forgaungumönnunum ogsvoöllum þeim sem gáfu
votta eg hérmeð opinberlega alúðarfyllsta þakklæti initt.
Krosskoti í Lundareykjadal, 24. sept. 1860.
Gunnlaugr Jónsson.
— Sunnudaginn f 16. viku sumars f fyrra missti eg í
ofsaveðri fulla 40 liesta af töðu, á túni mfnu, eða ineirn;
urðu þá 6 sveitúngar mfnir til að bæta mér að nokkru
þenna tilfinnanlega skaða, er þeir gáfu mér sinn töðu-
kapalinn hver þeirra; það voru: sira Svb. Guðmundsson
á Móum, Magnús Fyjólfsson f I.ykkju, Ásmundr á Bjargi,
Einar f Saltvík, Halldór á Austrvelli og Sumarliði á Mó-
gilsá. Votta eg þeim öllum innilegar þakkir fyrir þessa
hjálp. Grund á Kjalarnesi f jnn. 1861.
Jón Jónsson.
__ Árferði, o. fl. — Sjóróðramenn koma nú að úr
öllum áttum, sunnanpóstrinn nýkominn austanaf Síðu með
bréf úr Múlasýslum um jólaleytið, og scndiboði þjóðólfs
norðan af Akreyri, en austanpóstr var enn ókominn úr
Múlasýslum er hann lagði þaðan. Ur ölluin áttuin stað-
festist hið æskilegasta vctrarfar, og bðrkurnar um Eyja-
fjarðarsýslu og Suðarmúlasýslu eigi eins miklar einsogfyr
fregnaðist; um þíngeyjarsýslu og Norðrmúlasýslu lagðist
vetrinn að um jólaföstukomu, með byljum og frostum, en
er vonandi að þar hafi nú snúizt til bata um miðsvetrar-
leytið, eins og annarstaðar um land. — Svo er oss skrif-
að úr Suðr-Múlasýslu, að Hvítasunnuharðindin er þar