Þjóðólfur - 17.05.1865, Blaðsíða 2

108 —
lenzku kollektu á öldinni sem leið og að eins hefir
breytt nafni, — hafi við árslokin 1799 verið að
hæð 50,094 rd. 85 sk. í dönskum kúranti.
2. Viðvíkjandi hinum svonefnda mjölbótasjóði.
Minnilduti nefndarinnar vill, að sjóðr þessi verði
greiddr íslandi með 7500 rd., en á það hafa hinir
aðrir nefndarmenn eigi getað fallizt; minnihlut-
inn 2 vegna þess, að hann álítr, að landið
eigi enga heimtíngu á því, og minni hlulinn 1
vegna þess, að jafngildi þessa fjár sé innifalið í
hinu árlega tillagi, er eptir hans uppástúngu ætti
til íslands að greiða (sbr. viðvíkjandi þessum sjóði
athugagr. við fjárlagafrumvarp fyrir árið 18G5 —
6G, bls. 149).
3. Viðvíkjandi telcjum Islands. Nefndin er
öll á einu máli um það, að allar þær tekjugreinir,
sem nú eru tahlar sem íslenzkar tekjur, skuli eplir-
leiðis renna í sjóð Islands. Meirihluti einn í
nefndinni álítr, að bæta eigi íslandi upp tekjur
þessar, að svo miklu leyti þær yrði af teknar með
lögum, er aðrir hefði sett en löggjafarvaldið á ís-
landi sjálfu, samt að fjárforræði það, er Alþíngi
verði veitt, eigi að ná bæði yfir tekjur af óseldum
konúngsjörðum á íslandi, yfir andvirði seldrajarða
sem eigi er til skila komið, svo og yfir alla bein-
línis og óbeinlínis skatta og álögur, þær, er nú
sem stcndr eru lagðar á ísland og íslenzka verzlun,
eðr síðarmeir kunna að verða lagðar á. En aptr
vill minnihluti nokkur, að fjárforræði íslands yfir
tekjum landsins skuli eptirleiðis þannig verða á-
kveðið, að það nái yfir alla beina skatta og gjöld,
sömuleiðis yfir alll það, sem hinar óbeinlínis skatta
tekjur gæti náð til, stim^ilagjöld og öll innlend
neyzlugjöld, nema að fráteknu gjaldi af brennivíni.
4. Víðvíkjandi útgjöldurn Islands. Eptirsam-
liljóða áliti allra nefndarmanna, eiga allar þær út-
gjaldagreinir sem snerta ísland sérstakiega, t. a.
m. allt alþíngisfyrirkomulag, öll fjárhagsmálefni
(þar með talið allt sem við kemr eptirlaunum), öll
stjórnarframkvæmd innanlands, dómaskipun og
málarekstr, læknaskipun, hegníngar sakamanna og
hegníngarhús, hin andlegastétl, skólamálefni, og í
stuttu máli öll þau málefni, sem í lögum konúngs-
ríkisins eru tiltekin að skuli vera sérstök fyrir
Danmörku: öll þessi mál skulu vera undir íslenzk-
um lögum og lofum og kostnaðr til þcirra gjald-
ast af sérslaklegum tekjum íslands. |>rír af nefnd-
armönnum voru einnig á því, að hér með ætti að
telja útgjöldin til Islands stjórnar í Kaupmanna-
höfn, þó eptir álili tveggja þeirra þannig, að út-
gjöld þessi bæri að greiða úr fjárhirzlu konúngs-
ríkisins á meðan ísland hefði tillag þaðan um til-
tekið árabil (eins og minnihlutinn nr. 2 hafði
stúngið uppá), en að ísland skyldi síðan taka við
þeim kostnaði, og gjalda hann fyrsta árið aðfjórð-
úngi, annað árið að helmíngi, þriðja árið að þrem
hlutum, fjórða árið og þar á eplir að ölltt leyti;
en þriði nefndarmaðrinn í þessum meirahluta
bætli því skilyrði við, að áðrnefnd stjórn yrði sett
eptir samkomulagi konúngs og Alþíngis. Minni-
hluti nefndarmanna álítr, að útgjöld þessi eigi að
vera íslandi óviðkomandi, alla þá stund sem ís-
lands stjórn sé í höndum stjórnarráðsins í kon-
úngsríkinu.
5. Viðvíkjandi gufuslcipsferðum. — Einn minni-
hluti nefndar hyggr, að gufuskipsferðir milli Is-
lands og Danmerkr eigi ekki að telja Islandi til
útgjalda. Annar minnihluti stíngr uppá, að kostn-
aðinn til þeirraferða skuli greiðaáþann hátt, sem
hinir tveir nefndarmenn meiri hlutans (í nr. 4 hér
að framan) hafa viljað láta greiða stjórnarkostnað-
inn. þriði minnihlutinn vill, að Alþíngi sé geymdr
réttr til alkvæða um fyrirkomulag þessa máls.
6. Viðvíkjandi reíicníngsfœrslu landsins. Minni
liluti nokkur stíngr uppá, að fjárreikníngar kon-
úngsveldisins, er semja skal svo og auglýsa, að
allir geti séð sem vilja, verði einnig að Islands
leyti eptirleiðis sendir til cndrskoðunar þeim mönn-
um, sem kosnir eru til að rannsaka ríkisreiknínga
í Danmörku.
7. Viðvíkjandi sameiginlegum ríkis-
nauðsynjum. Nefndin er öll á því, að íslandi
sé skylt að gjalda nokkurt fé til almennra ríkisþarfa,
og meirihlutinn hyggr, að almennar ríkisþarfir sé
þær, sem í grundvallarlögunum eru því nafni nefnd-
ar. Einn minnihluti álítr, að frarn á slíka skuld-
bindíngu eigi ekki að fara (hvað ísland snerti);
annar minni hluti, að það eigi að fullnægja þess-
ari skuldbindíngu eptir þeim reglum er síðar verði
settar, og enn minnihlutinn 3.1 fer því frarn, að
frá þeim tíma að farið er að gjalda íslandi árstil-
lag það sem hann hefir stúngið uppá, þá eigi ís-
land aptr á móli að gjalda til almennra ríkisþarfa
fastákveðna upphæð á ári hverju með 20,000 rd.
8. Viðvíkjandi tilhögun (formi) á samlcomu-
lagi um fjáraðskilnaðinn, o. s. frv.
Nefndin er öll á einu máli um það, að samn-
íngrinn um fjárskiptin verði hafðr í því formi, er
með sér beri, að hann standi stöðugr og óhagg-
andi, og stakk meirihluti nefndarmanna uppá því,
að fjárupphæð sú, er íslandi yrði veitt svo sem
1) Jóu Sigurfcsson.