Þjóðólfur - 17.05.1865, Blaðsíða 5

— 111
velli. Hið eina ráðið til þess að fá þessu fram-
8engt virðist því að vera það, að heraðsmenn og
aðrir, sem róa í héraði þessu út til fiskjar, gjörði
samtök um að leggja sjóðnum lítinn skerf áriega
nf vetrarvertíðar lilut sínum, t. a. m. einn fisk af
hundraði hverju. En að öðru leiti áiítum vér hina
niestu þörf á að héraðsmenn raeddi þelta máiefni
á fundi, og kæmi sér niðr á annaðhvort þetta eða
eitthvert annað ráð til eflíngar sjóði þessum, og
vér efum ekki, að forstöðumenn sjóðsins mundi
taka vel öllum slíkum tilraunum og tillögum fund-
arins, er miðaði sjóðnum til efííngar.
Margt er það enn sem þörf væri á að ræða á
héraðsfundi og gjöra samtök um, t. a. m. að bæta
landbúnað og fiskiveiðar með því að koma upp
þiljuskipum, og að vanda betr verzlunarvöruna, svo
hún yrði útgengilcgri og í hærra vcrði og fjölga
vörutegundum eins og bent er á í »Lítilli varn-
íngsbóliH eptir riddara J. Sigurðsson. |>á eru mörg
alþjóðleg málefni, sem ekki ætti að gleymast oss,
þóað oss kunni að virðast að stjórnin gleymi þeim,
og vér ættim að biðja Alþíngi að minna stjórnina
og konúnginn á, t. a. m. stjórnarbótarmálið, fjár-
hagsmálið, skattamálið, póstgaungumálið og kláða-
málið. En svo cr það enn þá cilt málefni, sem
ekki hefir híngað til verið mikill gaumr gefinn,
eptir því sem oss er frekast kunnugt, það er um
jarðabyggíngu og ábúð, og eru skýrt teknar fram
ástæður fyrir nauðsyn þessa máls, að því sé gef-
inn gaumr, og það sé rætt á héraðafundum, en
sendar síðan um það bænarskrár til Aiþíngis, í 2
ritgjörðum í Nýum félagsritum 24. ári, bls. 156
—172.
Um leið ogvérbiðjum liinn háttvirta útgefara
þjóðólfs, að veita línum þessum rúm í blaði sínu,
vonumst vér til, aðliann vili, ef hann finnr ástæðu
til þess, kveðja til héraðsfundar í blaði sínu, á
þessu vori, á einhverjum'hentugum stað í Kjalar-
nesþíngi. Innan Kjalarnesþíngs í Aprílm. 1864.
n - 4.
ílæstvirti lierra málaflutníngsmaðr J. Guömunchson,
alþíngismaðr Yestr-Skaptfellínga.
Út af yðar lieiðraða og kærkomna ávarpi til
vor Yestr-Skaplfeliínga í þjóðólfi 11. Jan. síðastl.
finn eg mér að nokkru leyti skylt að skýra yðr
með fám orðum frá umræðum vorum hér í héraði
fyrir kjörþíngið, samt því sem fram fór hjá oss
eptir það, að því leyti sem mér er luinnugt, á
þessa leið:
þegar kjörskrárnar voru komnar í gáng í sum-
ar til auglýsíngar hér í sýslunni, munu menn við-
ast hvar liafa farið að tala um sín á milli, livern
nú skyldi kjósa til alþíngismanns fyrir sýsluna; og'
enda þótt menn ekki væri vissir um, hvort þér
munduð eins og að undanförnu gefa oss hér kost
á yðr til þess starfa, þá þóttust menn þó alment
vita, að svo mundi vera. Hinir merkari menn í
Kleifa- og Leiðvallarhreppum stúngu því hiklaust
uppá að kjósa yðr enn af nýu, bæði til þess að
halda fornri trygð við yðr sem alþíngismann sýsl-
unnar, og þá jafnframt af því, að vér ekki liöfð-
um völ á neinum öðrum, er oss virtist betr geta
skipað það rúm, er þér hafið í setið á Alþíngi vor
vegna, þar sem vér allir þektum yðr, sem ágæt-
asta þíngmann á allan hált, ekki að eins fyrir eitt
kjördæmi, heldr yfir höfuð fyrir ættjörðu vora. Að
vísu voru þeir ekki allfáir, er hreifðu því, að þér
hefðið ekki lagt mikla rækt við kjördæmi yðar um
næstliðin ár, þar sem þér sjaldan hefðið ávarpað
oss né upphvalt hvorki skriflega né í þjóðólfi, til
til að senda bænarskrár á þíng, og yfirhöfuð ekk-
ert borið fram eðr framkvæmt serstaMega fyrir
Veslr-Skaptafeilssýslu á hinum 3 síðustu þíngum,
og það mætti ckki minna vera, en að þér endr og
sinnum kæmið híngað austr, til viðtals og ráð-
leggíngar, og til að vekja álmga hjá oss á nauð-
synja málefnum vorum, svo þau fengi áheyrn og
framkvæmd fyrir flutníng yðar á Alþíngi. En samt
sem áðr, þávarð, þrátt fyrir þessar raddir, sú niðr-
staðan,þarsem nokkuð ítarlegar varð tilrætt um þíng-
mannskosníngu, að flestir vildu kjósa yðr, cf þér
byðið yðr fram til þess, án þcss eg heyrði nokk-
urn annan í vali til alþíngismanns, og engan heyrði
eg ætlast til þess, að þér sjálfir yrðið á kjörþíng-
inu, því síðr að nokkur »liallaði á yðr« fyrir það,
þó þér ekki sjálfir kæmið þángað. (Eg ræði hér
að eins um Iíleifa- og Leiðvallarhrepp, því mér er
með öllu ókunnugt, livað rælt hefir verið í þcssu
skyni í Dyrhólahrepp).
þegar nú kjörþíngisdagrinn 18. okt. f.á. kom,
þá varð þíngið mjög þunnskipað, eins og þér hatið
heyrt; áhugi almennfngs á kosníngunum var ekki
svo mikill, að menn vildi vinna til, þar svo áliðið
var, að ferðast dagleiö! til að sækja kjörþíngið, en
þeir sem skcmra áttu, og ælluðu að fara að heim-
an að morgni samdægrs, og þeir munu þó hafa
verið nokkuð margir í Leiðvallahrepp, hafa geöð
frá sér ferðina, liklega af því að veðr var óblitt
mcð frosti og skarbil ummorguninn. Vér6, sem
atkvæði grciddum á kjörþínginu, vorum því sann-
færðir um, að kosníng yðar til aðalþíngmanns, var