Þjóðólfur - 02.11.1865, Qupperneq 7

Rd.
Fluttir 83,720
230 manns um 2 mánuði, á 11 rd. . . 50,600
Vinnuiaun á aðsetrsstöðum félagsins,
ferðakostnaðar o. fl.................5,000
Læknir, iðnaðarmenn o. 11............3,000
Endrbætr 6 pC. af 450,000 rd. . . . 27,000
Skuldalúkníng og styrktarsjóðar 10 pC. af
450,000 rd........................... 45,000
Ábyrgðargjald af 430,000 rd., eða til þess
að komast bjá eigin skaða 4 pC. . . . 17,200
Samtals 231,520
Tekj ur af þorsk vei ð u m : jy
115 fiskiskip veiða 12000 þorska (stórþús-
unda) á hvert skip, 150 flska í Skpd.
— 96 Skpd á 26 rd.........................2,496
Frádregst: verðlaun 11 mrk fyrir 120
fiska........................ 220 rd.
Salt 1 rd. 48 sk. í Skpd. . . 144 — 354
2,132
eða af 115 skipum 245,180
15 skip á 30 lestir, farmleiga fram og aptr
50 rd. fyrir lest....................... 22,500
Tilsamans 267,680
Tekjur af hákallaveiði
115 íiskiskipfá 110 tunnur lýsis, tunnur frá
taldar og lýsistunnau reiknuð á 26 rd.
gjörir....................................2,860
frádregst: verðlaun 4 rd. fyrir tunnu . 440
2,420
cða af 115 skipum 278,300
15 skip á 30 lestir, farmleiga fram og aptr
50 rd. pr. lest....................... 22,500
Tilsamans 300,800
Eptir þessum reikníngi ætti þorskveiðarnar að
gefa af sér í ávinníng 36,160 rd. eða 7V4 pC. af
böfuðstólnum 500,000 rd. Ilákallaveiðin þar á
móti 69,280 rd. eða 14 pC. Teli menn nú svo,
að lielmíngr skipa gángi til hákallaveiða, en ann-
ar helmíngr til þorskveiða, yrði ágóðinn ÍO'J^ pC.
En þareð verðið á saltfiski nú sem stendr er
25 pC. hærra en hér er ráðgjört, hefði t. d. á-
batinn af þorskveiðum nú í ár orðið hérumbil
330,000 rd. eða 10,000 rd. meiri en af hákalla-
veiðinni, eða með öðrum orðum, ávinníngrinn
befði orðið 20 pC., og eptir því hefði meðalábat-
inn af þorska- og hákallsveiði nú í ár orðið hér
umbil 17 pC. Það er pess vegna áformið, cptir
atvikum, árstíðum og veðráttu, að halda slcipun-
um út til hákalla- eðr porslcveiða eptir pví sem
bezt pylcir við eiga.
jþess skal getið, að reikníngr þessi er gjörðr
eptir arðinum af meðalafla, og sé sú niðrstaða,
sem hér var að komið, borin saman við dæmi sem
menn vita með sanni að hafa átt sér stað, þá munu
menn sjá, að reikníngrinn er eigi settr ofhátt. Eg
vil einúngis benda til þess ábata, sem fiskiskipin
á Norðrlandi liafa haft, eplir því sem áðr er sagt
eptir Norðanfara. Sá ábati er, að meðaltaldri
10 pC. skuldalúkníngu, samtals 36 pG. Eg hefi
nú fyrir skemmstu átt tal við skilvísan mann frá
Breiðaflrði, sem fyrir 4 árum keypti sér »Jagt» til
hákallaveiða. Hún var 16 lestir á stærð og kost-
aði 2,900 rd. Fyrsta árið gaf hún af sér 3,100
rd., annað árið 2.400 rd., og i ár 2,800 rd., sem
gefr í hreinan ábata þau 3 árin 53 pC., eptir að
allr kostnaðr, 1,200 rd. á ári, erdreginn frá. Fleiri
dæmi lík þessu mætti tilfæra, en hinsvegar má
líka tilfæra dæmi sem sýna, að einstöku þilskip
hafa aflað miklu minna, og gefið eigendum sín-
um miklu minni arð. Eg hefi þessvegna talsverða
ástæðu til að ætla, að ágóði sá, sem eg hefi reikn-
að hér að framan, muni vera alt sannsýnilegr
meðalágóði af veiðiskap margra þilskiqa í sam-
einingu.
í tekjureikníngnum er ekkert tillit liaft til
porshalýsis, saltaðrar golu, fislciguano, ýmsrar
vöru niðrlagðrar, síldarveiða (síldartorfr koma ein-
att miklar inn á firði og voga), 0. fl. Alt sem
þetta snertir, og allr sá ábati, sem að líkindum
mætti fást af verzlunarviðskiptum, er sem sagt
ekki talinn í þessum reikníngi, en verðr eptir því
sem fyrirtæki þessu miðar áfram og félagið magn-
ast, að takast sem tekjugrein inn í reiknínginn.
Mér þykir og vel eiga við, að nokkur af skip-
unum hafi áhöld innanborðs til livalveiða, sem
verða mætti að góðu gagni, og gefr meiri ábata
i aðra hönd en hákallaveiðin. Úr einum hvalfiski
geta fengiztlil jafnanar hérumbil lSOtunnur lýsis.
Fari svo, að nægu fé verði skotið saman í
tæka tíð, er það áform mitt, að útvega 10—12
skip, þegar út liallar vetri, svo að fiskiveiðar geti
byrjað að vori komanda, og mun eg þá sjálfr
fara til Islands og litast þar um, sjá mér út staði
sem bezt þykja til fallnir og hvaða húsum þar
þarf upp að koma, og segja fyrir með hvað eina
sem þurfa þykir í félagsins þarfir. Eptir því sem
reynzlan kennir mönnum og ábatinn vex, eptir því