Þjóðólfur - 25.10.1866, Síða 2

Suðramtsins. Skýrði þá forsetinn (sira Ó. Páls-
son) frá efnahag félagsins og verðlaunaveitíngum
þess á Janúarfundinum næstliðinn vetr (sjá þjóð-
ólf nr. 15—16, bls. 61—62), og gat þess jafn-
framt, að verðlaunabeizlur þriggja manna í Árnes-
sýslu fyrir jarðabætr, nl. Einars Einarssonar á
Briðjuholti, Guðmundar og Ólafs þormóðssona á
Hjálmholti, hefði eigi komið félagsstjórninni til
handa fyr en laungu eptir það að vetrarfundr var
haldinn, og þess vegna cigi orðið teknar til greina.
|>ar næst minntist forseti þeirra félagsmanna, er
dáið hefði næstliðið ár, og voru þeir þessir: þor-
steinn Bjarnason lögregluþjónn í Reykjavík, Sig-
urðr kaupmaðr Sivertsen samastaðar, Magnús Ste-
phensen jústitsráð í Vatnsdal, Guðmundr Eiríks-
son bóndi íMiðdal, Benedikt Waage bóndi í Suðr-
koti, Sigurðr Böðvarsson bóndi á Melkoti og Gísli
Eyúlfsson fyr hreppst. á Iíröggúlfsstöðum. í vetr
sem leið gengu 3 menn í félagið eins og Janúar-
skýrslan með sjer ber, og á þessum fundi gjörð-
ist kapteinlðitenant O. C. Hammer félagi þess. Er
því tala allra félagsmanna nú 131. Forseti aug-
lýsti bréf frá stiptamtmanni í hverju þess er get-
ið, að stjórnin hafi eigi fundið ástæðu til að veita
félaginu umbeðinn fjárstyrk til þess að gefa út
árlegt búnaðar- og jarðyrkjurit (sjá skýrslu bú-
stjórnarfélagsins 1863—66, bls. 7, svo og þjóðólf
nr. 15—16 frá 13. Febr. 1866). Enn fremr bar
forseti fram uppástúngu frá skrifara um það, að
félagið vildi hlutast til þess, að menn sýndi plógi
og plægíngum meira athygli hér eptir en híngað
til. Varð sú niðrstaða þess máls, að fundrinn fól
félagsstjórninni á hendr að rita þaraðlútandi bréf
til stiptamtmanns, og í annan stað fá Guðmund
Ólafsson jarðyrkjumann til að rita stutta leiðarvís-
un um plóga og plægíngu.
|>ar næst ræddu fundarmenn um verðlaun þau,
er félagið vildi veita fyrir ýms störf og fram-
kvæmdir um næstkomandi tveggja ára tímabil,
þannig, að verðlaun verða veitt á Janúarfundi fé-
lagsins 1869. Var verkefni samt skilyrði fyrir
verðlaunum og svo upphæð þeirra samþykt og á-
kveðin á fundinum, en félagsstjórninni falið á
hendr, eins og að undanförnu, að semja og aug-
Iýsa hin nákvæmari skilyrði fyrir hverjum þessum
verðlaunum út af fyrir sig.
Samkvæmt þessari ályktun fundarins auglýsum
vér hérmeð, að húss- og bústjórnarfélagið heitir
íbúum Suðramtsins verðlaunum fyrir þau störf og
þær afurðir, er unnin skulu vera eðr til sýnis
koma um 2 næstkomandi ár, eins og hér segir:
1. Fimm verðlaun fyrirjarðabætr, nl.
þúfnasléttun, túngarðahleðslu og vatnsveitíngar-
skurði, til samans 100 rd. f>að er áskilið, að á
því umrædda tímabili (frá Júlí þ. á. til haustnótta
1868) hafl verið sléttað að minsta kosti ein dag-
slátta í túni (= 900 ferh. faðmar), ef ekki er rnjög
grýtt, og hlaðinn túngarðr annaðhv. 40 faðm. af
grjótgarði eða 60 faðm. af sniddutorfl á þann hátt
sem túngarða tilsk. 13. Maí 17761 um getr, »eða
þá einúngis sléttuð 17a dagslátta í túni án þess
garðr sé hlaðinn; eða í þriðja lagi, að hlaðinn
hafi verið að eins grjótgarðr 300 faðma lángr tví-
hlaðinn eða að eins 450 faðma sniddugarðr. Ein-
yrkjar geta náð til umbuna þó lengri tíma hafl
haft fyrir sér en þessi 2 ár.
2. Tvenn verðlaun fyrir garðyrkju;
önnur fyrir jarðepli, hin fyrir kálrabí, þannig að
sá sem á þessu tímahili fær á ári úr görðum sín-
um að minsta kosti 20 tunnur jarðepla, fær 1 5 rd.
verðlaun; og sá sem á sama tímabili og árlega
fær 30 tunnur af kálrabírófum, fær einnig 15rd.
verðlaun.
3. Fern verðlaun fyrir vöru verkun, nl.
tvenn fyrir beztu vöndun og verkun á hvítri ull,
tilsamans 30 rd., og önnur tvenn fyrir beztu vönd-
un ogverkun á tólg, tilsamans 30 rd. Hvervöru-
tegundin fyrir sig verðr að vera þannig af hendi
leyst, að bæði sumurin 1867 og 1868 sé fram
vísað og lagt inn í kaupstað frá einu og sama
heimiliað minsta kosti 16 fjórð. hvítrar ullar eða
tólgar; varan skal vera öll af heimafé eðr heima-
búi, en eigi að fengin af bæ að einu ué neinu,
og skal fyrirtaks vöndun hennar vera sönnuð með
vottorði sýslufulltrúa, eðr tveggja annara skilríkra
manna innanhéraðs, og enn fremr þess kaupmanns
sem vöruna kaupir. |>að er vitaskuld, að hafl
fleiri en einn jafnvandaða vöru á boðstólum, þá
gengr sá fyrir sem mest heflr.
4. Tvenn verðlaun fyrir fyrirtaks
húsabyggíngar, samtals 60 rd. Til þeirra
verðlauna geta að eins þeir náð, er á næstkom-
andi 2 árum byggja frá stofni, eðr af sléttri foldu
að kalla megi, eitt af þrennu :
Bœarhús (baðstofuhús, /veruhús eðr og útistofu)
að minsta kosti 12 álna lángt og 6 álna breitt, f
5 stafgólfum undir bikaðri súð, með plægðu lopti
í og gólfi, og þiljuð 2 stafgólfin og standþili með
gluggum fram á hlaðið;
1) Grjótgaríir 2 ál. hár og svo traustr ab fulloríiinn raa.'br
goti gongit) liann fram og aptr án þess nokkuí) saki; torfgaríir
2I/iol'þykkra?)ne’ban:en2V2al.á hæþ frá un(íirstóíiu,fullsfginn.