Þjóðólfur - 29.10.1866, Blaðsíða 3

3 —
þessa menn eins og aðra um sannleik hins forna
spakmælis: »ein svala gjörir ekkert sumar«, og þó
að aldrei nema hafi mátt flnna t. d. einn fylliiega
tryggan lækníngamann til móts við hverja 99 trassa
og lækníngaloka, þá er nú öllum anðsætt orðið, að
hægra verðr úlfaldanum »að sækja smjör ístrokk*
í gegnum nálaraugað, heldr en slíkum manni ein-
um að umvenda svo þeim 99 læknínga-varmenn-
um eða standa þeim svo á sporði, að þeir yrði
til nokkurs annars en að viðhalda kláðanum og
útbreiða hann með athæfl sínu.
Engi getr borið í móti því, að H. Iír. Fr.
hefir verið ærlegr og einlægr lækdíngamaðr fyr og
síðar, eins og hann er heiðvirðr maðr í em-
bættisstöðu sinni og öðrum köllunar og skyldu-
verkum. En það er e i g i köllun hans að
vera búandi eða lækníngamaðr í framkvcemdinni;
en \xkninga-bollaleggingarnar eru nú úr sögunni.
|>að dugir ekki að stara á H. Iír. Fr. sem fjár-
hónda, hann er það ekki og hefir aldrei verið.
En hann heflr altaf »viljað vera með«, verið
að ota fram þessum fáu kindum sínum sem bú-
stofn væri, og viljað svo hafa «prahtiskt« atkvæði
í málinu, þetta liefir verið og er villa lians. Vér
skiljum það því ofur vel að þeir H. Kr. Fr. og
Guðni á Keldum teli veg sinn vaxa í lækninga-
streytunni og þyki það gott hlutskipti að komast
nú á band með stórbóndanum Vilhjálmi Kr. Hákon-
arsyni í Kirkjuvogi, í þvf að skerast einir úr niðr-
skurðarsamtökunum. En hitt væri þó eins líklegt
að þegar þessi hinn víðfrægi formaðr Ilafnamanna
sér, að hann hefir eigi öðrum á að skipa en þeim
Guðna og II. Kr. Fr., þá fari hann heldr að gá
til veðrs og bræð’ánn, áðr en hann ýtir á flot með
slíkum 2 hásetum einum saman, áðr en hann leggr
út í þann ósjó, að setja einn á vetr mörg hundr-
uð fjár, er þó hefir haft samgaungr við kláðugt og
grunað fé úr næstu sveitunum nú fram til fjall-
skila, bæði þar innsvcitis í sjálfum Ilöfnunum, og
iitansveitar, eptir því sem flestum ber saman um
þar að sunnan. En lítist Vilh. Hákonarsyni eigi
á blikuna og sjái hann sig um hönd, sem von-
andi er hann geri, slikr maðr, þar sem um svo
n'ikilvægan ábyrgðarhluta er að ræða, og svo má
nð orði kveða, að heilbrygðistryggíng allra Suðr-
nesja og jafnvel gjörvalls kláðasvæðisins um mörg
ókomin ár getr verið eingaungu þar undir komin,
hvort Hafnamenn setja nú einir á vetr hinn mikla
en sterklega grunaða fjárstofn sinn, — þá gæti þó
verið og er vonandi, að lækníngamanninum II.
Kr. Fr. í Reykjavík þækti miðr vel komið þessu
sínu máli ef hann lenti á endanum einn í spyrðu-
bandi með Guðna bónda á Iíeldum.
ÚTLENDAII FRÉTTIR.
I.
frá fréttaritara vorum í Oxford, dags. 9. þ. mán.
Eg skrifa yðr heldr stutt en lángt að þessu
sinni, svo það nái sldpinu; því yðr og lesendnm
yðar er til lítilla nota lángr sálmr, ef það svo
kemr stundu um seinan; þá er engi til að fiytja
það yfir hafið, þángað til á Góu í vetr, og þá er
nýabrumið heldren ekki farið af. Stórtíðindin frétt-
ið þér öll frá Kaupmannahöfn, og þau hafa á
þessu sumri orðið meiri, en orðið hafa i minni
margra, sem nú lifa. En eins og Guðrún sagði
Osvífrsdóttir: »lítil eru hermdaverkin«eg hefi
spunnið 12 álna garn, en þú hefir vegið Kjartan«;
meðan Prússar hafa stofnað voldugt prótestantisk
ríki á Norðr-þýzkalandi með nærfellt 30 millión-
um innbúa, sunnan frá ánni Main og norðr undir
Jótland, og haft mikið vígsgengi á þessu sumri,
og unnið sigr í hverri orustu, hafa eyjarskeggjar
hér lagt þráðinn til Ameríku yfir Atlanshaf. Allt
fór vel og farsællega með liinn nýa þráð, en þar
með var ekki búið. f>egar hann var lagðr, hélt
Great Eastern út á djúpið aptr til að leita upp
hinn gamla þráð, sem slitnaði í fyrra. Lengi
heyrðist ekki, þángað til fyrstu dagana af Septbr.,
að allt í einu kom kvik í þráðarendann í Qveens-
town á Irlandi, og sú frétt, að nú væri leikrinn
unninn. Eptir eitthvað 14 tilraunir hepnaðist þeim
að finna og draga upp hinn forna þráð af 2,400
faðma djúpi, þar sem állinn er dýpstr í hafinu
milli heimsálfanna. Síðan voru skeyttir saman
endarnir við nýan þráð, sem gjörðr hafði verið til
áframlialds, ef hinn forni týndist. AUt hepnaðist
vel enn á ný, og eptir fáa daga var þessi nýi
þráðr landfestr í New Foundland, svo nú eru tveir
þræðir, sem tengja saman hálfurnar, og fleirum er
líklegt að við verði bætt, þegar stundir líða fram.
f>að var og annað, að menn reyndu nú, að eptir
að hafa legið ár á mararhotni á slíku reginhaö,
hafði ekki skerzt hið minsta rafrmagn vírsins, en
að það er betra á þessu djúpi en ofanjarðar, af
því sjóarmegnið þrýstir á, og það, sem þeir kalla
»Insulation«, er því betra. Nú komu því spánýar
fréttir með degi hverjum frá Randaríkjunum, heizt
þó kaupskaparmál, og svo fréttir, helzt um flokka-
drætti þar og deilur forsetans við þíngið, sem allt
1) í Laxdælu 1826 bls. 224 eru ortin GniferdnarjOsífrsdiitt-
nr þannig: „Mikil cru hermdaverk1' o. o. frv.