Þjóðólfur - 23.12.1867, Page 7

— 31 —
ræða um málefni Ítalíu og páfans og svo um
ónnur aðalmálefni norðrálfunnar; en mælt er að
Því sé ekki tekið greiðlega, og bæði Rússland,
Pfússland og England segi að það sé mál, er ekki
komi við sig, hvað um páfann verði.
Mörgum þykja þessar ófarir Garibalda ill tíð-
indi, og Ítalíustjórn, ef til vill eigi sízt, og ætla
tnargir, að ef hún hefði eigi haft neinn beig af
nábúa sínum að norðanverðu, mundi hún hafa
verið hlyntari þessu fyrirtæki. En hins vegar á-
litu margir og það hinir beztu vinir Garibaida, að
þetta fyrirtæki væri stofnað fremr með kappi en
forsjá, og lögðu mjög að honum að halda því eigi
til streitu; sögðu þeir að bráðum mundi gefast
betra tækifæri. En Allar þessar fortölur komu
fyrir ekki; kvaðst hann vera sendr til að reka
burtu þenna ránsmann, er haidi með ójöfnuði
þeirri borg, er að réttu sé föðurleifð Italíu.
Ekki að eins í Ítalíu heldr og í Frakklandi
sjálfu var hin mesta óánægja yfir afskiptum Na-
poleons keisara af Ílalíumálum. Var það einn
dag, að fjöidi manna vitjaði legstaða hinna fyrri
frelsiskappa Ítalíu, er jarðaðir eru i París; fóru
þeir þegjandi og mæltu ekki orð, en allt fyrirþað
komu lögreglumenn og skipuðu mönnum að fara
þegar frá gröfum þessum og heptu marga, er eigi
hlýddu samstundis. Út af þessu reis megnasta
óánægja, og sögðu menn að frelsi manna væri
svo freklega misboðið, að eigi væri þolandi. Rétt
öúna heyrðist og að lögreglustjórnin í París hefði
komizt að einhverjum leynilegum samtökum, og
væri þegar nokkrir af félagsmönnum teknir fastir.
Síðustu fregnir segja, að Napoleon og Ítalíustjórn
Oiuni verða vel ásátt urn páfamáiið.
Síðan ófriðrinn brauzt út á Ítalíu hafa menn
bætt að tala um samiyndi Prússa og Frakka, ætl-
oðu menn í fyrstu, að Prússar mundi skipta sér
af Ítalíumálinu ítölum í vil, en það varð ekki.
|>ess hefir verið getið héríblöðum, að samn-
)ngar væri þegar gjörðir milli Dana og IJanda-
ríI(janna í Vestrheimi um að Danir seldi þeim
ey®r þær, er þeir eiga í Vestrindíum fyrir 14 mil-
Jónir ríkisdala danskra, og ersagt að ekkert vanti
a> að kaupin sé fullgjörð nema samþykki ríkis-
^a8sins.
Korn og hveiti uppskera hefir verið hér á
^nglandi með lakara móti í sumar, og hefir þvf
brauð hækkað mjög í verði. Út af þessu hafa
0rðið talsverðar róstur hér og hvar, þar á meðal
Oxforð, og hefir jafnvel orðið að senda vopnað
1>1 að stilla til friðar, en þó er allt rólegt nú
sem stendr. Dómstólarnir hafa nóg að gjöra
eigi að eins á íslandi heldr og í Manchester og
víðar, að halda próf yfir mönnum af Feníaflokki,
sem gjörzt hafa sekir í óeyrðum og jafnvel mann-
drápum. Parliameptið á að koma saman hinn
19. þ. mán.
AUGLÝSÍNGAR.
— DET DANSKE FISKERISELSKAB.
Bokj end tgj órelse.
Hermeí) bekjendtgjöres for Allo og Enhver, at der til
næste Aar vil biive anvendt Skud til at dræbe Hvalerne, der
gjör dem uskikkede til at tjene til Föde for Mennesker og
Dyr. Som Föige heraf advares Alle og Enhvor imod at be-
nytte de af mig dræbte Hvaler, der muligvis maatte drive
iland paa Kysten. Jeg erklærer mig derimod villig til at
betale for enhver saadan Hval,, der maatte opdrive og land-
fæstes paa Kysten, naar jeg itide faaer Uuderretning derom,
kontant 3 Rdl. pr. Alen af Dyrets hele Længde fra Spidseu
af Snuden til Fligon af Halen.
Thomas Roys den 13. Sept. 1867.
0. N. Hammer.
Sama auglýsíng á íslonzku:
íliö danska fiskiveiðafelaf/.
— Hérmeð auglýsist einum sem öllum, að á
næstkomandi ári munu verða höfð (þessleiðis)
skeyti til að drepa hvalina með, er gjöra þá að
óæti bæði fyrír menn og skepuur. Fyrír þessar
sakir er einum sem öllum liérmeð aðvart gjört
um það, að engi fœri ser í nyt (eðr matnýti) hvali
þá, er eg hefi drepið þá er kynni að reka á land.
Aptr yfirlýsi eg því, að eg skal vera fús til að
borga fyrir hvern slíkan hval, er kynni að reka á
land og verða festr, svo framt eg fæ vísbendíngu
um það í tæka tíð, — 3 rd. í peníngum útí hönd
fyrir hverja alin af lengd hvalsins allt frá fremsta
skolti og það aptr á yztu sporðsbrún.
(Umborb í) Thomas Roys, 13. Septbr. 1867.
O. N. Hammer.
— Á Gömlueyri í Kolbeinsstaðarhrepp innan
Mýra og Hnappadalssýslu rak upp 28. Júním. þ.
á. þilskip skemt mjög og brotið og án stýris,
segia og reiða. Eptir því sem ráðið verðr af
brotum af skjölum er í skipinu fundust, hefir skip
þetta verið dönsk skonnorta, að nafni »Tilfœldet»,
18 lestir að stærð, og skipstjórinn heitið Christian
Rasmussen (BogöJ frá Stubbekjöbing, en útgjörð-
armenn: Johnsen & Comp, í Katipmannahöfn. Á
skipinu voru engir menn lifandi, en í því fundust
tvö lík. Af farminum, sem var skemdr mjög, var
hið helzta: 12 ámur með grjónum, ’/z og T/4
tunnur með mjöli, J/4 túnna af hveiti, 2 sekkir
með rúg, 5 tjörukaggar, 1 tunna með romm, 1