Þjóðólfur - 01.05.1869, Blaðsíða 3

111 —
alveg útkljáðir enn, þá þykir víst, að allt muni fara
friðsamlega.
llla gengr Spánverjum að fá sér konung; þeir
hafa hvað eptir annað lagt fast að Ferdínandi kon-
ungi í Portúgal að taka við konungskosningu hjá
þeim, en hann þverneitar, og segir, að því sé eigi
nærri komandi; enda mega Portúgalsmenn eigi
heyra það nefnt, að spánska hálfeyan verði eitt
ríki. Sá sem næstr er í kjöri er hertoginn af
Montpensier, mágr Isabellu drotningar, en Frakkar
vilja fyrir engan mun, að hann komist til valda á
Spáni. þá hefir verið talað um son ísabellu,prins-
inn af Astúríu ; hann er eitthvað nálægt 12 ára
gamall; en þó munu þeir fáir, er vilja styrkja þá
ætt aptr til valda. f>að lítr því helzt út fyrir, að
Spánn muni verða nokkurn tíma enn að reka fyrir
straumi og vindi, því að allir segja, að Spáni sé
engin stjórn óhentugri en lýðstjórn; en þó verðr
nú svo að vera fyrst um sinn.
Á Englandi gengr allt friðsamlega og vel á
frdm; Gladstone og hans menn eru svo öílugir í
þinginu, að mótstöðumenn þeirra geta engu við
komið; og írska málið hefir gengið óhindrað til
þessa. En það er annað mál, sem ekki gengr
eins liðlega, þótt nokkra stund sé búið um það
að þrefa, og það er Alabama-málið gamla. Sendi-
herra Bandaríkjanna, er kom í sumar er var til
Englands, lleverdy Johnson, var mjög vinveittr
Englendingum í þessu máli; og gekk allt vel sam-
an með þeim Stanley lávarði og honum. En
þegar kom til þingsins í Washington, þókti því
Jolinson hafa verið helzt til linr fyrir þeirra hönd,
og vildu eigi heyra neitt um samninga hans. Mál-
ið hefir legið í þagnargildi núna um tíma. tírant
forseti hefir enn eigi sagt neitt um það; hann
liefir að eins kallað Johnson heim og sett annan
í hans stað, sem hefir verið að minsta kosti Eng-
lendingum mjög óvinveittr. Ilann heitir Mr. Mot-
ley. í ófriðinum milli Norðanmanna og Sunnan-
mannavarhann svo reiðr Englendingum, að liann
vildi jafnvel eigi lesablöð þeirra; svo ósanngjarn-
lega þókti honum þau tala um mál þeirra; er því
valla að búast við, að hann verði eins eptirgefan-
legr, þegar hann á að fara að semja um þetta
mál.
f>á er og á öðrum stað, sem Englendingar
eru nú farnir að ugga að sér, og það er í Austr-
indíum. Rússar hafa allt af verið að færa sig
lengra og lengra suðr á bóginn í Asíu, svo nú
er ekki eptir nema Afghanistan milli þeirra og
eigna Englendinga. Getr því vel svo farið, að
þess verði eigi langt að bíða að þeim lendi þar
saman. — Til viðbúnaðar hafa því Englendingar
boðið jarlinum í Afghanistan suðr á Indland. Var
þar hin mesta viðhöfn og honum haldin dýrðleg
veizla. Englendingar höfðu dregið þar saman all-
mikinn her til virðingar við jarlinn, og svo til að
sýna honum, að þeir ætti nokkuð undir sér, og að
gott væri að hafa sig fyrir vini. Enn fremr gáfu
Englendingar honum dýrgripi, sem sagt er að væri
10,000 punda virði; og í hergögnum og peningum
lánuðu þeir honum og gáfu hér um bil 120,000
punda virði. Allt þetta er gjört til þess, að Afg-
hanar taki snarplega á móti Rússum, efþeirkoma;
og kváðust Englendingar ekki mundu láta skorta
vopn, fé eðr menn, ef áþyrfti að halda. En Eng-
lendingum þykir styrkr mikill að hafa Afghana sér
vinveitta, því að þeir eru hraustir og harðfengir.
Ekki litr út fyrir, að þingið í Washington
muni ganga að kaupmála þeim, er Seward utan-
ríkisráðgjaíi hafði gjört um eyar Dana í Yestrind-
íum. Raaslöff, hermálaráðgjafinn danski, hefir
verið þar vestra í allan vetr, til að fá Bandamenn
tii að ganga að kaupunum. En nú er sagt, að
hann sé kominn heim á leið, án þess nokkuð hafi
gengið.
FÁEIN ORÐ
um fyrirmyndarbú eða búnaðarskólaí
Húnavatnssýslu. (Framhald).
Oss virðist, að ætlunarverk fyrirmyndarbús og
búnaðarskóla sé einkum innifalið í tvennu.
1. Að vera fyrirmynd í allskonar jarðyrkju, jarða-
bóturn, kvikfjárrækt og húsabyggingum, gjöra
nýar tilraunir og tilbreytingar á því að því leyti,
er til hagnaðar kynni að vera, og sýna með
nákvæmum skýrslum og reikningum tilkostnað og
hagsmnni af hverju fyrir sig, svo hver og einn
geti séð, hvað hér á við og horfa má til bagn-
aðar og framfara í búnaðinum.
2. Að veita ungum mönnum verklega kenslu í
öllum jarðabótastörfum og annari búnaðarað-
ferð, samt bóklega undirvísun að vetrinum.
Til þess að búið geti svarað til þessa augna-
miðs þarf það að standa á þeirri jörð, er strax
getr framfært gott bú, og sem gefr tækifæri til
allra þeirra jarðyrkjutilrauna, er hugsandi væri að
hér gætu átt við, og má einkum nefna til þess:
plægingu, þúfnasléttun, girðingar, framskurði,
vatnaveitingar og maturtarækt. Álítum vér, að að
sérhverjum þessum jarðabótategundum fyrir sig
ætti að starfa nokkuð árlega, og það svo mikið.