Þjóðólfur - 10.07.1869, Blaðsíða 2

— 146
um leið að skoða og kynna sér áveiturnar og mýra-
framskurðina eptir danska vatnsveitingamanninn
Niels Jörgensen, er kom hingað með Maí-ferð póst-
skipsins í vor; en hann hefir, það sem af er, staðið
að þeim verkum mest hið efra um Flóann eðr í
Ilraungerðishreppi, og svo um Skeiðin og í Ytri-
hreppi að nokkru. Stiptamtmaðr ráðgjörir að vera
aptr hingað kominn eigi seinna en 20. þ. mán.—
Herra biskupinn kvað ætla að hefja embættisferð
sína héðan 14. þ. mán. til kirknaskoðana víðsvegar
um Borgarfjarðarsýslu ; mun hann ætla að komast
hingað aptr um 24. þ. mán.
— SKIPSTKÖND. — 12. dag f. mán. strandati skonnert-
skipi?) Iris, 36 lestir aS stærí), skipstjóri Mortensen, vit)
Siglnnes í Eyafjarfcarsýslu; haóbi þaí) legife á 11. viku í ís
fyrir Austr- og Nor?)rlandi; lieflr þaö sjálfsagt laskazt svo í
ísnum, at) ákafr leki var aö því kominn, þá er þaö loks
komst aí) Siglnnesi, svo aö skipverjar sán sér eigi aunaö
fært, en hleypa þar á land; var síöan allr varningr, sem var
töluvert skemdr af sjánum, seldr viö opinbert nppboö, og er
sagt, ab rúgr og bankabygg hafl selzt þar svona sjúvott og
skemt meira og minna á 8 —13 rd. Skipiö sjálft meö rá og
reiöa var selt fyrir 204 rd., og fylgdu í kaupinu 25 tunnur
brennivíns, her um 4 skpd. af járni, og ýmislegt annaö, sem
eigi haföi náöst úr skipinu. — 1. dag þ. mán. rakst skipib
Merkur, erkaupmaör W. Fischer hhr í Reykjavík haföi sent
til verzlunar vestr á Straumfjörí) á Mýrum, upp á sker, þá er
þaö ætlaöi aö sigla út af Straumflröi og halda til BrákarpoIIs.
Aö því er ver höfum áreiöanlega frett, heflr skip þetta lask-
azt svo viö árekstr þerina, aÖ þaö er úhaffært oröiö, en því
nær allar vörur, sem í því vorn, munu hafa náÖst úskemdar.
Jafnskjútt og Fischer fökk aö vita um úhapp þetta, sendi
hann samdægrs annaö skip þangaö vestr meö ýmsar vörur.
Á ársfundi húss- og bústjórnarfélags
suðramtsins 5. þ. mán. voru veitt verðlaun mönn-
um þeim, er nú skal greina:
a, verðlaun:
1. Gnöm. pormúössyni á Hjálmholti 20rdl
2. Eyúlfl Steffánssyni á Núpstaö . 20 — J ^r'r ^*r a*>ætr'
3. Júni púröarsyni á Eyvindarmúla 15— fyrir túlgarverknn.
4. Júni Guömundssyni á Draghálsi 15 — — ullarverkun.
5. Benid. Sveinssyni, assess. á Vatni 30 — — húsabygg.
b, þóknun:
6. Karel Júnssyni á Asgautsstöönm . 15 rd. \
7. GuÖm. EysteinsByui á Hlíö í Grafn. 15 — I
8. Ólað þormúÖssyni á Hjálmholti . 10 — > fyrir jaröab.
9. Júni Sigurössyni á Ferstiklu . . 10 — 1
10. Oddi Eyúlfssyni á Sámstóöum . 10 — *
11. Guömundi Oddssyni á Litlasandi 10 — 1
11. Mad. Koed I Vestmannaeyum . 10 — | ^r' *tí*'S»r?>ar.
13. Einari ísleifssyni á Seljalaudi . 20 — 1 fyrirhúsabygg.
14. Júni Hjörleifssyni á Eystri-Skúgum 10 — J
Frá öÖru því, sem geröist á fundi þessum, mnn ítarlegar
sagt veröa í skýrslu þeirri, er fhlagiö síöar mnu Iáta út
ganga. Keykjavík, 7. d. Júlím. 1869.
H. Kr. Friðrilcsson,
forseti.
(Aðsent).
llvað á að segja um stjórnarbótarmálið og fjár-
hagsmálið á nœsta alpingi?
»Verðr það sem varir og ekki varir«.
Bæði þingmenn og landsmenn yfir höfuð voru
án efa allvelánægðir með þær lyktir, sem stjórnar-
bótarmálið og fjárhagsmálið fengu á alþingi 1867;
þá dattvíst engum fhug, að þau mál mundu verða
í eins óefnilegu horfi og þau verða liklega á næsta
þingi. það var heldr ekki ástæðulaust, að vér
gjörðum oss von um eptir þingið í hittið fyrra, að
þessi mál mundu nú vera komin á góða stefnu,
því að konungsfulltrúi veitti kröfum vorum svo
góðar undirtektir, að þingmenn gátu eigi annað
ællað, en að bæði stjórn og ríkisþing mundi álíta
þær sanngjarnar. Hinar fyrstu fréttir, sem vér höfð-
um af málinu í vetr, litu og vel út, því að stjórnin
liafði, að minsta kosti í orði kveðnu, fallizt á upp-
ástungur alþingis og tillögur konungsfulltrúa. En
þessargóðu vonir brugðust brátt. Ríkisþingið þótt-
ist hvorki bundið við heit stjórnarinnar né tillögur
konungsfulltrúa; allar vorar kröfuráttu að vera á-
stæðulausar; vér áttum hvorki að hafa rétt til fjár
né sjálfsforræðis nema eptir því sem ríkisþingið
vildi veita oss af miskun sinni. Málið varð að vísu
eigi útkljáð á ríkisþinginu í vetr, er leið; en þó
var það komið svo langt á leið, að auðsætt er,
hverjar lyktir því voru ætlaðar. J>essar lyktir voru
í stuttu máli, að vér ættum að fá einhverja litla
náðargjöf frá Dönum, »þangað til öðruvísi væri á-
kveðið«, og fyrir þetta dæmalausa veglyndi (!) átt-
um vér að taka með þökkum, þótt stjórnarbótin væri
miðluð oss úr hnefa.
Eg get nú varla ímyndað mér, að þingmenn
muni verða í efa um, hvað þeir eigi að leggja til
um fjárhags- og stjórnarbótarmálið á hinu næsta
þingi. En engu að síðr virðistöll þörf á, að menn
hafi eitthvað hugsað um þessi mál, áðr en á þing
er komið. J>að er að vísu óvíst, hvað stjórnin
muni bjóða í sumar, eðr hvert erindi fulltrúi henn-
ar hefir fengið. Enda ætti og þingmenn eigi að
láta það hafa mikil áhrif á sig. Yér höfum að
vísu áðr rekið oss á, að stjórnarboð hafa eigi ætíð
mikla þýðingu. En þótt vér höfum áðr álitið boð
stjórnarinnar óyggjandi vissu, þá ætti þó meðferð
fjárhagsmálsins á rikisþinginu í vetr að gjöra oss
hyggnari.