Þjóðólfur - 09.12.1869, Blaðsíða 4

— 28
lagagildl hér á landi, hafa nú árlegir reikningar
eðr reikninga-«ágrip» að vísu sézt áprentifyrir
fjárgæzlu flestra hinna aðkvæðameiri opinberra
sjóða og stofnana, sem undir embættisvaldinu
standaj en vér skjótum því ódegir undir álit há-
yfirvaldanna sjáifra, er láta prenta þessleiðis reikn-
inga árlega á lausqm blöðum, hvort heidr inn-
heptum, eins og er um reikninga spítalasjóðannií
hjá herra biskupinum yfir íslandi, og um. reikn-
inga allra Norðr-og austramtssjóðanna II aðtölu,
hvort hér með er fullnægt þeirri «birtingu»
reikninganna «á prenti» er kóngsúrskurðrinn skip-
ar með berum orðum. Getrverið, að þetta megi
til sanns vegar færa, svo framarlega að ef t. d.
herra biskupinn annast um, að til hvers presta-
kalls komi með skilum 1 expl. af læknasjóðsreikn-
ingunum, og amtmaðrinn í Norðramtinu 1 expl. af
sínum reikningum lil hvers hrepps og hvers sýslu-
manns í hans amti. Vér skulum láta ósagt nema
þessir 2 æðri embættismenn fullnægi birtingu þess-
ara reikninga sinna á sagðan hátt1, en hitt mun
óhætt að fortaka, að hreppstjórarnir hér sunnan-
iands, að minsta kosti í nærsveitunum hér við
Reykjavík, hafi ekki fengið send til birtingar þessi
sannarlega eptirtektaverðu «ÁGRIP» af reikningi
jafnaðarsjóðsins í Suðramtinu, Thorkilliisjóðsins og
styrktarsjóðs konungslandsetanna, sem öllhafaverið
prentuð öðrumegin á laus kvartista-blöð fyrir þau
3 næstliðnu ár 1866, 1867 og 1868. Og hvað
sem líðr fráganginum á þessum reikninga-ágripum
stiptamtsins að öðru leyti, að því er snertir 2.
aðalákvörðun kóngsúrskurðarins: hvað þau sé «ná-
kvæm og greinileg», en um það verðr eigi hjá
komizt að fara nokkrum orðum síðar ígreinþess-
ari, þá verðr ekki með neinu móti sagt, að þau
sé «birt» á prenti», eins og úrskurðrinn skipar,
með svofeldri tilhögun.
Og þó að vér viljum engan veginn halda því
fast fram, að eigi megi heita birting reikninga á
prenti, nema þeir komi út í þjóðólG, og er hann
þó sjálfsagt hið eina blað nú um stundir hér á
landi, sem löggilt er til að færa opinberar skj'rsl-
ur og auglýsingar, þá virðist samt fult tilefni til
að vekja athygli háyfirvalda þessara að því, fyrst
og fremst: að léti þau ársreikninga sína koma út
í þjóðólfi, þá væri þeir þar með svo óyggjandi
1) VJr vitnm eins, afc bá%ir hinir nefndu hnfibiDgjar
hafa árlega og brlflega sent ritstjbra pjdihdifs 1 expl af þess-
um prentuþu ársreikningum þeirra; stiptamtiíi aptr í mdti
heír láti<) sína ágripsgreikninga-kvartista af hendi vit) oss,
hafl þess veriti beiulínis farit á leit.
birtir sem framast má verða. í annan stað verðr
prentunarkostnaðrinn mun minni, ef reikningarnir
eru látnir koma út í þjóðólfi hvort heldr er í að-
alblaðinu eðr í «viðaukablaði». Utgefandi þjóðólfs
hefir aldrei á seinni árum tekið meiri borgun
fyrir skýrslur og reikninga opinberra sjóða en 9
mrk. 12 sk. fyrir korpusdálkinn 51 línu, það ef
sem næst 3 sk. á línuna. Eptir þessari tiltölu
hefði birting á skýrslum og reikníngum Norðr-og
Áustramtssjóðanna 1866, í þjóðólfi, ekki kostað
meira en ........................•. 18—20 rd.
auk 1 rd. 32 sk. fyrir hvert 100 aukaexpl.
(heil örk), er amtmaðr vildi fá til sérstak-
legrar útbýtingar. En eptir amtsreikn-
ingunum 1868 hefir prentunar-, pappírs
og heptingarkostnaðrinn á reikningunum
1866 verið samtals.................34rd.44sk.
Eptir reikningum læknasjóðsins frá biskupsdæm-
inu, árið 1868, þá hefir prentunar og pappírs-
kostnaðr reikninganna 1867 verið samt. llrd.66sk.
Ef þessir sömu reíkningar hefði verið
birtir í þjóðólfi, hefði þeir allir til samans
komizt á 3—31/., dálk, og prentunar- og
pappírs-kostnaðrinn því numið að eins 5rd. 24sk.
auk 4 mrk, fyrir hvert 100 af aukaexpl. (hálf örk),
er biskupinn vildi fá til sérstakrar útbýtingar.
Mismunrinn á kostnaði við prentun og til pappírs
undir ágripsreikninga stiptamtsins, eins og þeir eru
nú hafðir, yrði sjálfsagt miklu minni, af því hér
er um smámuni eina að ræða, þar sem ágrip þessi
cru svo einkar smáfeld; sést eigi heldr af seinni
ára ágripunum, hver að hafi verið prentunarkostn-
aðr jafnaðarsjóðsreikningsins árið næst á undan;
en reikningságrip Thorkilliisjóðsins og konungs-
landsetasjóðsins mundu bæði til samans eigi fara
fram úr 30—40 dálklínum þjóðólfs, og hefði því
prentunarkostnaðrinn hér í blaðinn eigi farið
fram úr 1 rd. 24 sk., en í ágripunum er hann 1
rd. 79 sk. fyrir þessi litlu ágrip bæði til samans.
(Niðrl. í næsta bl.).
— SPÍTALAHLUTIRNIR og tilskipun 10. kgúst
1868 á Alþingi 1869.
(Framhald). Úr því að svo margar og almenn-
ar bænarskrár komu til þingsins nú í sumar, var
það svo sem sjálfsagt, að það væri til meðferðar
tekið af þinginu og nefnd kosin til að íhuga það;
því að þótt tilskipunin 10. dag Ágústmánaðar væri
ný, og sumum þætti það ísjárvert, að fara að raska
við svo nýrri iöggjöf, og þótt sumir af meirihluta
þingsins 1867 hefði helzt óskað, að þingið skyti