Þjóðólfur - 30.04.1870, Blaðsíða 4

t
— 100 —
þ\í tre og hrísrunnar standa upp úr, svo snjó-
breiðanerýrð með dökku, og hvergi fannhvítt. En
norðan af Englandi og Skotlandi hefir kuldinn ver-
ið miklu meiri, þeli í jörð margra þumlunga djúpr
og fannföl á jörðu, sem þeir þar kalla »rime»
(hrím). Aptr hafa stormar verið nokkru minni,
en vandi er á um skammdegið, en alt haf er hér
þakið af skipum alla tíma árs, og leiðin kringum
England óhrein, og þó alt sé þakið vitum, þá eru
hrannir af skipreikum kring um landið, meðan
nóttin er dimm, og þeir hræðilegu manndrápsbylir
detta á, svo að livert blað og hver dagr færir nýa
náfregn um skiptapa og mannalát. í vetr hefir
þetta verið minna en vandi er til, og fá eða eng-
in stórslys borið að.
Á landi hefir og alt verið mannheilt og ósjúkt
og engar stórar sóltir gengið, og alt verið friðsam-
legt. Af mannalátum má helzt telja þann gamla
lorð Derby, sem var einn af ágætustu mönnum
þessa lands, og einhver mesti auðmaðr, og um
langa hríð foringi þess svo kallaða Toryflokks. Lorð
Derby var rúmlega sjötugr, ern maðr og hraustr,
en dó af því gamla meini stórmencis hér í landi,
eða ikt í höndum og fótum, sem margan liefir
lagt ( gröfina. Lorð Stanley tekr auð og nafnbót
föður síns og sæti í Lávarðahúsinu. Derby var
meðal annara hluta Lorðkanselleri háskólans hér;
til þess er vant að kjósa tignamenn; á undan hon-
um var hertoginn afWellington kanselleri, en allar
embætlisannir liggja á öðrum manni, sem kallast
vice-chansellor, og sá maðr er ætíð háskólamaðr
hér búsettr. í stað hins dána var nú kosinn nýr
kanselleri, the marquis af Salisbury, ungr maðr,
svo vonandi er, að sú kosning verði ekki til einn-
ar nætr, heldr til margra ára. Ilér í Oxford hefir
og dáið prof. Conington, kennari í latínu, korn-
ungr maðr, en vel lærðr og kunnr fyrir þýðingu
sína á Yirgil og Iloraz. Af biskupum landsins
hafa og dáið nokkrir, sumir af þeim fjörgamlir
menn; aðrir liafa sagtafsér örvasa af elli. Bisk-
upinn af Exeter dó sumarið sem leið, kominn yfir
nírætt, harðvígr karl og hraustr, sem ekkert beit
á, nema sú afargamla elli, sem yfir alla menn
stígr. Biskupinn af Exeter var einn af þeim
klerkum (og þeir eru eigi aldauða enn), sem ekki
að eins var fæddr, heldr hafði tekið háskóla-nafn-
bót á undanfarandi öld. í stað hans var kosinn
allr annar maðr, dr.Temple, og risu miklar deilur
út af þeirri kosningu, af því biskupsefni hafði citt-
hvað verið riðinn við ritgjörðir, sem þóttu ekki
heilnæmar í trúarefnum, en kosningin fór þó fram,
og öllu reiddi friðsamlega af.
Bækr hafa hér verið prentaðar við háskólann,
og meðal þeirra má máske telja þá nýu íslenzku
orðabók, sem háskólinn hérgefr út, og sem nú er
prentuð nærfelt aptr til miðs. Ber mér þar með
þakklæti að minnast þeirrar alúðar, sem mér hefk
verið sýnd, og vinahót og góðvild til íslands, okk-
ar móðrmáls og bókvísi. Lærðir menn hér hafa
vandlega yfir farið hverja örk jafnóðum í press-
unni, leiðrétt þann enska part hennar og bætt um
á allar lundir. En þess skal síðar betr getið, ef
guð lofar að lengra þokar fram; en vonandi er
að með guðshjálp veki þessi bók íslandi vini
meðal lærðra manna, og að mál okkar og forn-
fræði komist í meiri veg, en verið hefir, af því að
bókackla hefir verið fyrir þá, sem læra vildu. Sá
hluti orðabókarinnar, sem út er kominn, hefir
mælzt vel fyrir meðal lærðra manna hér og á
þýzkalandi, og hefir selzt betr, en þeir höfðu við-
búizt.
Af tíðindum erlendis, sem snerta þelta land,
nefni eg skurðinn yfir eiðið Suez, sem nú tengir
saman bæði höfin, miðjarðarhafið og hafið rauða,
og opnar nýa og skcmri skipgötu til Indía. Mikl-
ar dýrðar voru á ferðum í haust, þegar þetta stór-
virki eðr jötnavirki var vígt; þar voru viðstaddir'
og boðnir margir konnngar og drottningar, keis-
arinn af Austrríki, drottningin af Frakklandi (bóndi
hennar mátti ekki vera að heiman); krónprinzinn
af Breussen, og héðan úr landi, og svo sem í
drottningarstað, var prinzinn af Wales og hans
prinsessa; enda lærðum mönnum var boðið, t. d.
prof. Max Múller héðan úr Oxford, sem er nafn-
kunnr Austrlandamálvitringr, en heldr ekki hann
gat farið vegna annríkis. Fyrir öllu þessu stóð
vici-konungrinn af Egyptalandi, og eru miklar sög-
ur um risnu hans við þessa mörgu og tignu gesti,
og að hér yrði þó nokkur spjöll í, þá varð Soldán
reiðr, og þótti þessi sinn þegn setjast í húsbónd-
ans sess, þar sem hann upp á sitt eindæmi bauð
á sinn garð konungum og keisurum, eins og sín-
um jafningjum ; risu út af þessu orðadeilur, en
sjatnaði þó; enda höfðu flestir í virðingarskyni
gjört lykkju á leið sinni, og farið fyrst til Constap-
tinopel, og þaðan fyrst til Egyptalands. Einn af
sonum vici-konungsins af Egyptalandi, prins Ilass-
an, er hér vetrsetumaðr við háskólann, góðmann-
legr og svipgóðr unglingr.
þar næst er páfinn í IVóm, en hann heldrnú
mikinn biskupafund, sem ekki hefir verið haldinn