Þjóðólfur - 11.06.1870, Blaðsíða 1

3».—33.
JT © II © iL F
3®. ár. Reykjavtk, Laugardag 11. Júní 1870.
SKIPAFERÐIR.
— Herskipiíi Fylla frtr heban 26. f. mán. vestr til Brei6a-
fjarílar, og PomoDO vestr til DýrafjarW 29. f. mán. Bæíii
skipin ókomin kl. 5 e. m. í dág.
KACPFÖR.
27. Maí: Ane Cathrine 51 t., skipstj. A. Nielsen, meí)
vúrur frá Kmhiifn til Havsteons verzlunar. — 30. Maí: Elina
42 t., skipstj. Leire, frá Christjanssand kom hingab frá Akra-
nesi (James Ritchie laxakaupmaílr frá Peterhead á Skotlandi
á skipib, og kom hann á því fyrir skemstu meþ niÍirsnbu-
mönnum sínum beint upp á Lambhiísasnnd á Akranesi). —
7. þ. m.: Lucinde, 102, 40 t. skipstj. Kæhler, meii vórnr frá
Kaupm.hófn til P. C. Knudtzons verzlunar. — 9. þ. mán.
Aurora 56 tons, skipstj. Abrahamson frá Mnndal í Noregi, kom
hiogab meí> tómt skip frá Stykkishálmi til a?> leita hér fyrir
sér um farm heimleihis; Agent Clausen bafhi tekib skipii) á
leign mei) timbrfarm þangai) til Stykkishólms. — Jiar at) auki
hleyptu her inn 23. og 25. f. mán. 2 frakkn. flskiskútur:
Providence, skipst. Chapitain, og Napoleon, skipst. Gueret, báijir
frá Pampool. —1. þ. mán. kom hér enskt lystiskip, er„Ella“
nefnist og er innskrifai í enn kongl. „Victoria Yacht Club“;
eigandi þess S. J. Brown kom sjálfr á skipi þessn, sonr
hans W. J. Brown, og II. W. A. Littledale officeri í
enska hernum; þeir eru allir frá York (Júrvíkr)- sk(ri á Eng-
landi, feriinbust uú héban til Geysis 6. þ. mán., komu
þaban aptr í gær.
— í sakamálinu gegn ritstjóra Baldrs Jóni Ölafs-
syni, er hann skaut þá þegar fvrir landsyfirréttinn,
skipaði stiptamtið, er einnig áfrýaði dóminum fyrir
æðri rétt af réttvísinnar hálfu, procurator Pál Mél-
steð til að sœkja malið, en procurator Jón Guð-
mundsson, «eptir ósk hins ákærða» til að halda
par uppi vörninni fyrir hann. Sökin átti stefnu-
dag og var »tekin fyrir•> 7. þ. mán. (þriðja í
Hvítasunnu), og fylgdi þar með sóknarútlistun
sækjanda (Melsteðs); en jafnframt fram lagði háyfir-
dómarinn eðr sýndi þá fram í yfirréttinum bréf til
hans frá dómfelda sjálfum, og var því þar, eptir
því sem næst var að ráða, fremr skotið undir álit
(eðr drengskap?) hans og Jóns yfirdómara Pétrs-
sonar, heldr en að dómfeldi krefðist þess (með
beinni exception), hvort eigi hlýddi betr, að þeir
viki báðir úr yfirdómarasætinu í þessu máli hans,
þar sem þeir væri báðir konungkjörnir þingmenn,
og hefði verið á siðasta Alþingi, en nærri mundi
liggja, að með orðum þeim og ummælum (í «ís-
lendingabrag'i og formála kvæðisins), er nú væri
hann kærðr og sakfeldr um, þækti eigi sízt nærri
— 125
höggvið þeim konungkjörnu á Alþingi. J>etta bréf
ákærða tók þá yfirréttrinn til yfirvegunar og úr-
skurðar, til næsta réttardags, 13. þ. mán., og hét
því öllum sakarskjölunum hjá sér um sinn.
— -J- 31. f. mán. andaðist á barnssæng hús-
frú Karítas Runólfsdóttir (þórðarsonar í Saurbæ
á Iíjalarnesi) að eins 29 ára, kvinna Ólafs óðals-
bónda Guðmundssonar í Mýrarhúsum á Seltjarn-
arnesi, frá 6 ungum börnum, merk kona og vel
metin. JarðarföriiKvar í gær og fjölmenn líkfylgd.
— Nýi skautbúningrinn íslenzki er nú mjög
farinn að ryðja sér til rúms hér sunnanlands, og
þó mest í Ileykjavík og lleykjavíkrsókn, að vér
ætlum, og má þakka hr. Sigurði málara Guð-
mundssyni þá umbót að smekk og prýði og öll-
um þýðleik, er þessi þjóðbúningr vor hefir þar
með fengið, því alla þessa kosti skorti að vísu
eldra kvennbúninginn, og var hann einnig fyrir
þær sakir farinn mjög svo að fymast og af að
leggjast smámsaman, einkum um síðastl. 30 — 50
ár, þó að með fram styddi að því fíkn kvenna
vorra eptir dönskum móð og útlendu prjáli, eink-
um norðanlands og í Múlasýslum meðal almenn-
ings; en helztu frúr og þeirra uppvaxandi dætr
þóttust eigi mega koma fyrir augu útlendra manna
þ. e. a. s. «neins almennilegs manns»(l), nema svo,
að engi sæist á þeim merki vors íslenzka þjóðbún-
ings, hvað sem öðru liði. Samt var eigi hvað
minst varið í annað, er niðr lagðist, fyrndist og
úreltist smámsaman með kvennbúningi vorum, en
það var þetta þrent: fagrar hannyrðir, svo sem
blómstrsaumr eðr «skattering», «baldýring» o. fl.;
í annan stað víravirkissmíðið, en hvorttveggja þetta
var jafnt fögr ment og landsmönnum til sóma og
ágætis að kunna, eins og þar í var og veruleg
atvinna fólgin, og í þriðja lagi sú veruleg eign og
varanleg, sem fólgin var i velvönduðum kvennbún-
ingi með kvennsilfrinu, er alt var og má enn vera
sem næst í fullu gildi og með fullu verði mann
eptir mann og liggr við hvern mannsaldrinn af
öðrum, í stað að þessi útlendi kvennbúningr, enda
sá sem bezt er vandað til og mestu er til kostað,
heldr vart á sér fjórða parti verðs eptir 5—8 ár,
enda hvað vel sem með er farið.