Þjóðólfur - 03.01.1873, Blaðsíða 1

25. ár.
Reykjavík, Föstudag 3. Janúar 1873.
ÍO.—11.
— Kosnlng'ar á fjórum fulltrúnm í
«Býráðið•> hið nýa, eðr bæarstjórnina eftir tilsk. 20.
Apr. 1872, fram fóru ( dag, en 5 hinna eldri skyldi
sitja eftir. Af 213 kjósendum eftir kjörskránni
sóttu 77 kjörfundinn og greiddu atkvæði, og hlutu
flest atkvæði þessir:
Halldór Kr. Friðribsson adj. 61atkv.
Jón Stefansson faktor . . . 56 —
Cfnðinnndr J»órðarson . . 48 —
Jótiannes Olsen...........................33 —
næstr þessum hlaut M. assessor Stephensen 28 atkv.
— Fiskiaflinn var h&r himi bezti Afram nm «11 inn-
nesin, og jafnflskií) hvenær sem róa gaf, en þab var síbast á
fiórUksmessu; þar til miklu vænni flskr innanum heldren var
framanverþa Jólafiistuna; því í öllum rólbrum frá 17.— 24. f.
mán. var þyrsklingrinn vænni sjálfr en vel stútnngsvart og
enda þorskvart innanum hjá flestum, svo aþ fleirhlntungar
fengu í salt enda ah mnn. Snnnan úr Höfnnm og af Miþ-
nesi barst f lausom Wttnm, Hafnarfjaríiarleib, hiugaþ inneftir,
dagana 30.—31. f. mán , aí> þar hafl menn verib búnir ab fá
fyrlr Jólin frá 100—300 í salt; mestmegnis þorsk.
— Vehráttan heflr allan f. máu. verih köld fremr, og
snjúa — sem úrkomulars; en fjarska noríianstormar h&r dagana
26.-29. f. mán ; síhastnefndau dag framanverían var her
snarpast frostih 10° It. Utjört) «11 mjög vetrbarin og hæst,
einkum þar sem berlendi er og hátt liggr; nú komin jarhbönn.
— Fjárpestin heflr vfþa gjört vart vitb sig hörsyhra, en
eigi ah mun eta til líkg svo skæh sem f fyrra, nenra á ein-
stöknm bænm, t. d. í Kollaflrti á Kjalarnesi; þar var hún
búin ah drepa nál. 40 fyrir Júl, a?) Ueykjakoti í Mosfellssveit
uokkuí), og vfhar.
— Mannskati.— prír menn vestan úr Borgarhrepp komu
hör á þrihjudaglnn (17. f. mán ) sjóleibis á báti, og ætluhu
at) lenda a?) norbanverbu á Skagannm, svo þeir fúru Krúka-
snndib, sem er þröugt ug a?>gæzluvert um fjöru, ef nukkur
|á er; en í því hvolfdi bátnum undir þeim, því rú?)iiuo brast,
Tveimr möunnnum varb bjarga?!, einri drnkna?)i: Signrfer
Júnsson, nýgiftr búndi frá. þmrstötmm f Borgarhreppi,
— Sama dagiun anda?)ist búndinn á Bræ?)raparti, eftir
þriggja vikna iegn f tangaveiki, súma og dugng?)arma?rinn
fiorsteinn Sveinsson, 42 ára (mágr Geirs Zöegs); bann
var elsknlegr maki, ástríkr fa?)ir, starfsamr húsbúndi, upp-
byggilegr í sinni stétt, og sérlega vandabr til or?a og verka;
a?) slíkum mönnum er mikill skabi, þvf þeir ern, viba hvar,
allt of fáir. H. J.
(Meðdeilt).
GREINIR UM ÍSLAND í ENSKUM BLÖÐUM.
Vér gótum þess fyrir nokkru síðan, að Richard
— 37
F. Burton, einn af hinum ensku ferðamönnum,
sem voru hér í sumar, hefði í einu ensku blaði,
er nefnist «Th. Standard», ritað bréf nokkur um
ísland, er innihéldi mjög svo skakka og enda (11-
gjarnlega dóma um ísland og íslendinga, svo að
Englendingar rituðu mót þeim, og aflöndum vor-
um, hra. Eiríkr Magnússon, undirbókavörðr f
Cambridge. Nú er bæði, að þótt greinir Burtons
sé í flestu rangar og óáreiðanlegar og glannalega
ritaðar, þá verðr samt ekki fortekið, að honum (
einhverju eínstöku hafl ratað satt á munn, og með
því þær líka hafa gefið titefni til mótmæla frá merk-
um mönnum, þá höfum vér ætlað, að lesendum
vorum þækti ekki ófróðlegt að sjá af þeim dálítið
sýnishorn, og eins líka af hinu er Englendingar
hafa ritað móti Burton.
í byrjun fyrra bréfs lætr Burton strax á sér
beyra, að hann sé «mörgum betr að sér» og þekki
út í hörgul ástandið á íslandi, sem hann segir sér
liggi mjög á hjarta, og harmar hann þv( sáran út-
flutning hrossanna og sauðfjársins til Englands og
segir það muni verða íslandi til niðrdreps og ein-
ber skaði fyrir hina ensku kaupendr. Um ment-
unarstig landsmanna fer hann þessum orðum:
«Að jafnaði knnna íslendingar að lesa, skrifa og
reikna ; en þegar undan skildar eru þær bókmenta-
greinir, sem hníga helzt að ímyudunarlífi andans,
svo sem sagan (Eddurnar og fornsögurnar), guð-
fræðin og skáldskaprinn, þá eru þeir fram úr lagi
fáfróðir, og sem vænta má, eru þeir, að örfáum
mönnum undan teknum, einkanlega eftirbátar ann-
ara þjóða í öllu því, er lítr að þekkingu náttúru-
kraftanna og notkun þeirra, sem og í hinni póli-
tisku hagfræði — eða í þeim höfuðgreinum sem
einkehna menningu Nörðrálfunnar á hinni nítjándu
öld. Alþingi segir hann að byrli landsbúum beisk-
an drykk með tómlæti sínu eða vanhyggju. Óhóf
íslendinga og óþarfae-yðsla á að keyra fram úr öllu
hófi, og að drykkjuskapuum eru svo mikil brögð,
að hann kveðst í Reykjavík hafa séð meiri hneyxli
af blygðunarlausri ofdrykkju á einum degi, heldr
en á heilum mánuði í Englandi og Skotlandi. Al-
þingi hafi nú reyndar ætlað að ráða bót á þessum
vandræðum með brennivínslögunum, en því hafi