Þjóðólfur - 14.06.1873, Blaðsíða 2

mun, rúgrað vísu eigi nema um 48—56 sk., en
aftr bankabygg, baunir, byggog hafrar, um 5 mrk
— 1 rd., hvort fyrírgig; rúgmél einnig um 4sk. (frá
56 uppí 60 sk.) lísipundið, og yíir höfuð að tala var
það alstaðar að, frá fremstu kornmörkuðum norðr-
álfu, að rnarkaðr var sagðr «fastr», þ. e. að korn
seléndr vildi eigi slaka til. Mun samt mega ætla,
að korn-verðhækkun þessi komi mikið til af kuld-
um þeim, næðingum og éljahretum er gengu sem
næst allan Maímánuð til enda yfir gjörvaila Ev-
ropu norðanverða; hugðu margirj að kornvextin-
um hlyti stórum að kopa, einkum ef sama viðr-
aði lengr; en snúist nú aftr til hita og hlýviðra
með gróðrarskúrum þenna mánuðinn, eins og við
horfði eftir því sem til góðveðrs brá hina síðustu
daga f. mán., og svo næsta mán. (Júlí), svo að
til góðs kornvaxtar stefni, þá þykir líklegast, að
þessi hækkun kornverðsins hverfi.
Svo sýnist líka nú í bili, að eigi sé sterk né
lífleg eftirsókn eftir (slenrkn vörunni á útlend-
um markuðum, eða þá eigi til líka við það sem
var i fyrra, einkum á ull og einnig á fiski þegar
á leið. Mokfiski mátti að vísu kalla við Noreg
víðsvegar i fyrra; nú í ár aftr ekki nærri meðalafli
neinstaðar fram til 20. Marz, eftir því sem norsk
btöð skýrðu frá fram til þess dags; kaupmenn, er
nú komu, kvað segja þaðan bezta afla, eftir þann
tíma eðr frá Marz-lokum, eftir því. En hitt gjörir
samt allt útlits-daufara með hagsmunasölu á vor-
um litlu fiskiföngum í ár, að spánski fiskmarkaðr-
inn, er hefir jafnan verið okkar hjálparhella í þeim
notum, virðist nú sem stendr harðlokaðr sem næst
fyrir öllum fisk-aðflutningum eins héðan sem ann-
arstaðar að, og er það sakir enna miklu og marg-
brotnu óeyrða og styrjaldar þar innanlands er nú
geysar yíir gjörvalt ríkið, eftir því sem seinstu
féttir herma. En allir þekkja, að verði eigi annað
að leita með fiskinn, heldren á Kaupmannahafnar-
rnarkaðinn þ. á., verðr hann brátt svo of-hlaðinn,
að vart nær hálfvirðk Iíaupmenn vorir þykjast
því ekkert geta um fiskverðið sagt enn sem stendr,
og eru nú skrifaðar sömu undirtektir hjá Yest-
manneya kaupmönnum. — Nú. í ár m,un vera
miklu minni eftirsókn eftir ullinni á Englandi heldr
en var í fyrra, og miklu minna um ullpantanir
þaðan nú, fyrir sig fram, og þaraf slafandi góð boð,
heldren var í fyrra. Bæði af bréfum verzlunar-
manna í Khöfn og hjá kaupmönnum vorum hérer
eigi annað að heyra, en að ullin hljóti nú að verða
í mun lægra verði en í fyrra1.. Hér í Rvík kvað
nú kaupmenn svara út 44 sk. (í lausakaupum?^
fyrir beztu vorull hvíta.
— Nú sem stendr, og eííinn sííiasta pustskip kom, mnnn
„prísar" her vera þessir: Rúgr 10 rck, bankabygg 14 — 15 rd.,
bannir 12 — 13 rd., rúgmél í sekkjnm 12 Ipd 10 rd fyrir póst-
skipskonan, nú 10l/a rd sekklaust; kafle 44 sk , kandis 246k*
hvítasikr 22— 24 6k., rjól 60 — 64 sk., rulla 80 sk. (brennivín
og) sprittblanda 32 sk. — I bréfl frá Vestmanneyam 5.
þ. m eru sagbir þessir prísarr rúgr lOrd., baunir llrd., bankab*
13 —131/* rd , rjúl 64 sk. rulla 80 sk. kaffe 44 sk. kandis 26sk.
roelis 24 sk. brennivín 32 sk., tunna ebr 16 Ipd af ofnkolum
3 rd. 32 sk. smít)akoI 3 rd. 18 kúta mál. Salt, einnig 18
kúta mál, 3 rd. — UU mun tekin á 40 sk., tólg á 18sk., hrogn
á 10 rd.
— Hvalr, 4f taisins, og voru allt reybarflskar og ó-
skaddabir ab mestn, bar á land á þorranum er leib í Hlobn-
vík — í Jokulfjorí)um (Stabarsúkn í Abalvík', eíia þeir króu(b"
nst í ísreki og nábust allir meb heilu og holdnu; Statr í
Omnnavík á jorbina og hlaut svo landhlut allan (nema 10.
hvsrja vætt er Vatnsttrbi er eignaí)); mælt er ab Grunnavíkr
pre'trinn haft selt einn hvalinn fyrir 90 rd., og hafl verií)
talií) gæía-verb.
— ÚTLENDAR FRÉTTIR, Iíh. 15. Apr. 1875.
Nibrlag frá 125. hls.
Á DanmörJcu gengu snjóflóð mikil í fyrr^
haust, 13. dag Nóvembermánaðar, og gjörðu stór-
skaða; var skotið saman fé til þeirra, er fyrir tjón-
inu höfðu urðið, og gafst svo mikið, að allir geta
fengið fullkomnar skaðabætr. Eigi eru Danir enn
þá komnir svo langt í þinglegu frelsi, að stjórn
þeirra taki nokkuð tillit til þess, hvað hinir þjóð-
kjörnu þingmenn þeirra segja; við kosningarnar í
fyrra haust sigraði mótstöðuflokkr stjórnarinnar,
er kaltar sig «bandamennina vinstramegin» (bænda-
vinir, Grundtvigs-sinnar og fleiri), og hefir sá flokkr
síðan fleiri þtngmenn á þjóðþinginu, en stjórnar-
flokkrinn, er kallar sig «þjóðfrelsismenn»; nýlega
gjörðu bandamenn stjórninni atreið á þinginu, og
bjuggu til ávarp til konungs; lýstu þeir þar yfir,
að þeiT gæti engu tauti komið við stjórnina, með-
an hún væri af þjóðfrelsismanna flokki; ekkert af
frumvörpum þeirra gengi fram; skoðanirnar væri
svo ólíkar, að annaðhvort yrði stjórnin að leggja
niðr völdin, eða að slíta þinginu; gekk ávarp þetta
fram með miklum atkvæðamun; stjörrnin hefir alK
fyrir þetta setið við sinn keip; hefir hún með sér
meirihlutann í landsþinginu (efri þingstofunni), og
sítian i Jan. þ. á. ncma .hvítrar-norblenzkrar nN"
ar“; er s4 nll enn verþfett á 200 rd. skpd. ( ekýrslnn11'
23. f. mán , eþr 60 sk. pd., og mun mega skilja þetta svo>
ab soléndr (kaopmenn vorir) haft ekki viljab láta hana fa'*
roeþ minna verþi allt til þessa, en hafl selzt mjíig drajmt
því verþi eþr alls ekki.
1) Miblarsskýrslnrnar bafa engrar íslenzkrar nllar getib