Þjóðólfur - 05.07.1873, Blaðsíða 5

— 141 —
þessu sinni, með þeirri rósemi og alvöru, er vissu-
lega leiddi til góðs árangrs, enda þótt hans yrði
wáske nokkuð að bíða. Hann kvaðst og álíta að
vel ætti víð, að minna á það söguatvik, er stæði
í sambandi hér við og það væri: að fundr þessi
hér á þingvöllum héldi nú siifr- eðr 25 ára «ju-
bilæumn þingvallafundanna, með því að öú væri
(sem næst) full 25 ár liðin síðan hinn f y r s t i
í>ingvallafundrinn var hérhaldinn (5. d. Ágúst 1848);
árnaði hann svo heilla og blessunar yfir fund þenna
og allan íslands lýð, og lýsti þar með yfir, að
þessi Þjóðfundr íslendinga vœri settr. Eftir að
allir enir 361 kjörnu fundarmenn höfðu þar næst
lagt fram kjörbréf sín frá héraðsfundunum, og þau
voru öll fundin gild og góð, en engi maðr hreifði
vefengingu gegn kosningu neins fundarmanns, þótt
fundarstjórnandinn beiddist að hver sá gæfi sig
fram er vefengja vildi, en engi hreifði neinu í þá
átt, þá iét fundarstjórnandinn ganga til kosnÍDgar
á formanni fyrir þjóðfundinum, og tók sér að-
stoðarskrifara til að safna alkvæðunum og telja
saman, og féllu atkvæði svo, að Jón Guðmunds-
son procurator frá Reykjavík hlaut 35 atkvæði, tók
hann þá forsetasætið, þakkaði fundinum velvilja
þann og tiltrú, er sér væri þar með auðsýnd, o.
s. frv. Kvaðst hann eigi geta leitt hjá sér að
minnast þess, er hr. H. Iír. Fr., sem fundinn setti,
hefði minzt áðan, að nú væri liðinn réttr fjórð-
ungr aldar síðan f y r s t i þingvallafundrinn hefði
safnazt hér 5. Ágúst 1848, þar sem hann (J. G.)
hefði einn verið forgöngumaðr þess fundar, og
verið þú kosinn fundarformaðr. Eftir það að margir
fundarmenn höfðu lýst yfir, að nægja mætti, ef
formaðr bæri upp og nefndi til varaformann og
fundarskrifara undir samþykki fundarins, þá nefndi
hann sira Benediht prófast Kristjánsson á Múla
«1 varaíormanns, en þá prestana sira Pál
Þálsson á Prestbakka og sira Gunnl. Þorvald
Stefánsson í Hvammi til skrifara á fundinum
°g var hvorttveggja samþykt í einu hljóði.
Fundarmenn afhentu þá formanninum bæn-
^rskrár þær og ávörp, er þeir höfðu að færa heim-
1) Eius Qg kunnngt er, þá eru kjiirdæmi landsins 21 nb
t'du, og voru uú kosnir tveir iiienn úr kjördæml hverju til
btogvalla-relSar; mun og svo hafa gjiirt verii) jafnvel úr öll-
u® kjördæmunum, nema ab e i n n var kosinn ab eins frá
^estmanneyum, af því þeim þar kom fregnin nm pingvalla-
*hnd mikln síba6t. Eu hvorugr enna kjörnu kom úr l6a-
fierbarsýslu, og eigi uema etnn úr þessum kjördæmum: úr
^erbastrandar-, Húnavatns- og Norbr-þingeyar-kjörbæmi. I
Etat) 41, sem iijörnir voru til fundarins, komu ekkí nema
® ®»-hlbir '5 forföllubust allir frú þiugvallareib.
an úr héruðunum og frá héraðsfundum nú í vor.
1. áhrærandi stjórnarrhál vor íslendinga; þau
voru lfiskjöl samtals, stíluð sum til Alþingis, sum
til þjóðfundarins, sum aftr bæði til fundarins og
þingsins. 2. Bænárskrár til þingvallafundarins,
um nokkur önnur mál, meðal þeirra kvað mest að
þeim um þjóðhátlðarhald að ári 1874, til minn-
ingar um 1000 ára byggingu íslands; var um það
mál bænarskrá ein, er kom fram í fernu lagi
samhljóða þó, með 7 niðrlags-tillögum nokkuð sundr-
leitum, samþykt og undirskrifuð á fundum í 4 kjör-
dæmum. Áðr gengið var til nefndakosninga um
málefni þessi, hreifðu því nokkrir utanfundarmenn,
þeir er fundinn höfðu sókt, en eigi voru kosnir,
hvern rétt þeir skyldi hafa til þess að taka þátt í
umræðunum um málin og atkvæðagreiðslunni um
úrslit þeirra. Spunnust út af þessu umræður
nokkrar all-ljörugar milli þeirra fundarmanna sem
kjörnir voru af annari hendi en nokkurra alþing-
ismanna, er viðstaddir voru, og annara utanfund-
armanna, af hinni; lauk þeirri umræðu svo, með
atkvæðagreiðslu, að alpingismenn og aðrir ó-
k j ö r n i r menn á fundi skyldi eiga frjálst að
«beiðast orðsins», og talca til umrœðu um málin
þegar þeir vildi, en atkvæðisrétt hefði engir aðrir
en hjörnir fundarmenn.
Yar svo gengið til kosningar á nefnd í stjórn-
armálin, og afráðin 9 manna nefnd með atkvæða-
Qölda; síðan kosnir með skrifuðum seðlum þessir:
sira Bened. Kristjánsson, sira Páll Pálsson, Indriði
Gíslason, D. A. Thorlacíus, Shafti Jósefsson, Sig-
hvatr Árnason, Ólafr Sigurðsson. Nefndin kaus sér
þegar sira B.Kr. til formanns og framsögumanns,
og sira P. P. til skrifara. (Niðri. í næsta bl.)
UPPHAF ALþlNGIS 1873.
f>riðjudaginn 1. dag þessa mán. söfn-
uðust allir alþingismennirnir, þeir er nú gátu eðr
nrðu þinssetn að sæta1, ásamt konungsfull-
1) í pjóbúlfs-blabiiia 5. f. inán. 121. bls. var getib þeirra
abalþingmanna er höfbn löglega sagt sig frá þiogsetn í þetta
sirin, og reyndist þab nú rbtt um þá alla nema þíug-
mann Skagtlrbinga 6ira Davíb Gubmundsson; hann hafbi
ekki sagt sig frá þingsetnnnl og kom uú sjálfr til þings.
En v a r a þingmennirnir er nú túkn þingsetu i hinna stab,
vorn þessir: úr Vestr-Skaftafellss. Jún umbobsmabr JntiSson
í Vfk; úr Subr-Múlas. BJörn Pótrssou búndi á Hallfrebar-
stöbnm; úr Norbr-Múlas Páll Olafsson nmbobsmabr á sama
bæ, og úr Norbr-þingeyars. Eriendr hreppst. Gottskálkssou á
Gsrbf. Sigurbr Melsteb lector theol. vib prestaskúlahn túk
nú þingsæti í stab 6. konnogkjórna þiugmannsins, sira Olafs
prúfasts og B. af D. Pálssonar á Melstab; abalþingmabr Uún-
vetninga Páll J. Vídalín kom nú sjálfr til þings.